Küçük Yerleşimlerin Yerel ve Özgün Değerleriyle Öne Çıkarılma Süreci: Küreselleşme Çağında Kent Turizmi

Yıl 2019, Cilt: 28 Sayı: 2, 117 - 140, 31.10.2019

Sevim Budak , Suna Ersavaş Kavanoz

https://doi.org/10.26650/siyasal.2019.28.2.0043

Öz

1970 sonrası küreselleşme süreci ile birlikte yükselen yeni bir yerelleşme anlayışı (Glocalisation: Türkçeye küreyerelleşme olarak çevrilmiştir) olduğu görülmektedir. Küreselleşme ile birlikte devletin rolündeki değişim ve dönüşüm küreyerelleşme sürecinde kent yönetimlerinin rollerinde de değişim ve dönüşüme yol açacak, kent yönetimleri kendi girişimci politikalarını kurgulayıp izleyerek küresel alanda kendilerine yer edinme arayışına girişeceklerdir. Bu arayış metropol şehirler bakımından farklı bir yol ve yöntem izlenmesine yol açarken ve bu konudaki literatür çığ gibi büyürken, küçük yerleşimler için çok daha farklı bir yol izleme gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Metropol şehirler nüfus ve faaliyet bakımından dev gibi büyür ve gitgide birbirlerine benzerlerken, küçük şehirler bakımından -farklılıkların bir tanınma nesnesi haline getirilmesi suretiyle- kentlerin kendilerini özgün kılan değerlerini öne çıkarmaları ve piyasalaştırmaları söz konusu olmuştur. Giderek birbirine benzeyen metropol şehirlerin havasından sıkılan turistlerin ve turizm endüstrisinin taleplerindeki değişimin yönünün de otantiklik/özgünlük arayışı üzerine olması bu süreci kolaylaştırrmış ve teşvik etmiştir. Bu çalışmada aynılaştıran küreselleşme süreci karşısında farklılıkları öne çıkararak rekabet etme süreci olarak nitelendirebileceğimiz küreyerelleşmenin küçük yerleşimlerin ve yöneticilerinin küresel piyasada yer alabilmek için turizm endüstrisinin taleplerine karşı gösterdiği duyarlılık ve yaklaşımın kent yaşamına etkisi incelenecektir. Söz konusu duyarlılık ve yaklaşımların incelenmesi, küçük yerleşimlerin kendi farklılıklarını, özgünlüklerini temsil eden kültür/miras; yerel yemekler ve içecekler ile doğa ve festival ve benzeri organizasyonlarını görünür kılma çabalarını ve bunun yan etkilerini kentleşme politikaları bakımından daha kolay analiz etmemizi sağlayacaktır. Sakin, yavaş, sürdürülebilir, huzurlu, yaşanabilir ve ekolojik şehir kavramlarının küreyerelleşme karşısında nasıl bir dönüşüm geçirdiği de daha rahat anlaşılacaktır. 

Anahtar Kelimeler

Otantiklik, Kent turizmi, Küçük yerleşimler, Kültür turizmi, Küreyerelleşme, Cazibe merkezi, Kentsel stratejiler

Destekleyen Kurum

Yazarlar bu çalışma için finansal destek almamışlardır.

The Process of Promoting Small Cities through Local and Authentic Values: City Tourism in the Time of Globalisation

Öz

A new understanding of localization (glocalisation) with the post-1970 globalization process has risen. The change and transformation of the role of state in globalization will also lead to change and transformation of the role of the city governments in the process of glocalization and they will seek to occupy a place in the global arena by constructing and monitoring their own entrepreneurial policies. While this quest leads metropolitan cities to follow different methods and strategies, it forces small cities to follow very different paths and strategies. While metropolitan cities grow enormously with their populations and activities and eventually come to resemble each other, small cites market themselves by highlighting their own original values and making themselves objects of recognition. Demands of tourists bored with metropolitan cities and the change in the demands of the tourism industry seeking authenticity have eased and encouraged this process. In this article the impact of glocalization (which can be described as the process of competition through focusing on differences in an era of homogenized globalization), on the efforts of small cities’ and their administrator’s sensitivity against the demands from the tourism industry and the effect of this on city life will be examined. Analyzing the aforementioned sensitivities and approaches will enable the analysis of the efforts of small cities that highlight their differences and show their originality in terms of cultural legacy, local food and drinks and festivities. Related to that, analyzing these efforts will make it easier to understand urban policies. In this way, the evolution of the slow, sustainable, peaceful, livable and ecological city in the glocalization process will be easier to analyze.

