Çalışmada, gazetecilik filmleri tarihsel perspektifte ele alınarak filmlerde gazeteciliğin ve gazetecinin temsiline yönelik kapsamlı bakış açısı sunabilmek için 55 filmdeki anlatı yapıları, gazeteci arketipleri ve bunlar yoluyla gazetecilik ve basına yönelik inşa edilen ve pekiştirilen özgür basın miti nitel yöntemde tematik analiz çerçevesinde incelenmiştir. Bu noktada anlatı yapıları için Birleşik Anlatı Teorisi, ortak anlatı unsurları için başkarakter yolculuk aşamaları, gazeteci arketipleri için de alandaki önceki çalışmalar ile sınıflandırmalar parametreler olarak kullanılmıştır. Tarihsel süreçte filmlerde gazeteci ve gazeteciliğin bir yandan eleştirilirken diğer yandan idealleştirdiği görülmektedir. Gazetecilik filmlerinin sadece kazanan kahraman gazeteci-kaybeden kötü gazeteci şeklinde onurlandırıcı ve uyarıcı anlatılar üzerine kurulmadığı, sinik ve trajik anlatıların da sıklıkla sunulduğu tespit edilmiştir. Karakter analizi açısından filmlerde temelde gazeteciler, mesleğini yerine getirmedeki ana odağı ve haberi takipteki çıkış motivasyonu açısından hakikat araştırmacısı veya manşet gazetecisi özelliği göstermekte ancak tek tip kahraman-kötü adam arketipi sunulmamaktadır. Bu noktada çalışmada kahraman olarak gazeteciler, resmî, aykırı, ideal, yenik, eksik, trajik kahraman gazeteciler ve günah keçisi, kötü adam olarak gazeteciler de resmî, aykırı, sahtekâr, sinik kötü adamlar olarak gazeteciler şeklinde yeni bir sınıflandırmaya tabii tutulmuştur. Bunun yanında filmler gerek karakter özellikleri açısından ortak unsurlar inşa etmektedir. Gazeteciler işinde başarı odaklı, kendine güvenli, tuttuğunu koparan ve işini önceleyen, bu nedenle çekici olsa da bekar kalan veya eviyle işi arasında zorlanan karakterlerdir. Anlatılarda da gazetecinin elindeki en büyük gücünün kalemi/kamerası ile gazetecilik içgüdüleri olduğu ve sonu olumlu veya olumsuz olsun gazetecilerin topluma getirdikleri “iksir” özgür basının gerekliliği gibi ortak anlatı unsurları ortaya çıkmaktadır. Bu açıdan filmler, anlatı ve arketip çeşitliliklerine rağmen her halükârda, demokrasilerin işlemesi, kamuoyunun gerçekleri öğrenmesi ve halkın çıkarlarının korunmasında hâlâ basını önemli bir güç olarak konumlandırmakta ve özgür basının korunması gerektiğine yönelik özgür basın mitini pekiştirmektedir.
This study delves into journalism films through a historical lens, aiming to provide a comprehensive perspective. By examining 55 films, narrative structures, journalist archetypes, and the portrayal of the free press myth in these films are analyzed. Employing thematic analysis, the films' narrative structures are examined using the Unified Narrative Theory and the stages of protagonist’s journey, and journalist archetypes are determined with the help of classifications from previous researches. Throughout history, it is observed that the films both critique and idealize journalists and journalism. The presence of celebratory and cautionary narratives—where virtuous actions are rewarded or mistakes are punished—remains a consistent feature. However, tragic narrative, wherein protagonists falter despite their virtuous actions, and cynical narrative, where anti-heroes triumph, also hold sway across the history of journalism films. Furthermore, these films depict journalists as either truth seekers or headline chasers based on the motivations driving their pursuit of news stories. Nevertheless, the films eschew a simplistic portrayal of triumphant hero journalists versus defeated villainous journalists. To address this, our study proposes a categorization of hero types: official, outlaw, ideal, defeated, incomplete, tragic heroes, and scapegoats; and antagonist types: official, outlaw, deceitful, and cynical villains. In terms of shared character attributes, journalists are depicted as success-oriented, confident, determined, and prioritizing their work. Additionally, a common thread in these narratives is the depiction of journalists' power stemming from their pens/cameras and their journalistic instincts. Regardless of the eventual outcomes, the vital "elixir" journalists contribute to society emerges as a prerequisite for upholding the ideals of a free press. Ultimately, these films emphasize the crucial role of a free press in the functioning of democracies and the safeguarding of the public's interests. Therefore, the films reinforce the free press myth.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sinema (Diğer) |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Kasım 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 14 Sayı: 2 |
sinecine TR DİZİN ve FIAF tarafından taranmaktadır.