METROPOLITAN HOUSEWIFE AND WOMEN EMPLOYMENT: CASE OF IZMIR

Yıl 2015, Sayı: 31, 19 - 58, 01.03.2015

Defne Erzene Bürgin Üstüner Okan Çınar

Öz

The employment rate of women has declined in Turkey since the foundation of the Turkish Republic. The main reason for this development is the shrinking numbers of women working in the agricultural sector as a result of their migration from rural areas to the cities. Their adaption problems to urban life are mainly caused by their low level of education and a traditional family model of their husbands according to which women should not participate in the labor market. However, also the employment rate of better educated women without rural background is far lagging behind those of men. Although the educational status of Turkish women has improved in recent years, this has not caused a similar improvement of their employment rate. The aim of this article is to analyze the reasons of the low employment rate of urban women and the problems they face as housewife. The analysis is based on a 40 questions-survey among 352 housewives in Izmir

Anahtar Kelimeler

Woman, Employment, Housewives, Gender equality, Education

BÜYÜKŞEHİRLİ EV KADINLARI VE KADIN İSTİHDAMI: İZMİR ÖRNEĞİ

Öz

Türkiye’de kadınların istihdama katılma oranları Cumhuriyet’in kurulduğu yıllardan 2000’li yıllara kadar düşüş göstermiştir. Kadınların istihdama katılma oranlarındaki düşüş, ülkede ev kadınlarının oranının yükseldiğinin göstergesidir. Kadınların işgücüne daha az katılmasının ana nedeni köyden kente göç sonucunda tarımda çalışan kadın nüfusunun azalmasıdır. Tarımda çalışan kadınların eğitim düzeylerinin düşük olması, şehir hayatına uyum sorunları, geleneksel aile anlayışına bağlı kocalarının çalışmalarına izin vermemeleri göç eden kadınların şehirde işgücüne katılamamalarının ana sebepleridir. Kentlerde yaşayan, göç geçmişi olmayan ve eğitimli kadınların işgücüne katılma oranları da düşüktür. Kadınların eğitim düzeyleri yükselmesine rağmen kentte kadınların istihdama katılma oranları beklenilen oranlarda değildir. Bu araştırmada İzmir’de 352 ev kadını ile 40 soruluk anket çalışması yapılmış ve kadınların işgücüne katılamama nedenleri, ev kadını olarak yaşadıkları sorunlar ortaya konulmaya çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Kadın, İstihdam, Ev kadınları, Toplumsal cinsiyet Eşitliği, Eğitim

