ORGANIZATIONAL BEHAVIOR IN A CULTURAL CONTEXT: A CONCEPTUAL EXAMINATION ON ATTITUDES, VALUES AND GROUP DYNAMICS

Yıl 2022, , 54 - 91, 30.06.2022

Nurettin Gürcan

https://doi.org/10.37991/sosdus.1007556

Öz

The concept of culture is generally expressed as a phenomenon that people living in a particular society experience collectively. Lifestyles, value judgments and behaviors in the social structure form the basis of cultural values. These cultural values of societies shape many elements in the social structure they are in. One of these elements is the organizations that form the basis of business life. When considered within the social structure, the concepts of culture and organization are concepts that interact. In this context, organizational structures that survive in a society are primarily shaped by the cultural values of that society. Culture firstly creates the human and then the organizational climate in which the human is living. The culture-organization interaction gains importance at this stage, as the working person, who emerges with the influence of the cultural environment, makes his impact in social life felt through organizations to a great extent. As a matter of fact, this interaction also provides the cultural value-based formation of the field of organizational behavior. The importance of the study is based on this interaction point. In this context, the study is considered important in terms of giving place to different organizational behavior dynamics revealed by different cultural environments. The main purpose of the study is to draw attention to which specific organizational behaviors these dynamics point to when considered in terms of cultural values specific to societies.

Anahtar Kelimeler

Culture, Organization, Organizational Behavior, Cultural Values.

KÜLTÜREL BAĞLAMDA ÖRGÜTSEL DAVRANIŞ: TUTUMLAR, DEĞERLER VE GRUP DİNAMİĞİ ÜZERİNDE KAVRAMSAL BİR İNCELEME

Öz

Kültür kavramı genel olarak belirli bir toplumda yaşayan insanların toplu olarak deneyimledikleri bir olgu olarak ifade edilmektedir. Toplumsal yapı içerisindeki yaşayış biçimleri, değer yargıları ve davranışlar kültürel değerlerin dayanağını oluşturmaktadır. Toplumların sahip olduğu bu kültürel değerler ise içerisinde bulunduğu toplumsal yapıda bulunan birçok öğeyi şekillendirmektedir. Bu öğelerden biri de iş yaşamının temelini oluşturan örgütlerdir. Toplumsal yapı içerisinde düşünüldüğünde kültür ve örgüt kavramları etkileşim halinde olan kavramlardır. Bu bağlamda bir toplumun içerisinde yaşamını sürdüren örgütsel yapılar öncelikle o toplumun kültürel değerleri ile şekillenmektedirler. Kültür, öncelikle insanı ve ardından insanın içinde bulunduğu örgütsel iklimi oluşturmaktadır. Kültürel çevrenin etkisiyle ortaya çıkan çalışan insan, toplumsal hayattaki etkisini önemli ölçüde örgütler üzerinden hissettirdiği için bu aşamada kültür-örgüt etkileşimi önem kazanmaktadır. Nitekim bu etkileşim örgütsel davranış alanının kültürel değer temelli oluşumunu da sağlamaktadır. Bu anlamda çalışmada, kültürel bağlam perspektifinden de bakılarak örgütsel davranış alanı içerisindeki; tutumlar, değerler ve grup dinamiği kavramsallaştırmaları üzerinde durulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Örgüt, Örgütsel Davranış, Kültürel Değerler

