The Evaluation of Body Composition, Physical Activity Level and Life Quality of Physical Education and Sports School Students Study in Germany and Turkey

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 146 - 161, 30.08.2019

Nedim Serhat Yıldırım , Kürşat Karacabey

Öz

The overall goal of
this study was to evaluate body composition, physical activity level and the
life quality of Physical Education and Sports School students study in Germany
and Turkey. The population of the research was constituted by the Faculty of
Sport Sciences of Duzce University, Faculty of Sport Sciences of Aydın Adnan
Menderes University, Faculty of Sport Sciences of Mugla Sıtkı Koçman
University, Faculty of Sport Sciences of Heidelberg University, Faculty of
Sport Sciences of Mainz University, and Faculty of Sport Sciences of Darmstadt
University. In this context, the population of the research was constituting of
universities selected from Turkey and Germany. The International Physical
Activity Scale (IPAQ) was used to determine the level of physical activity of
the students, and the Survey of Quality of Life (Short Form-36) was used to
assess the quality of life. Statistical analyses were performed using SPSS 16
Software. The physical activity levels were found
significantly different (P<0.05) for each University. The participants'
quality of life values found highest in the University of Darmstadt (male
participants (X = 80.30)) and the lowest in Muğla Sıtkı Koçman University
(female participants (X = 64.10)). Also, statistically significant differences
were determined between physical and mental health values of SF-36
sub-dimensions according to gender and schools (p <0.05). Consequently, male
participants’ physical activity level was found higher than the female
participants’. The highest physical activity level was determined at The Muğla
Sıtkı Koçman Üniversity students. The physical activity in foreign schools was
found higher than domestic Schools. It was also found that male students were
more active than female students.    

Anahtar Kelimeler

Physical Activity, Body Composition, Quality of Life

Türkiye ve Almanya’da Okuyan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Vücut Kompozisyonu, Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi

Öz

Çalışmanın amacı Türkiye ve Almanya’da bulunan Beden
Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin vücut kompozisyonu, fiziksel
aktivite düzeyi ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesidir. Araştırmanın evrenini olarak: Düzce
Üniversitesi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Muğla Sıtkı Koçman
Üniversitesi, Heidelberg Üniversitesi, Darmstadt Üniversitesi, Mainz
Üniversitesi Spor Bilimleri Fakülteleri seçilmiştir. Bu bağlamda araştırmanın
evrenini, Türkiye ve Almanya’dan seçilmiş üniversiteler oluşturmaktadır. Öğrencilerin Fiziksel aktivite düzeyini
belirlemek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği (IPAQ), Yaşam kalitesini
belirlemek için ise Yaşam Kalitesini Değerlendirme Anketi (Kısa Form-36)
kullanılmıştır. İstatiksel hesaplamalar, SPSS 16 programında tamamlanmış olup
tanımlayıcı istatistik analizleri yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre kadın
ve erkek katılımcılarda okullara göre fiziksel aktivite düzeylerinde anlamlı
farklılıklar olduğu tespit edilmiştir (P< 0.05). Yaşam kalitesi bulgularının
sonuçlarına göre katılımcıların yaşam kalitesi ortalama puanı en yüksek
Darmstadt Üniversitesi’ nde (erkek katılımcılar (X=80.30)), en düşük ise Muğla
Sıtkı Koçman Üniversitesi’nde (kadın katılımcılar (X=64.10)) tespit edilmiştir.
SF-36 Alt boyutları olan Fiziksel ve Mental Sağlık ortalama değerlerinde hem
cinsiyete hem de okullara göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklara
rastlanmıştır (p<0.05). Sonuç olarak genel
itibariyle bütün katılımcılara bakıldığında erkek öğrencilerin ortalama
fiziksel aktivite seviyesi değerlerinin kadın öğrencilerin ortalama fiziksel
aktivite seviyesi değerlerinden daha iyi olduğu görülmüştür. Ayrıca en yüksek
fiziksel aktivite şiddetine ise Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi öğrencilerinin
sahip olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Yurt dışındaki
okullardaki Fiziksel Aktivitenin yurt içindeki okullardan daha yüksek olduğu
tespit edilirken, Erkek öğrencilerin kadın öğrencilere göre daha aktif olduğu
görülmüştür

