ÖRGÜT KURAMININ BİR PARÇASI OLAN SİSTEM YAKLAŞIMI ÇERÇEVESİNDE BİR YÖNETİM FONKSİYONU OLARAK HALKLA İLİŞKİLER VE ÖNEMİ

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 4, 180 - 194, 05.07.2020

Fuat Ustakara , Yusuf Yıldız

Öz

Örgüt Teorisi kapsamında geliştirilen Sistem Yaklaşımı, örgüt-çevre etkileşimini ele almaktadır. Sistem Yaklaşımı, sosyal bilimlerin pek çok alanına uyarlanmış; halkla ilişkiler de bu alanlardan biri olmuştur. Sistem Yaklaşımı çerçevesinde halkla ilişkiler alt sistemi, yönetim alt sistemine doğrudan bağlı olarak danışmanlık yaparak, stratejik ilişki/iletişim yönetimini gerçekleştirmektedir. Bir yönetim fonksiyonu olarak halkla ilişkiler, örgütün iletişim sürecini etkin bir şekilde yöneterek, erken uyarı mekanizması işlevini görmektedir. Bu çalışma, Sistem Yaklaşımı ve halkla ilişkiler bağıntısını kurmak suretiyle Türkiye’de halkla ilişkilerin kuramsal gelişimine katkı sağlamayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Örgüt Teorisi, Sistem Yaklaşımı, Halkla İlişkiler, Yönetim Fonksiyonu

Kaynakça

• Akkuş, B.; İzci, N.A. (2018). “Sistem Yaklaşımı, Kavramları ve Yönetim”. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 7: 223-237.
• Aydın, M. (2000). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
• Bayramoğlu, G. (2016). “Karmaşıklık Paradigması Işığında Örgüt Teorilerinin Yeniden Değerlendirilmesi”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 35: 49-63.
• Bernays, E. L. (1935). “Molding Public Opinion”. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science. 82-87.
• Budak, G.; Budak, G. (2010). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler. İzmir: Barış Yayınları Fakülteler Ktabevi.
• Can, H. (1999). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Cutlip, S. M.; Center, A. H.; Broom, G. M. (1994). Effective Public Relations. New Jersey: Prentice-Hall.
• Çelikkanat, D. (Haz.) (t.b.). Pratik Türkçe Sözlük. İstanbul: Gün Yayıncılık.
• Çınaroğlu, S.; Avcı, K. (2013). “Yönetim Biliminde Sistem Yaklaşımı ve Sağlık Alanı Özelinde Bir Değerlendirme”. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 17 (1): 83-101.
• Ertekin, İ. (2017). “Klasik Örgüt Kuramları”. Journal of Emerging Economies and Policy. 2 (2): 64-73.
• Geçikli, F. (1999). “Süreç Bilim, Meslek ve Sanat Olarak Halkla İlişkiler”. İÜ İletişim Fakültesi Dergisi. 9: 251-263.
• Görpe, S. (2001). Halkla İlişkiler Kavramları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
• Grunig, J. E.; Hunt, T. (1984). Managing Public Relations. Belmont CA: Thomson Wadsworth.
• Grunig, J. E. (1992). “Communication, Public Relations, and Effective Organizations: An Overview of the Book”. Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. J. E. Grunig). Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, 1-28.
• Grunig, J. E.; Grunig, L. A. (1992). “Models of Public Relations and Communication”. Excellence in Public Relations and Communication Management. (Ed. J. E. Grunig). Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, 285-325. Harlow, R. (1976). “Building a Public Relations Definition”. Public Relations Review. 2 (4): 34-42. Hutton, J. G. (1999). “The Definition, Dimension, and Domain of Public Relations”. Public Relations Review. 25 (2): 199-214.
• Kalender, A. (2008). “Halkla İlişkiler: Kavramlar, Tanımlar ve Uygulama Alanları”. Halkla İlişkiler. (Ed. A. Kalender ve M. Fidan). Konya: Tablet Yayınları, 11-47. Koçel, T. (2005). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Arıkan Yayıncılık.
• Kurbanoğlu, S. S. (1993). “Sistem Yaklaşımı ve Kütüphanecilik Bilimi”. Türk Kütüphaneciliği Dergisi. 7 (1): 33-40.
• Perker, Z.S., Akıncıtürk, N. (2012). “Sistem Yaklaşımı Bağlamında Geleneksel Anadolu Konutunun Güne Uyarlanmasını Etkileyen Üst Sistemler ve Sistemler Arası Etkileşime İlişkin Bir İrdeleme”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Yaz-2012. 11 (41): 195-213.
• Sabuncuoğlu, Z. (2001). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
• Sargut, A. S.; Özen, Ş. (2001). “Örgüt Kuramlarına Genel Bir Bakış: Karşılaştırmalı Bir Çözümleme”. Örgüt Kuramları. (Der. A. S. Sargut ve Ş. Özen). Ankara: İmge Kitabevi, 11-34.
• Schein, E. H. (1976). Örgüt Psikolojisi. (Çev. A. Sağtür ve Ş. Özalp). Eskişehir: Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayınları.
• Seyidoğlu, Halil (1999). Ekonomik Terimler Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Güzem Can Yayınları.
• Şahin, A. (2004). “Yönetim Kuramları ve Motivasyon İlişkisi”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Ocak 2004, Sayı: 11: 523-547.
• Şenaras, A. E.; Sezen, H. K. (2017). “Sistem Düşüncesi”. Journal of Life Economics. 4 (1): 39-58.
• Tarhan, A. (2008). “Halkla İlişkiler Modelleri”. Halkla İlişkiler. (Ed. A. Kalender ve M. Fidan). Konya: Tablet Yayınları, 121-144.
• Tecim, M, V. (2004). “Sistem Yaklaşımı Ve Soft Sistem Düşüncesi”. D. E. Ü. İ. İ. B. F. Dergisi. 19 (2): 75-100.
• TDK (Türk Dil Kurumu) (2020). Sözcük arama: “örgüt”, https://sozluk.gov.tr/ , Erişim Tarihi: 05.05.2020
• Tortop, N.; İspir, E. G.; Aykaç, B. (1999). Yönetim Bilimi. Ankara: Yargı Yayınevi.
• Ustakara, F. (2015). “Ağ Teknolojisinin Gelişimiyle Kamuların Halkla İlişkiler İşlevselliğine Yönelik Algıları: Gaziantep Araştırması”. E-Jorunal of New Sciences Academy. 10 (2): 51-68.
• Verčič, D.; van Ruler, B.; Bütschi, G.; Flodin, B. (2001). “On the Definition of Public Relations: A European View”. Public Relations Review. 27 (4): 373-387. Yalçınkaya, A.; Türker, Y. (2016). “Türk Yönetim/Örgüt Yazınında Örgüt Kuramı Çalışma Alanı: 2002-2013 Yılları Arası Bir Değerlendirme”. Ege Akademik Bakış Dergisi. 16 (3): 519-530.
• Yavuz, C. (2006). Halkla İlişkiler. Ankara: Detay Yayıncılık. Yoldaş, Y. (2004). İşlevsel-Yapısal Sistem Kuramı. Ankara: Roma Yayınları.