Anahtar Kelimeler

Authenticity, City tourism, Small cities, Culture tourism, Glocalization, Centers of attraction, Urban strategies

Kaynakça

• Atak, O., Tatar, S. ve Tunaseli, A. (2017). Kültürel miras oluşumunda festivallerin yeri ve önemi: Fethiye müzik köyü üzerine bir değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(52), 1397-1409.
• Bauman, Z. (2012). Küreselleşme: Toplumsal sonuçları (Çev. Abdullah Yılmaz, 4. Baskı), İstanbul: Ayrıntı.
• Bessiere, J. (1998). Local development and heritage: Traditional food and cuisine as tourist attractions in rural areas. Sociologia Ruralis, 38(1), 21-34.
• Bessiere, J., & Tibere, L. (2013). Traditional food and tourism: French tourist experience and food heritage in rural spaces. JSci Food Agric, 98, 3420-3425.
• Büscher, B. (2010). Derivative nature: Interrogating the value of conservetion in ‘boundless Southern Africa’. Third World Quartely, 31(2), 259-276.
• Cudny, W. (2014). The phenomenon of festivals: Their origins, evolution, and classifications. Antropos, 109, 640-656.
• Dorobantu, M. R., & Nistoreanu, P. (2012). Rural tourism and ecotourism, the main priorities in sustainable development orientations of rural local communities in Romania. Economy Transdisciplinarity Cognition, 15(1), 259-266.
• Du Rand, G. E., Heath, E., & Alberts, N. (2003). The role of local and regional food in destination marketing. Journal of Travel & Tourism Marketing, 14(3-4), 97-112.
• Duffy, R. (2014). Interactive elephants: Nature, tourism and neoliberalism. Annals of Tourism Research, 44, 88-101.
• Eisenschitz, A. (2010). Neo-liberalism and the future of place marketing. Place Branding and Public Diplomacy, 6(2), 79-86.
• Emekli, G. (2006). Coğrafya, kültür ve turizm: kültürel turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15, 51-59.
• Fainstein, S. S., & Gladstone, D. (1999). Evaluating urban tourism. The Tourist City, Ed. Dennis R. Judd and Susan S. Fainstein, New Haven and London: Yale University Press, pp. 21-34.
• Fainstein, S. S., & Judd, R. D. (1999). Global forces, local strategies and urban tourism. The Tourist City, Ed. Dennis R. Judd and Susan S. Fainstein, New Haven and London: Yale University Press, pp. 1-20.
• Felsenstein, D., & Fleischer, A. (2003). Local festivals and tourism promotion: The role of public assistance and visitor expenditure. Journal of Travel Research, 41, 385-392.
• Giampiccoli, A., & Kalis, J. H. (2012). Tourism, food, and culture: community-based tourism, local food, and community development in Mpondoland. The Journal of Culture&Agriculture, 34(2), 101-123.
• Giritlioğlu, İ., Olcay, A. ve Özekici, Y. K. (2015). Bir turizm çeşitliliği olarak festival etkinliklerinin sınıflandırılması: Türkiye üzerine bir değerlendirme. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(13), 306-323.
• Graham, B. (2002). Heritage as knowledge: Capital or culture? Urban Studies, 39(5-6), 1003-1017.
• Güzel Şahin, G. ve Ünver, G. (2015). Destinasyon pazarlama aracı olarak “Gastronomi Turizmi”: Gastronomi turizmi potansiyeli üzerine bir araştırma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 3(2), 63-73.
• Hallcomb, B. (1999). Marketing cities for tourism. The Tourist City, Ed. Dennis R. Judd and Susan S. Fainstein, Yale University Press, New Haven and London, pp. 54-70.
• Harvey, D. (2009). Zaman-Mekân Sıkışması ve Post-Modern Durum (Çev. Nasuh Uslu, Küreselleşme: Temel Metinler, Ed. Kudret Bülbül). Ankara: Orion.
• Harvey, D. (2010). Postmodernliğin durumu: Kültürel değişimin kökenleri (Çev. Sungur Savran). İstanbul: Metis.
• Hospers, G. J. (2009). Lynch, urry and city marketing: Taking advantage of the city as a built and geographic image. Place Branding and Public Diplomacy, 5(3), 226-233.
• Huyssen, A. (2011). Goballeşen dünyada modernizm coğrafyaları (Çev. Aynur Kaş). İstanbul: Avesta Yayınları.
• Judd, R. D. (1999). Construction the tourist buble. The Tourist City, Ed. Dennis R. Judd and Susan S. Fainstein, New Haven and London: Yale University Press, s. 35-53.
• Karabağ, Solmaz F., Yavuz, M. C., & Berggren, C. (2011). The ımpact of festivals on city promotion: A comparative study of Turkish and Swedish festivals. Tourism, 59(4), 447-464.
