Amaç: Çalışmamızın amacı pnömoni tanısı ile geriatri servisimizde izlenen hastaları analiz etmek ve enfeksiyon öncesi aşı durumunun sorgulanarak aşının prognoza etkisini tartışmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ocak 2017- Aralık 2017 tarihleri arasında geriatri kliniğinde pnömoni nedeniyle takip edilen hastalar alındı. Hastaların demografik verileri, semptomları, fizik muayene bulguları, laboratuvar tetkikleri ve radyolojik incelemeleri kayıt altına alındı. Pnömoni gelişimi öncesinde pnömokok aşısının yapılıp yapılmadığı değerlendirildi. Hastaları prognoz yönünden 'iyi' ve 'kötü' olarak sınıflandırıldı. Kötü prognoz göstergeleri, enfeksiyona eşlik eden septik şok bulgularının varlığı, yoğun bakım ihtiyacı veya enfeksiyonun başlamasından sonraki 30 gün içinde ölüm olarak belirlendi.
Bulgular: Bir yıllık sürede servise yatırılan 186 hastanın 47’sinde (%25) yatışında veya yattığı sürede pnömoni saptandı. Pnömoniyi düşündüren akciğer grafisi bulgularının oranı %87 ve oskültasyon bulgularının oranı % 83 idi. Dispne (p=0,008) ve mental bozukluğun olması (p<0,001) kötü prognoz için anlamlı istatistiksel fark oluşturmaktaydı. KÜSK-65 (Konfüzyon, üremi, solunum sayısı, kan basıncı, 65 yaş üstü) (p=0,030) ve PŞİ (pnömoni şiddet indeksi) (p=0,013) skoru kötü prognozlu olanlarda anlamlı olarak daha yüksekti. Aşı olanlar olmayanlara göre istatistiksel olarak anlamlı, daha iyi prognozluydu (p=0,003). Kaybedilen 7 hasta da aşı olmamıştı.
Sonuç: Bu çalışma geriatrik popülasyonda, aşılamanın gerekliliğini ve prognoz üzerine olumlu etkisini göstermiştir.
Objective: The aim of our study is to analyze the patients followed with the diagnosis of pneumonia in our geriatric clinic and discuss the effect of vaccination on prognosis by questioning the status of the vaccination before infection.
Materials and Methods: Patients who were diagnosed with pneumonia in the geriatric clinic between January 2017 and December 2017 were included in the study. Demographic data, symptoms, physical examination findings, laboratory tests and radiological examinations of the patients were recorded. Pneumococcal vaccination status before the development of pneumonia was evaluated. We classified the patients in terms of prognosis as ‘good’ and ‘poor’. Indicators of poor prognosis were determined by the presence of septic shock findings accompanying the infection, need for intensive care or death within 30 days of onset of infection.
Results: During the one-year period, a total of 47 (25%) patients with community or hospital acquired pneumonia in 186 hospitalized patients were recorded. The rates of chest x-ray findings and auscultation suggesting pneumonia were 87% and 83 %, respectively. The presence of dyspnea (p=0.008) and mental disorder (p<0.001) were significantly predictive for poor prognosis. CURB-65 (Confusion, uremia, blood pressure, age 65) (p=0.030) and PSI (Pneumonia severity index) (p=0.013) scores were significantly higher in patients with poor prognosis. Vaccinated patients had a statistically significantly better prognosis than the non-vaccinated (p= 0.003). All the patients who died (n= 7) did not have the vaccine.
Conclusion: This study demonstrated the necessity of vaccination and its positive effect on prognosis in the geriatric population.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 12 Ağustos 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 2 |
SMJ'de yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı kapsamında lisanslanır