The Social Construction Of Reality İn The Sociology Of Unacquainted People İn The Context Of Time-Space And Religion Relationship

Yıl 2024, Sayı: 47, 1 - 46, 30.05.2024

İrfan Akpınar , Celaleddin Çelik

https://doi.org/10.59572/sosder.1442983

Öz

The purpose of this research is to try to understand how people who unacquainted each other establish their first social relationships. For this purpose, the research was conducted through the life world in prison, where people who are not acquainted are compulsorily kept together. The research was designed with qualitative method and phenomenology pattern. The participant group was formed using the snowball sampling technique from 23 people with prison experience. Research data was collected by interview technique. The data obtained was analyzed with the MAXQDA qualitative data analysis program. With the findings obtained as a result of the analysis of the data, the themes of “First Contact”, “Integration” and “Friendship/Camaraderie” were created. With sub-themes and codes created under these themes, the phenomenon of “Social Construction of Reality” has been analyzed. The results of this research have shown that humans, who are social beings, can establish a first-hand life world through interactions with people they have never met and in a completely unfamiliar environment in the context of time, space and spirituality.

Anahtar Kelimeler

Time, Space, Religion, Interactions, Social Reality

ZAMAN-MEKÂN VE DİN İLİŞKİSİ BAĞLAMINDA TANIŞ OLMAYANLARIN SOSYOLOJİSİNDE GERÇEKLİĞİN SOSYAL İNŞASI

Öz

Bu araştırmanın amacı, birbirini hiç tanımayan insanların ilk sosyal ilişkilerini nasıl kurduğunu anlamaya çalışmaktır. Bu amaç doğrultusunda araştırma, tanış olmayanların zorunlu olarak bir arada tutulduğu cezaevindeki yaşam dünyası üzerinden yürütülmüştür. Araştırma, nitel yöntem ve fenomenoloji deseninde tasarlanmıştır. Katılımcı grubu, cezaevi deneyimi olan 23 kişiden kartopu örnekleme tekniği kullanılarak oluşturulmuştur. Araştırma verileri mülakat tekniği ile toplanmıştır. Elde edilen veriler, MAXQDA nitel veri analiz programı ile analiz edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda elde edilen bulgularla, “İlk Temas”, “Kaynaşma” ve “Arkadaşlık/Dostluk” temaları oluşturulmuştur. Bu temalar altında oluşturulan alt temalar ve kodlarla, “Gerçekliğin Sosyal İnşası” fenomeni analiz edilmiştir. Bu araştırmanın sonuçları, sosyal bir varlık olan insanın hiç tanımadığı insanlarla ve tamamen yabancısı olduğu bir ortamda zaman, mekân ve maneviyat bağlamında kurduğu etkileşimlerle ilk elden bir yaşam dünyası kurabildiğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Zaman, Mekân, Din, Etkileşimler, Sosyal Gerçeklik

