ALMANYA FEDERAL CUMHURİYETİ EĞİTİM SİSTEMİNİN TANITILMASI VE TÜRK EĞİTİM SİSTEMİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2020, , 113 - 126, 25.12.2020

Semih Eker

https://doi.org/10.37991/sosdus.828484

Cited By: 1

Öz

Her ülke eğitim sistemi farklılık gösterebilmektedir. Ülkeler kendi eğitim sistemlerinde bir problemle karşılaştıklarında diğer ülkelerin problemleri nasıl çözdüklerini araştırırlar. Bu araştırma çabaları, karşılaştırmalı eğitim araştırmaları ve çalışmalarını ön plana çıkarmıştır. Karşılaştırmalı eğitim diğer ülkelerin sorunları çözmede kullandıkları yöntemleri aynen uygulama biçimi olmayıp, her ülke kendisi için bir strateji etrafında çözüm üretmeye çalışır. Bir ülke eğitim sisteminde reform yapmak istenildiğinde, gelişmiş ülkelerin eğitim sistemleri hakkında ipuçları edinilmeye ve tecrübelerden yararlanılmaya çalışılmaktadır. Küreselleşmeyle birlikte teknolojinin ilerlemesi ve kitle iletişim araçlarının yaygınlaşması bilgi alışverişini hızlandırmıştır. Bu durumla ülkeler arasında etkileşimin artması aksaklıkların hızlı bir şekilde giderilmesinin önünü açılmıştır.
Bu araştırmada; Almanya Federal Cumhuriyeti eğitim sistemi incelenmiş, tanıtılmış ve Türk eğitim sistemiyle karşılaştırılmıştır. Almanya Federal Cumhuriyeti eğitim sisteminin zeminini oluşturan faktörler; demografik yapı, dil, eğitim sisteminde yetki ve denetim açısından incelenmiş, elde edilen sonuçlar Türkiye’deki durumlar ve uygulamalarla karşılaştırılmıştır. Almanya Federal Cumhuriyeti ve Türkiye’nin eğitim sistemlerindeki benzerlik ve farklılıklarını tespit ederek Türkiye’nin eğitim sisteminde geliştirilmesi gereken boyutları ele almak ve aksaklıklara bir takım öneriler getirmektir. Araştırmada, betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin elde edilmesinde, literatür taraması yapılmış ve konuyla ilgili kitap, tez, makale, dergi ve resmi kaynakların istatistiki verilerinden yararlanılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Almanya Federal Cumhuriyeti, Türkiye, Karşılaştırmalı Eğitim, Eğitim Sistemi

INTRODUCTION OF THE EDUCATION SYSTEM OF THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY AND ITS COMPARISON WITH THE TURKISH EDUCATION SYSTEM

Öz

Countries may show diversity in their education system. When a country faces a problem related to its education system, then it surveys how other countries overcome the same problem These efforts of surveys and studies into the forefront. However there efforts of comparative education surveys ought not to be meant that a country which encounters a problem could solve that problem as completely same as the other countries to. Rather the countries try to find a strategy about the problem in accordance with their own education dynamics and backgrounds. Thus, before starting an educational reform in a country, it is essential that a country collect some clues and information to experience how developed countries have made a progress in their education systems. The progress of technology and mais media tools with globalization has given the information exchange a way foward. Owing to globalization, the interaction between countries has increased and the short comings are dealth with in a short time.
In this survey the education system of Germany has been studied and compared to Turkish education system. The dynamics which form the basics of German education system has been surveyed in terms of demographics, language, authorization and supervision. Additionally the results collected has been compared to implementations and conditions in Turkey. This survey brings suggestion to same setbacks and studies the aspects of Turkish education system which should be developed by spotting the similarities and differences in German and Turkish education systems. In this survey, descriptive scanning model is implemented. To collect data, literature review is conducted and some thesis and articles have been consulted to carry out the survey.     

Anahtar Kelimeler

Federal Republic Of Germany, Turkey, Comparative Education, Education System

Kaynakça

• ALTINTAŞ, S. & GÖRGEN, İ. (2014). Türkiye ile Güney Kore‟nin Matematik Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. NWSA-Education Sciences.
• AYTAÇ, K. (1985). Avrupa Okul Sistemlerinin Demokratlaştırılması Ankara: Ankara Üniversitesi.
• DALBUDAK, Z. (2006). Anaokulu öğretmenlerinin drama etkinliklerini kullanmaları üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• DEMİREL, Ö. (1994). Karşılaştırmalı eğitim. Ankara: USEM.
• ERGİNER, A. (2012). Avrupa Birliği Sistemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• ERGÜN, M. (1985). Karşılaştırmalı Eğitim. Malatya: İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü.
• ERMAN, Y. & BOOBEKOVA, K. (2016). Almanya, Kırgızistan ve Türkiye Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi. C.2 S.2
• ERTÜRK, Selahattin (1985) Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe.
• EURYDİCE, (2010). Organisation of the education system: Germany, 2009/10 edition.
• EURYDİCE, (2011). Nationalsystemoverview on educationsystems in Europe andongoingreforms.
• İKİZER, İ. (2004). Almanya, Fransa ve Polonya’nın Eğitim Sistemlerine Genel Bir Bakış Bilim. Eğitim ve Düşünce Dergisi. C.4 S.3.
• KARASAR, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
• KİNG, E. (1979) Other Schools and Ours Comparative Studies For Today. London: Holt.
• KORKMAZ, M. (1999). Türkiye‟de nüfus artışı ve genç nüfusun eğitim sürecindeki görünümü. Ankara: MEB.
• ÖZDEMİR, E. (2015). Alman Mesleki Eğitim Sisteminde Özel Sektörün Rolü ve Ülkemiz Mesleki Eğitim ve Oda Sistemi için Çıkarımlar. TOBB AB Daire Başkanlığı.
• SCHMİDTH, W. H., BLÖMEKE, S. & TATTOO, M. T. (2011). Teacher education matters. A study of the mathematics teacher preparation from six countries. New York: Teacher College Press.
• SÖZEN, S. & ÇABUK, A. (2013). Türkiye, Avusturya ve Almanya öğretmen yetiştirme sistemlerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı.
• TÜRKOĞLU, A. (1985). Fransa, İsveç ve Romanya Eğitim Sistemleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.
• YAPICI, M., ULU, B. (2010). İlköğretim 1. sınıf öğretmenlerinin okul öncesi öğretmenlerinden beklentileri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3 (1), 43-55