Aktif İşgücü Piyasası Politikaları İşsizliği Nasıl Etkiliyor? İŞKUR Eşleştirme Hizmeti Etki Analizi

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 1, 161 - 176, 28.06.2019

Menekşe Şahin , Mustafa Nal , Fatih Kaya

https://doi.org/10.32331/sgd.582734

Cited By: 3

Öz

Birçok
ülke için işsizliğin artması aktif işgücü piyasası politikalarını istihdam
politikalarının merkezine getirmiştir. Aktif işgücü piyasası programlarına
ayrılan kamu kaynaklarının önemli derecede artması programların etkinliği
konusundaki çalışmaların önemini de artırmıştır. Bu çalışma, Türkiye’de aktif
işgücü piyasası programları kapsamında uygulanan eşleştirme ve istihdam
hizmetlerinin işsizlik üzerindeki etki değerlendirmesini sunmaktadır. Çalışmada,
eşleştirme ve istihdam hizmetlerinin iş bulma sürecine etkisi; yazında
kullanılan yöntemler doğrultusunda TÜİK verilerinden yararlanılarak hesaplanan
piyasa iş bulma oranı ve İŞKUR verileri ile hesaplanan işe yerleştirme oranının
karşılaştırılması yoluyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın genel sonucu İŞKUR’un
aracılık hizmeti olarak sadece bazı alt gruplarda piyasadan daha iyi olduğunu
göstermektedir. Araştırmanın bulgularına göre, İŞKUR’un eşleştirme hizmeti
etkinliği, başvuranların demografik özelliğine (cinsiyet, yaş ve eğitim) göre
değişmektedir. İşgücü piyasasında genel iş bulma oranı (0,6) İŞKUR aracılığı
ile iş bulma oranından (0,25) daha yüksektir. Alt gruplarda ise İŞKUR
eşleştirme ve istihdam hizmetlerinin iş bulma oranı üzerindeki etkisinin
erkeklerde, düşük eğitim düzeyine sahip (ilköğretim ve ortaöğretim) düşük
vasıflı bireylerde ve 35+ yaş grubu işsizler için daha etkili olduğu
görülmüştür.

 

Anahtar Kelimeler

Aktif işgücü piyasası politikaları, istihdam, işsizlik, eşleştirme, iş bulma oranı

