Belâgatın
önemli olduğu bir dönemde inmeye başlayan Kur’ân âyetleri, gerek belâgat
gerekse nazım yönüyle insanları hayranlığa sevk etmiştir. Kur’ân’daki teşbihler, en
önemli belâgat ve i’câz türlerinden sayılır. Söz sanatı ve anlatım tekniği
olarak kullanılan teşbih, Beyân ilminin de ilk konusunu teşkil etmektedir.
Birbirinden farklı kısımları bulunan bu teşbih sanatının birçok âyette kullanılması
âlimlerin dikkatini çekmiş ve bununla ilgili müstakil eserler yazmışlardır.
Aynı zamanda Ulûmu’l-Kur’ânkitaplarında da başlı başına bir ilim olarak ele
alınmıştır. Hicri VIII. asırda yaşayan ve birçok alanda eserler veren Nesefî, “Medârikü’t-Tenzîl
ve Hakâikû’t-Te’vîl” adlı tefsirinde sözü daha etkili kılmak maksadıyla,
hakikat veya mecaz yönüyle aralarında benzerlikler bulunan şeyleri, birbirine
benzeterek anlatma sanatı olarak bilinen teşbihe önem vermiştir. Tefsirinde
teşbihin unsurları olan müşebbeh, müşebbehün bih, benzetme edatı ve benzetme
yönüyle ilgili olan hususları örnek vererek anlatmıştır. Teşbih ve istiâre
arasındaki farklara değinen müfessirimiz zaman zaman konuyu diğer âyetlerle ve
şiirle açıklama yoluna gitmiştir. Ayrıca O, teşbihin kısımlarından olan beliğ, müfred,
mürekkeb, temsili, hissi vb. teşbihleri zikretmiş ve âyetin daha iyi
anlaşılması için de gerekli açıklamalarda bulunmuştur.
Quran
versicles which came while declamation was very important at that time impelled
people’s admiration in terms of both declamation and laconical. The similitudes
in Quran are regarded as the most important declamation and laconical types.
The declamation used as an elocution and instruction technique, also
constitutes the first topic of the declaration science. Usage of this
similitude art in many versicles which have different parts from each other
took the attention of the scholars and they wrote seperate works about it. At
the same time, it was handled as a science independently in the book of Ulumul
Quran. Nesefi who lived in the 8th century in Hijri and wrote works in many
fields in “Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâikû’t-Te’vîl” commentaries gave
importance to the similitude art which is known as the art of explanation of
something by resembling the things that resemble to each other in terms of
reality and metaphor to make the word more effective. In his commentary, he
explained the matters by giving examples in terms of analogy, preposition
analogy, resembling, resembling to himself which are the components of
similitude art. Our commentator who mentioned the differences between the
similitude and metaphor, tried to explain the topic with other versicles and
poem from time to time. Besides, he mentioned the similitude like fluent, singular,
compound, representative, feeling, etc, and he made necessary explanations to
get the versicles understood much better.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ocak 2020 |
Kabul Tarihi | 10 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 24 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.