Kaynakça

• Abayhan, Y. (2013). Sosyal Etki Kuramı Bağlamında Psikolojik Dışlanma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aktaş, M. (2010). İzleyicilerin Kültürel Değerleri Ve Liderliğe Duydukları İhtiyaç. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aksu, M. B. (1996). İnsan İlişkilerinde Bir Boyut: Grup Davranışı. Eğitim Yönetimi Dergisi. 2(3): 315-328.
• Arslan, M., Tunç, E. (2013). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Değer Yönelimlerindeki Farklılaşmalar. Değerler Eğitimi Dergisi. 11(26): 7-39.
• Aycan, Z., Kanungo R. N. (2000). Toplumsal Kültürün Kurumsal Kültür Ve İnsan Kaynakları Uygulamaları Üzerine Etkileri. Türkiye’de Yönetim, Liderlik Ve İnsan Kaynakları Uygulamaları. (Ss. 25-53). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Aycan, Z., Kanungo, R. N., Mendonça, M. (2014). Kültürler Arası Bağlamda Örgütler Ve Yönetim. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
• Barutçugil, İ. (2011). Kültürler Arası Yönetim. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Baysal, A. C. (1981). Sosyal Ve Örgütsel Psikolojide Tutumlar. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
• Cüceloğlu, D. (2015). İnsan Ve Davranışı Psikolojinin Temel Kavramları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çağlar, İ. (2001). Yönetim-Kültür Bağlamında Türk Yönetim Modelinin Saptanmasına Yönelik Kavramsal Bir Çalışma. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. 3:125-148.
• Çalışkan, N., Özkoç, A. G. (2016). Örgütlerde Paternalist Liderlik Algısına Etki Eden Ulusal Kültür Boyutlarının Belirlenmesi. Journal Of Yaşar University. 11(44): 240-250.
• Çetin, C., Karalar, S. (2016). X, Y Ve Z Kuşağı Öğrencilerin Çok Yönlü Ve Sınırsız Kariyer Algıları Üzerine Bir Araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi. 14(28): 157-197.
• Daft, R. L. (2015). Örgüt Kuramları Ve Tasarımını Anlamak. Çev. Ed. Ömür N. Timurcanday Özmen. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Demirel, Y., Karadal, H. (2007). Örgüt Kültürünün Örgüt İçi Bireysel Becerilerin Kullanımına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. 12(3): 253-270.
• Dereli, B., Cengiz D. (2011). İnsan Kaynakları Yönetiminde Grup, Grup Dinamiği Kavramları Ve Grup Dinamiğinin Ölçülmesi Üzerine Uygulama Örneği. Öneri Dergisi. 9(35): 35-43.
• Dickson, M. V., Hartog, D. N. D., Castano, N. (2009). Understanding Leadership Across Cultures. Cambridge Handbook Of Culture, Organizations And Work. (Ss. 219-244). New York: Cambridge University Press.
• Emre, C. (2003). Yönetim Bilimi Yazıları. Ankara: İmaj Yayıncılık.
• Engin, İ. (2017). Kültür-Kişilik İlişkisi. Ankara Üniversitesi Dil Ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, (33) :171-176.
• Erdem, F. (1996). İşletme Kültürü. Ankara: Friedrich-Naumann Vakfı Yayını.
• Erten, S. (2002). Planlanmış Davranış Teorisi İle Uygulamalı Öğretim Metodu. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi. 19(2): 217-233.
• Furmanczyk, J. (2010). The Cross-Cultural Leadership Aspect. Journal Of Intercultural Management. 2(2): 67-82.
• Gezon, L., Kottak, C. (2016). Kültür. Çev. Ed. Akile Gürsoy. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Güvenç, B. (2010). İnsan Ve Kültür. İstanbul: Boyut Yayıncılık.
• Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences. London: Sage.
• Hofstede, G. (1994). Management Scientists Are Human. Management Science.40 (1): 4-13.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2012). Günümüzde İnsan Ve İnsanlar Sosyal Psikolojiye Giriş. İstanbul: Evrim.
• Küçük, N. (2016). Schwatz’ın "Değer Yönelimleri Ölçeği" İle Türkiye'deki Öğrenciler Üzerine Yapılmış Olan Bazı Araştırma Bulgularının Değerlendirilmesi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi. (57): 280-296.
• Mcshane, S. L., Von Glinow M. A. (2016). Örgütsel Davranış. Çev. Ed. Ayşe Günsel, Serdar Bozkurt. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Morgan, G. (1998). Yönetim Ve Örgüt Teorilerinde Metafor.İstanbul: Mess.
• Nişancı, Z. N. (2012). Toplumsal Kültür- Örgüt Kültürü İlişkisi Ve Yönetim Üzerine Yansımaları. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi.1(1): 1279-1293.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer. Değerler Eğitimi Dergisi. 1(3): 217-239.
• Özgür, T. (2007). Kültürel Farklılıklar Ve Yönetimi. (Yüksek Lisans Projesi). Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özkalp, E., Kırel, Ç. (2010). Örgütsel Davranış. Bursa: Ekin.
• Özkul, A. S. (2007). Yaşam Ve Çalışma Değerlerini Etkileyen Faktörler, S.D.Ü. Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sargut, A. S. (2015). Kültürlerararsı Farklılaşma Ve Yönetim. Ankara: İmge.
• Robbins, S. P., Decenzo, D. A., Coulter, M. (2016). Yönetimin Esasları Temel Kavramlar Ve Uygulamalar. Çev. Ed. Adem Öğüt. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Robbins, S. P., Judge, T. A. (2017). Örgütsel Davranış. Çev. Ed. İnci Erdem. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Sargut, A. S. (2015). Lider Yöneticinin Benliğine Yolculuk. İstanbul: Beta.
• Turan, Ş. (2005). Türk Kültür Tarihi Türk Kültüründen Türkiye Kültürüne Ve Evrenselliğe. Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Ünüsan Atak, N. (2016). X, Y, Z Kuşakları Ve Kuşaklar Arası Farklılık Yönetimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Yapıcı, A., Kutlu, M. O., Bilican, F. I. (2012). Öğretmen Adaylarının Değer Yönelimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 11(42): 129-151.
• Yüksel, Ö. (1999). Uluslararası İşletme Yönetimi Ve Türkiye Uygulamaları. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Wasti, S. A., Erdaş, K. D., Dural, U. (2013). Örgüte Güvensizlik: Kültürlerarası Nitel Bir Çalışma. Odtü Gelişme Dergisi. 40(12): 525-552.