Kaynakça

• Aşkın, U., & Aşkın, E. Ö. (2017). Aktif İstihdam Politikası Olarak Toplum Yararına Programlar: Tokat İli Araştırması. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi. 3(3). 1-16.
• Akbaş, S. (2017). Aktif İşgücü Piyasası Politikalarının Etki Değerlendirmesi: Denizli İli Örneği. Ankara: Türk Metal Sendikası Araştırma ve Eğitim Merkezi Yayınları-II.
• Asa, S., & Turnham, D. (1994). What Can Developing Countries Learn From OECDLabour Market Programmes and Policies?. OECD .
• Bergeman, A., Pohlan, L., & Uhlendorff, A. (2017). The Impact of Participation in Job Creation Schemes in Turbulent Times. Labour Economics. 182-201.
• Biçerli, K. (2005). Aktif İstihdam Politikaları İşsizliği Azaltır mı? Çimento İşveren. 4-15. Bonoli, G. (2010). The political economy of active labour market. Dissemination and Dialogue Centre, Edinburgh : RECWOWE Publication.
• Boone, J., & Van Ours, J. C. (2004). Effective Active Labor Market Policies. IZA Discussion Paper No. 1335.
• Caliendo, M., & Schmidl, R. (2015). Youth unemployment and active labor market policies in Europe. Youth Unemployment and Active IZA Journal of Labor Policy. 5(1). 2-3.
• Calmfors, L., Forslund, A., & Hemström, M. (2002). Does Active Labour Market Policy Work? Lessons From The Swedish Experiences. IFAU.
• Card, D., Kluve , J., & Weber, A. (2010). Actıve Labour Market Policy Evaluatıons:A Meta-Analysıs. The Economic Journal, 120 (November). 452-477.
• Çetinkaya, E. (2008). Türkiye’de Genç İşsizliği ile Mücadelede Aktif İşgücü Piyasası Politikaları. Doktora Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dar, A., & Tzannatos, Z. (1999). Active Labor Market Programs: A Review of the Evidence from Evaluations. The World Bank.
• Estevão, M. (2003). Do Active Labor Market Policies Increase Employment? IMF Working Paper.
• Heckman, J. J., LaLonde,, R. J., & Smith, J. A. (1999). The Economics and Econometrics of Active Labor Market Programs. Handbook of Labor Economics.
• Işığıçok, Ö., & Emirgil, B. (2010). Aktif İşgücü Piyasası Politikaları ve Mesleki Yetiştirme: İşgücü Yetiştirme Kursları Etkinliğinin Bursa İli Örneğinde İncelenmesi. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. (57). 213-233.
• İslamoğlu, E., & Namal, M. K. (2014). Bir Aktif İstihdam Politikası Olarak Girişimcilik Programlarının Etkinliği: KOSGEB Yeni Girişimcilik Destek Programı Örneği. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 5(8). 25-44.
• İŞKUR. (2017). 2017 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara: İŞKUR Genel Müdürlüğü. İŞKUR. Yıllık İstatistik Bültenleri. [https://www.iskur.gov.tr/kurumsal/istatistikler/] (Erşim: 01 Aralık 2018).
• Jespersen , S. T., Munch , J. R., & Skipper, L. (2008). Costs and benefits of Danish active labour market programmes. Labour Economics. 15. 859-884.
• Kapar, R. (2006). Aktif İşgücü Piyasası Politikaları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. 55 (Prof. Dr. Toker Dereli’ye Armağan). 341-371.
• Kasapoğlu, M. M., & Murat, S. (2018). Aktif İstihdam Politikaları ve Türkiye’de İŞKUR Tarafından Uygulanan Aktif İstihdam Politikalarına Güncel Bir Bakış. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 10(25). 485-502.
• King, T. (2005). Labour Productivity and Job Market Flows: Trends, Cycles, and Correlations. Federal Reserve Bank of St. Louis Superviory Policy Analysis Working Paper. 1-42.
• Koçak, O. (2017). İşsizlikle Mücadelede İş Danışmanlık Hizmetleri ve Yalova Örneği. İŞ GÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 13(2). 133-154.
• Martin, J. P. (2000). What Works Among Actıve Labour Market Polıcıes: Evıdence From Oecd Countrıes’ Experıences. OECD Economic Studies No. 30. 2000/I.
• Martin, J. P. (2014). Activation and Active Labour Market Policies in OECD Countries: Stylized Facts and Evidence on their Effectiveness. Germany: IZA.
• OECD Public Expenditure and Participant Stocks on Labour Market Programmes. [https://stats.oecd.org/index.aspx?DataSetCode=LMPEXP] (Erişim: 17 Mart 2018).
• Ronsen, M., & Skarohamar, T. (2009). Do welfare-to-work initiatives work? Evidence from an activation programme targeted at social assistance recipients in Norway. SAGE Journals. 19(1). 61-77.
• Sanal, E. (2013). Aktif İstihdam Politikaları. [http://dosya.toprakisveren.org.tr/makale/2013-99-enginsanal.pdf] (Erişim: 18 Şubat 2018).
• Sapancalı, F. (2007). Türkiye'de İşgücü Piyasası, Sorunlar ve Politikalar. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi. 21(2). 8-30.
• Sheldon, G. M. (2003). The Efficiency of Public Employment Services: A Nonparametric Matching Function Analysis for Switzerland. Journal of Productivity Analysis. 20. 49-70. Shimer, R. (2005). The Cyclical Behaviour of Unemployment and Vacancies: Evidence and Theory. American Economic Review. 95(1). 25-59.
• Taghizadeh, R. (2014). AB İstihdam Stratejisi Kapsamında Aktif İşgücü Piyasası Politikaları Etkinliği: Meta-Analiz Yöntemiyle Bir Değerlendirme. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tutar, K. (2015). Türkiye İşgücü Piyasasında İş Arama Kanallarının Niteliği, İş ve Hayat Dergisi. 2. 93-106.
• Uşen, Ş. (2007). Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye'de Aktif Emek Piyasaları Politikaları. Çalışma ve Toplum. 65-95.
• Yavuz, H. B. (2016). Aktif İşgücü Piyasası Politika Uygulamalarının Etkilerinin Değerlendirilmesi: Bir Meta Analiz Çalışması. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-International Journal of Society Researches. 7(13). 497-523.
• Yeldan, E. (2010). Global Crisis And Turkey: A Macroeconomic Assessment of The Effects of Fiscal Stimulus Measures on Employment and Labour Markets in Crisis And Turkey: Impact Analysis Of Crisis Response Measures. International Labour Organization Publications. 9-39.