Kaynakça

• ARSLAN, C., CEVİZ, D., 2007, “Araştırma Ev Hanımı ve Çalışan Kadınların Obezite Prevelansı ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi”, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi cilt: 21 sayı: 5 Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü <http://tip.fusabil.org/pdf/pdf_FUSABIL_529.pdf>(Erişim tarihi: 26.10.2015).
• BEAUVOIR, S., 1947, Le Deuxieme Sexe. (Erişim tarihi: 05.09.2014).
• BORA, A. (2005). Kadınların Sınıfı Ücretli Ev Emeği ve Kadın Öznelliğin İnşası, İstanbul: İletişim Yayınları.
• CANTEK, F. Ş., 2001, “Fakir/haneler: Yoksulluğun Ev Hali”, Toplum ve Bilim Sayı: 89. İstanbul: İletişim Yayınları.
• ÇAKIR, S., 2014, Erkekler Kulübünde Siyaset. İstanbul: Versus.
• ÇARKOĞLU, A., KALAYCIOĞLU, E.,2009, The Rising Tide of Conservatism in Turkey. The United States: Palgrave Macmillan.
• ÇİLLİ, A. S., KAYA, N., BODUR, S. ÖZKAN, İ. KUCUR, R., 2004, “Ev kadınlarında ve çalışan evli kadınlarda psikolojik belirtilerin karşılaştırılması” Genel Tıp Dergi, 14 (1), Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi. http://www.geneltip.org/upload/sayi/39/GTD-00279.pdf (Erişim tarihi: 04.11.2014).
• ECEVİT, Y., 2012, ”Feminist Sosyal Politika Bağlamında Türkiye’de Çocuk Bakımı ve Erken Çocukluk Eğitimine İki Paradigmadan Doğru Bakmak”. Geçmişten Günümüze Türkiye’de Kadın Emeği (içinde) Makal, A.,Toksöz, G.(der.) Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınevi.
• ERDEM, Y. T.,YİĞİT, H., 2010, Bacıyan-ı Rum’dan Günümüze Türk Kadınının İktisadi Hayattaki Yeri. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları.
• ERZENE-BÜRGİN, D., 2014, .“Feminist Kuram”, Kadın ve Toplum (içinde) Erciyeş, G., Aydınoğlu N. (der.) İzmir: İzmir Üniversitesi Yayınları.
• GLOBAL GENDER GAP REPORT, 2013, <http://www.weforum.org/reports/global-gender-gap-report-2013> (Erişim tarihi: 20 Ekim 2014).
• GÖKALP, Z., 2013, Türkçülüğün Esasları. Bilgeoğuz Yayınları.
• GÖKSEL, İ., 2014, “The Influence of Maternal Employment on Children’s Long Run Achievement: Case of Izmir”Gender and Education from Different Angles (içinde) Jarecka-Zyluk, M. And Holz, O. (ed.), Zurich: Lit Verlag.
• GÖKSEL, İ., 2013, “FemaleLabor Force Participation in Turkey: The Role of Conservatism”, Women’sStudies International Forum, 41 (1), Elsevier, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0277539513000721 (Erişim tarihi: 24.11. 2014).
• GÖRGÜLÜ, Ü., 2014, Kadın ve Siyaset, İstanbul: İz Yayıncılık.
• GÜNAL, B., 2012, “İzmir’de boşanma oranı neden daha yüksek?” Habetürk,17 Haz. http://www.hthayat.com/iliski/iliski-rehberi/haber/1006741-izmirde- bosanma-orani-neden-daha-yuksek (Erişim tarihi: 10.05.2015).
• IPSOS, 2014, “Türkiye’nin Kadınları Geçmişlerini Değiştirmek İstiyor” Radikal, 8 Eylül stirmek_istiyor-1211462> (Erişim tarihi: 08.09.2014).
• KANDİYOTİ, D., 2011, “Ataerkil Örüntüler: Türk Toplumunda Erkek Egemenliğinin Çözümlenmesine Yönelik Notlar.”,1980’ler Türkiye’sinde Kadın Bakış Açısından Kadınlar (içinde)Tekeli, Ş.(der.), İstanbul: İletişim Yayınları.
• KITTERØD, R. H.,RØNSEN M., 2013, “Opting Out? Who Are the Housewives in Contemporary Norway?”, European Sociological Review, 29( 6), doi: 10.1093/esr/jct015.
• KSGM., 2012, “Türkiye’de Kadının Durumu”. trde_kadinin_durumu_2012_ekim.pdf> (Erişim tarihi: 20 Ekim 2014).
• KOCACIK, F., GÖKKAYA, V. B., 2005, “Türkiye’de Çalışan Kadınlar ve Sorunları” C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6 (1), C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi. http://iibfdergi.cumhuriyet.edu.tr/archive/t%C3%BCrkiye%E2%80%99de %20%C3%87al%C4%B1%C5%9Fan%20kad%C4%B1nlar%20ve%20sor unlar%C4%B1.pdf (Erişim tarihi: 19.09.2014)
• LUO, L., 1994, “Life Events, Social Support and Depression among Taiwanese Housewives.”,Counselling Psychology Quarterly, 7 (2),doi:10.1080/09515079408254147.
• LÜKÜSLÜ, D. VE ÇELİK, K., 2008, “Sessiz ve Görünmez ‘Genç’ ve ‘Kadın’: Ev Kızı”, Toplum ve Bilim, 12, İstanbul: İletişim Yayınları.
• OAKLEY, A.,1974,.TheSociology ofHousework, Bath: The Pitman Press.
• ÖNDER, N., 2013, “Türkiye’de Kadın İşgücünün Görünümü”, ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1 (1). Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları. http://app.csgb.gov.tr/cdd/pdf/sayi_01/02.pdf (Erişim tarihi: 31.08.2014)
• ÖZYEĞİN, G., 2005, Başkalarının Kiri. Kapıcılar, Gündelikçiler ve Kadınlık Halleri, İstanbul: İletişim Yayınları.
• SPENDLOVE, D.,GAVELEK, J.& MACM.V., 1981, “Learned Helplessness and the Depressed Housewife”,Social Work, 26 (6).
• TÜİK, 2012, “İstatistiklerle Kadın 2012” D=238> (Erişim Tarihi: 20 Ekim 2014).
• TÜİK, 2013, “Hanehalkı İşgücü İstatistikleri, 2013”.
• <http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16015> (Erişim Tarihi: 20 Ekim 2014).
• TÜSİAD, 2000, “Kadın-Erkek Eşitliğine Doğru Yürüyüş: Eğitim, Çalışma Yaşamı ve Siyaset”. dogru-yuruyus--egitim--calisma-yasami-ve-siyaset> (Erişim Tarihi: 20 Ekim 2014).
• TÜRKDOĞAN, O., 2008, Osmanlı’dan Günümüze Türk Toplum Yapısı, İstanbul: Timaş Yayınları.
• USLU, L., 2012, “Bir Odaya Sıkışmak: Büyümekle Çocukluk Arasında Kalmak”, Fe Dergi, 4 (1) http://cins.ankara.edu.tr/20121.html (Erişim tarihi: 16.10. 2014)