While Allah Almighty declares various truths in his
Qur'an, he considers his perceptions and ensures that the facts he mentions
become a concrete scene in the minds of the servants. This style, which is
called Metaphor in the science of rhetoric, is one of the most important
narrative features of the Quran. The subjects, which would normally be very
closed to understanding of human, can thus be understood more easily and
clearly. One of the truths that the Qur'an expresses through metaphor is about
the stiffness of the hearts of the infidels, which are mentioned in the 74th
verse of the Surah al-Baqarah. In this verse, Allah explains how hard their
hearts are with the stone analogy. He even declares that their hearts are
harder than stones. Despite the solid structure of the stones, he indicates
that there are some beautiful qualities such as the rivers boiling and the
water gushing or falling from where they are due to the fear of Allah, but that
there is no positive quality in the hearts of those hard-hearted unbelievers.
Although they are an inanimate being, it is remarkable that the stones are
mentioned in the verse for fear of Allah. In this regard, the essential focus
of the study will be to try to reveal the nature of the situation in question, especially
in the light of Sufi tafsir besides classical tafsirs.
Yüce Allah
Kur'ân-ı Kerîm’de kullarına hitâben çeşitli hakikâtleri beyan buyururken
onların idrâklerini de dikkâte almakta, zikrettiği hakikâtlerin kulların zihin
dünyalarında somut birer sahneye dönüşmesini sağlamaktadır. Belâgat ilminde mecâz
olarak adlandırılan bu üslup Kur'ân-ı Kerîm’in en önemli anlatım
özelliklerinden birisidir. Normalde beşerin algısına belki çok kapalı gelecek
konular bu sayede daha kolay ve açık bir şekilde anlaşılabilmektedir. Kur’ân’ın
mecaz yoluyla ifade etmiş olduğu hakikâtlerden biri de Bakara Suresinin 74. âyetinde
dile getirilen, kâfirlerin kalplerinin katılığı hakkındadır. Allah Teâlâ söz
konusu âyette onların kalplerinin ne kadar katı ve sert olduğunu, zikretmiş
olduğu taş temsiliyle anlatmakta, hatta onların kalplerinin taşlardan bile daha
katı olduğunu beyan etmektedir. Taşların katı yapılarına rağmen kendilerinden
ırmakların kaynayıp suların fışkırması yahut da Allah korkusuyla bulundukları
yerden düşmeleri gibi güzel vasıfları bulunduğuna, ancak katı kalpli o
kâfirlerin kalplerinde ise hiçbir olumlu nitelik olmadığına işâret etmektedir.
Cansız birer varlık olmalarına rağmen âyette taşların Allah korkusuyla anılmaları
dikkati çeken bir husustur. Bu cihetle, çalışmanın ana odağında söz konusu
durumun mahiyetini klasik tefsirlerin yanı sıra bilhassa tasavvufî tefsirler
ışığında ortaya koymaya çalışmak olacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 9 Nisan 2020 |
Kabul Tarihi | 4 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 24 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.