Kaynakça

• Aron, R. (2010). Sosyolojik Düşüncenin Evreleri. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Aytaç, Ö. (2017). İşlevselci Yaklaşım Açısından Boş Zaman Sosyolojisi: Kurumlar, Süreçler, Etkinlikler. İçinde S.
• Karaküçük, S. Kaya, B. M. Akgül (Ed.). Rekreasyon Bilimi 2. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Berger, P. L. (2011). Kutsal Şemsiye Dinin Sosyolojik Teorisinin Ana Unsurları. İstanbul: Rağbet Yayınları.
• Berger, P. L. & Luckmann, T. (2016). Modernite, Çoğulculuk ve Anlam Krizi, Modern İnsanın Yönelimi. Ankara: Heretik Yayınları.
• Berger, P. L. & Luckmann, T. (2018). Gerçekliğin Sosyal İnşası Bir Bilgi Sosyolojisi İncelemesi. İstanbul: Atıf Yayınları.
• Bourdieu, P. & Wacquant, L. (2003). Düşünümsel Bir Antopoloji İçin Cevaplar. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Bourdieu, P. (2010). Sermaye Biçimleri. İçinde M. M. Şahin, A. Z. Ünal (Ed.). Sosyal Sermaye. İstanbul: Değişim Yayınları.
• Bourdieu, P. (2016). Pratik Nedenler. İstanbul: Hil Yayın.
• Creswell, J. W. (2020). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çelik, C. (2010). Sosyal Zaman ve Din. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Durkheim, E. (1992). Über Soziale Arbeitsteilung. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
• Durkheim, E. (2016). Sosyolojik Yöntemin Kuralları. İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• Foucault, M. (2014). Özne ve İktidar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (2015). Etnometodolojide Araştırmalar. Ankara: Heretik Yayınları.
• Giddens, A. (1999). Toplumun Kuruluşu: Yapılaşma Kuramının Ana Hatları. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Giorgi, A. (1997). The Theory, Practice, and Evaluation of the Phenomenological Method as a Qualitative Research Procedure. Journal of Phemomenological Psychology, 28(2), 235-260. https://doi.org/10.1163/156916297X00103
• Goffman, E. (2016). Tımarhaneler. Ankara: Heretik Yayıncılık.
• Goffman, E. (2017). Etkileşim Ritüelleri: Yüz Yüze Davranış Üzerine Denemeler. Ankara: Heretik Yayıncılık.
• Grabb, G. E. (1984). Theories of Social Inequality. Holt, Rinehart and Winston of Canada, Limited.
• Günay, Ü. (2020). Din Sosyolojisi. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Hamilton, P. (1977). Knowledge and Social Structure. London: Routledge & Kegan Paul.
• Hsieh, F. H. & Shannon, S. E. (2005). Three Approaches To Qualitative Content Analysis. Qualitative Health Research, 15(9). 1277-1288. http://dx.doi.org/10.1177/1049732305276687
• Kara, Z. (2013). Toplumla “Yüzleşme”: Yüz Nakli Üzerine Fenomenolojik Bir Yaklaşım. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Kaypakoğlu, S. (2010). Kişilerarası İletişim: Cinsiyet Farklılıkları Güç ve Çatışma. İstanbul: Derin Yayınları.
• Lefebvre, H. (2014). Mekânın Üretimi. İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Marshall, G. (2005). Sosyoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Marx, K. & Engels, F. (2005). Komünist Parti Manifestosu. İstanbul: Evrensel Basım Yayın.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. London: Sage.
• Pareto, V. (2018). Seçkinlerin Yükselişi ve Düşüşü. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Schutz A. (2020). Fenomenoloji ve Toplumsal İlişkiler. Ankara: Heretik Yayınları.
• Smith, A. (2018). Ahlaki Duygular Kuramı. İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Simmel, G. (2009). Bireysellik ve Kültür. İstanbul: Metis Yayınları.
• Simmel, G. (2015). Modern Kültürde Çatışma. İstanbul: İletişim yayınları.
• Simmel, G. (2016). Gizliliğin ve Gizli Toplumların Sosyolojisi. İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Strauss, A. & Corbin, J. (2014). Basics of Qualitative Research Techniques. Newbury Park, CA: Sage.
• Tekindal, M. & Uğuz Arsu, Ş. (2020). Nitel Araştırma Yöntemi Olarak Fenomenolojik Yaklaşımın Kapsamı ve Sürecine Yönelik Bir Derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20 (1), 153-182.
• Urry, J. (2015). Mekanları Tüketmek. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Van Manen, M. (2007). Phenomenology of practice. Phenomenology & Practice. 1(1), 11-30. https://doi.org/10.29173/pandpr19803
• Wallace, R. A. & Wolf, A. (2012). Çağdaş Sosyoloji Kuramları: Klasik Geleneğin Genişletilmesi. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Weber, M. (2012). Ekonomi ve Toplum. (Cilt I). İstanbul: Yarın Yayınları.
• Weber, M. (2018). Sosyolojinin Temel Kavramları. İstanbul: Yarın Yayınları.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zhang Y. & Wildemuth B. M. (2009). Qualitative Analysis of Content. in B. Wildemuth (Ed.) Applications of Social Research Methods to Questions in Information and Library. Westport, CT: Libraries Unlimited.