Resmi rakamlara göre, 2018
yılı itibariyle, Türkiye'de üç buçuk milyonu aşkın Suriyeli göçmen bulunmaktadır
ve Türkiye en fazla Suriyeli göçmen barındıran ülke konumundadır. Türkiye’de
şehir merkezlerine yerleşmiş olan Suriyeli ailelerin bireyleri yetersiz barınma
ve çalışma koşulları ile birlikte, günlük yaşamlarında iletişim sorunları ve
yeni yerleşmiş oldukları kente adaptasyon problemleri yaşamaktadır. Evlerinden
uzak, yeni bir yaşam inşa etme sürecinde, gelecek kaygısı içinde yaşayan
Suriyeli ailelerin çocuk olan bireyleri için de durum farklı değildir. Çalışmada,
yoğun şekilde Suriye’den göç almış illerden biri olan Mersin ili kent merkezine
yerleşmiş beş Suriyeli anne ve onların çocukları ile nitel görüşmeler
gerçekleştirilmiştir. Suriye’den Türkiye’ye zorunlu göç etmek durumunda kalmış
olan Suriyeli ailelerin çocuklarının aile, okul, arkadaşlık ilişkilerine ve ev
algılarına ilişkin ambivalans duyguları ve deneyimleri, ilişkisel sosyolojik
bir bakış açısı ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın bulguları, Suriyeli
çocukların aile ve sosyal ilişkilerinde pasif alıcılar konumunda olmadıklarını
ve ailelerinin baş etme stratejilerini artırma, kardeşlerini destekleme,
ebeveynlerine Türkçe öğretme ve ailenin sosyal ağlarını ve etkileşimlerini
genişletme konularında aktif rol aldıklarını ortaya koymaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2018 |
Gönderilme Tarihi | 15 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 21 Sayı: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
Sosyoloji Araştırmaları Dergisi / Journal of Sociological Research
SAD / JSR