Genel olarak İslâm düşüncesinin oluşum süreçlerinde etkili olan kavramlardan biri te’vildir. Dilde yaşanan anlam kayması kapsamında terim anlam kazanan ve fıkıh usulü içerisinde ictihâdın aklî bir yöntemi olarak değerlendirilen te’vilin fürû-i fıkhın şekillenmesinde önemli bir rol oynadığı hususunda şüphe yoktur. Bu yönüyle te’vil hem klasik hem de mu‘asır usul eserlerinde yer bulmuştur. Dolayısıyla umûmun tahsisi, mutlakın takyidi, emrin vücûb yahut nedbe, nehyin tahrim yahut kerahete delâleti ve lafzın hakikat yahut mecaz yönü gibi fıkhî istinbâtta etkin olan hususlar aynı zamanda te’vile de zemin oluşturmaktadır. Ayrıca me‘âni harflerinin delâlet boyutları ile teârüz durumunda nasların te’lifi de te’vil kapsamında değerlendirilmektedir. Bu bağlamda umûm-husûs, nakil-iştirâk ve izmâr-nakil gibi lafız-manâ ilişkisine dayalı hususlar arasındaki teârüzü gidermek için değişik te’lif yöntemlerinden söz edilebilir.
Çalışmamızda te’vil, aklî bir ictihâd yöntemi olarak ele alınmış, usul ve fıkıh eserlerinde yer bulan somut fıkhî uygulama örnekleri üzerinde değerlendirmeye tabi tutulmuştur.
Kolay gelsin inşallah
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din, Toplum ve Kültür Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 9 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 2 |
DERGİ TARİHÇESİ
Derginin Önceki Adı | ISSN | YIL |
Siirt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi | 2148-385X | 2014-2021 |
Yayımlanacak Makalelerin iThenticate İntihal Taraması Zorunludur.