• Kaya Erdoğan, E. (2011). Hizmet, girişim, kültür ekseninde İstanbul’da ilçe festivalleri. İstanbul’un Festivalleri, Der. Serhan Ada. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, s.79-98.
• Kaypak, Ş. (2010). Ekolojik turizmin sürdürülebilirliği. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(2), 93-114.
• Kivela, J., & Crotts, J. C. (2006). Tourism and gastronomy: Gastronomy’s influence on how tourists experience a destination. Journal of Hospitality&Tourism Research, 30(3), 354-377.
• Kladou, S. (2011). Kültür festivalleri: Genel bir bakış (Çev. Murat Gültekin). İstanbul’un Festivalleri, Der. Serhan Ada, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, s.27-52.
• Lee, I., & Arcodia, C. (2011). The role of regional food festivals for destination branding. International Journal of Tourism Research, 13, 355-367.
• Lefebvre, H. (2013). Kentsel devrim (Çev. Selim Sezer). İstanbul: Sel.
• Levickaite, R. (2011). City festival-a traditional cultural expression of the creative industries (The case of internetional contemporary dance festival ‘New Baltic Dance’. Borderland Studies, 4(1), 36-53.
• MacCannell, D. (1999). The tourist: A new theory of the leisure class. London: University of California Press. Mason, M. C., & Paggiaro, A. (2009). Celebrating local products: The role of food events. Journal of Foodservice Business Research, 12, 364-383.
• Morley, D., Robins, K. (2011). Kimlik mekânları: Küresel medya, elektronik ortamlar ve kültürel sınırlar (Çev. Emrehan Zeybekoğlu) İstanbul: Ayrıntı.
• Organ, K., Koenig-Lewis, N., Palmer, A., & Probert, J. (2015). Festivals as agents for behaviour change: A study of food festival engagement and subsequent food choises. Tourism Management, 48, 84-99.
• Quinn, B. (2006). Problematising ‘Festival Tourism”: Arts festivals and sustainable development in Ireland. Journal of Sustainable Tourism, 14(3), 288-306.
• Richards, G. (1996). Production and consumption of European cultural tourism. Annals of Tourism Research, 3(2), 261-283.
• Richard, G. (2002). Gastronomy an essential ingredient in tourism production and consumption? Tourism and Gastronomy Ed. Anne-Mette Hjalager and Greg Richards, London and Newyork: Routledge, pp.3-22.
• Robertson, R. (1999). Küreselleşme: Toplum kuramı ve küresel kültür (Çev. Ümit Hüsrev Yolsal). Ankara: Bilim ve Sanat.
• Rudan, E. (2010). The development of cultural tourism in small historical towns. Tourism&Hospitality Management 2010, Conference Proceedings, pp. 577-586.
• Saatçi, G. ve Yalçınkaya, T. (2018). Yöresel festivallerin yerel halk üzerindeki etkileri. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 153-170.
• Santich, B. (2004). The study of gastronomy and it’s relevance to hospitality education and training. Hospitality Management, 23, 15-24.
• Sarıışık, M. ve Özbay, G. (2015). Gastronomi turizmi üzerine bir literatür incelemesi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 26(2), 264-278.
• Schnell, S. M. (2011). The local traveler: Farming, food, and place in state and provincial tourism guides, 19932008. Journal of Cultural Geography, 28(2), 281-309.
• Sims, R. (2009). Food, place and authenticity: Local food and the sustainable tourism experience. Journal of Sustainable Tourism, 17(3), 321-336.
• Steward, F. (1995). Yeşil zamanlar. Yeni Zamanlar: 1990’larda Politikanın Değişen Çehresi, Der. Stuart HallMartin Jacques, Çev. Abdullah Yılmaz, İstanbul: Ayrıntı, s. 63-74.
• Şengül, S. ve Genç, K. (2016). Festival turizmi kapsamında yöresel mutfak kültürünün destekleyici ürün olarak kullanılması: Mudurnu ipekyolu kültür sanat ve turizm festivali Örneği. Pamukkale Üniversitesi SBE Dergisi, 23, 79-89.
• Urry, J. (2009). Turist bakışı. (Çev. Enis Tataroğlu-İbrahim Yıldız). Ankara: Bilgesu.
• Wang, N. (1999). Rethinking authencity ın tourism experience. Annals of Tourism Research, 26(2), 349-370.
• Yetim, N. (2002). Küresel üretim yapılanmasına kültürel yanıtlar: Ulusal-yerel. Doğu Batı, 5(18), 129-139. www.ekoturizmdernegi.org., Erişim tarihi: 09.07.2019.