Tom Gunning makalesinde, başta Lumiére ve Méliés olmak üzere, 1906 öncesindeki pek çok sinemacının filmlerinin seyirciyle kurduğu ilişkinin, 1906 sonrası anlatı sinemasının seyirciyle kurduğu ilişkiden farklı, ortak bir temeli olduğunu öne sürüyor ve bu ilk dönem kavrayışına “atraksiyonlar sineması” adını veriyor. Gunning, bu kavrayışın 1906-1907 yıllarına kadar sinemaya hakim olduğuna inanırken, atraksiyonlar sinemasının anlatının egemenliği sonrasında ortadan kaybolmadığını, bunun yerine yeraltına inerek ya avangart pratiklere katıldığını ya da belli film türlerinde belirginleşerek anlatı filmlerinin bir bileşeni haline geldiğini vurguluyor.
In his article, Tom Gunning argues that the relationship of the works of many filmmakers before 1906 (notably the films of Lumiére and Méliés) with their spectators differs from the relationship of the narrative cinema after 1906 with its spectator by having a common basis, which he calls as the “cinema of attraction”. Gunning believes that the cinema of attraction had been dominant until 1906-1907. He further states that it had not vanished after the reign of narrative cinema. Instead, it had either contributed to the avant-garde practices by going underground or it had become a component of narrative films by appearing in certain types of films.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Çeviri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 4 Sayı: 2 |
sinecine TR DİZİN ve FIAF tarafından taranmaktadır.