Anahtar Kelimeler

Fiziksel Aktivite, Vücut Kompozisyonu

Kaynakça

• KAYNAKLAR1. Savcı, S., Öztürk, M. Arıkan, M., İnce, D.İ. ve Tokgözoğlu, L. (2006). “Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyleri”, Türk Kardiyol Derneği Araştırmaları, 34 (3), ss.166-172.2. Miçooğulları, A., Yıldızgören, M.T., Turhanoğlu, A.D. Üstün, N. ve Güler, H. (2016). “Amatör Sporcularda Fiziksel Aktivite Düzeyleri ile İzokinetik Kas Performansı”, Turk J. Osteoporos, (22), ss.35-39. 3. Vassigh, G. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Durumları ile Sağlıklı Beslenme İndekslerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara6. Sahebi, A. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyi ile Akademik Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara12. Alwasif, N. (2001). Körperliche Aktivität, Fitness Und Gesundheit Im Interkulturellen Vergleich Eine Empirische Untersuchung An Ägyptischen Und Deutschen Studıerenden, Universität Karlsruhe, Germany17. Albayrak, E., Ziyagil, M.A. ve Çekin, R. (2014). “Okul, Spor ve Serbest Zamanlardaki Fiziksel Aktivite Alışkanlığının Üniversite Sınıf Düzeylerine Göre İncelenmesi”, Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9 (2), ss.8-119. Vural, Ö., Eler, S. ve Güzel, N.A. (2010). “Masa Başı Çalışanlarda Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Yaşam Kalitesi İlişkisi”, SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8 (2), ss.69-75.34. Çolak, H. ve Yiğit, Z. (2017). “Investigating the Changes on Body Composition in Women Regularly Exercise”, Journal of Current Researches on Health Sector, 7 (2), ss.69-78.35. Taşpınar, F., Seyyar, G.K., Kurt, G., Okur, E.Ö., Afşar, E., Saraçoğlu, İ. ve Taşpınar, B. (2017). “Üniversite Öğrencilerinde Vücut Kompozisyonu ile Fiziksel Aktivite, Denge ve Destekleyici Faktörler Arasındaki İlişki”, Türkiye Klinikleri J Health Science, 2 (2), ss.55-65. 42. Tarasenko, Y.N., Miller, E.A., Chen, C. ve Schoenberg, N.E. (2017). “Physical Activity Levels and Counseling by Health Care Providers in Cancer Survivors”, Preventive Medicine, (99), ss.211-217. 56. Baydur, H. (2010). “İş Sağlığı ve Yaşam Kalitesi”, 3.Ulusal Sağlıkta Yaşam Kalitesi Kongresi, 25-27 Mart, AKM, İzmir64. Condello, G., Capranica, L., Stager, J., Forte, R., Falbo, S., Di Baldassarre, A., Segura-Garcia, C. ve Pesce, C. (2016). “Physical Activity and Health Perception in Aging: Do Body Mass and Satisfaction Matter? A Three-Path Mediated Link”, PLOS One 11 (9), ss.1-16. 68. Kalkavan, A., Özkara, A.B., Alemdağ, C. ve Çavdar, S. (2016). “Akademisyenlerin Fiziksel Aktiviteye Katılım Düzeyleri ve Obezite Durumlarının İncelenmesi”, International Journal of Science Culture and Sport, 4 (SI, 1), ss.329-339. 69. Alwasif, N.V (2000). “Körperliche Aktivität, Fitness und Gesundheit im interkulturellen Vergleich”, Von der Fakultät für Geistes- und Sozialwissenschaften der Universität Karlsruhe.