ÖĞRETMEN ADAYLARININ NOMOFOBİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2020, Sayı: 81, 247 - 263, 27.03.2020

Mehmet Ramazanoğlu

Öz

Bu araştırmanın amacı, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Siirt Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencilerinin Nomofobi düzeylerini incelemektir. Çalışma, nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile desenlenmiştir. Çalışma, uygun örnekleme yöntemi ile 282 öğretmen adayıyla yürütülmüştür. Çalışmada, öğretmen adaylarının Nomofobi durumlarının orta düzeyde olduğu, öğretmen adaylarının yaş ve cinsiyete göre Nomofobi düzeylerinin anlamlı şekilde değişmediği, bölüm ve sınıf göre anlamlı şekilde değiştiği bulgulanmıştır. Elde edilen veriler ışığında öğretmen adaylarının Nomofobi düzeylerinin yüksek olmadığı sonucuna varılmıştır. Öte yandan iletişim kuramama boyutu ile bilgiye erişememe boyutunun öğretmen adaylarında yüksek düzeyde kaygı ve endişeye yol açtığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Nomofobi, Akıllı Telefon, Mobil Teknoloji, Cep Telefon Yoksunluğu, Öğretmen Adayları

Kaynakça

• Adnan, M., ve Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: Üniversite öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Journal of Faculty of Educational Sciences, 49(1), 86-95.
• Arslan, A., ve Tutgun Ünal, A. (2013). Eğitim fakültesi öğrencilerinin cep telefonu kullanım alışkanlıkları ve amaçlarının incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 1(10), 182-201.
• Bak, G. (2019). X, Y ve Z kuşağında nomofobi: Nitel bir araştırma. Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Dergisi,2(5). 288-302.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. (6.Baskı.), Ankara: Pegem Akademi.
• Çelik, Y., ve Atilla, G. (2018). Üniversite öğrencilerinin nomofobi, duygu düzenleme güçlüğü ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi: Manavgat MYO örneği. Journal of Social And Humanities Sciences Research (JSHSR), 5(26), 2628-2639.
• Dağlı, E. S., Hamutoğlu, N. B., ve Gezgin, D.M. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin nomofobi düzeyleri ile akıllı telefon ve sosyal ağ servisleri kullanma davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi, 11.Uluslararası BÖTE Sempozyumu. İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Dixit, S., Shukla, H., Bhagwat, A., Bindal, A., Goyal, A., Zaidi, A., ve Shrivastava, A. (2010). A study to evaluate mobile phone dependence among students of a medical college and associated hospital of central India, Indian Journal of Community Medicine, 35(2), 339-341.
• Erdem, H., Türen, U., ve Kalkın, G. (2017). Mobil telefon yoksunluğu korkusu (nomofobi) yayılımı: Türkiye’den üniversite öğrencileri ve kamu çalışanları örneklemi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 10(1), 1-12.
• Gezgin, D. M., Şumuer, E., Arslan, O., ve Yıldırım, S. (2017a). Nomophobia prevalence among pre-service teachers: A case of Trakya University. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 86-95.
• Gezgin, D.M. ve Çakır, Ö. (2016). Analysis of nomopfobic behaviors of adolescents regarding various factors. Journal of Human Science, 13(2), 2504-2519.
• Hakkari, F. (2018). Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin nomofobi düzeylerinin belirlen- mesi: Kırıkhan MYO örneği. Atlas Internatıonal Referred Journal On Socıal Sciences, 4(10), 786-797.
• Hingorani, K. K., Woodard, D., ve Danesh N. (2012). Exploring how smartphones spports students' lives. Issues in Information Systems, 13(2), 33-40.
• Hoşgör, H., Tandoğan, Ö., ve Gündüz-Hoşgör, D. (2017). Nomofobinin günlük akıllı telefon kullanım süresi ve okul başarısı üzerindeki etkisi: Sağlık personeli adayları örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(46), 573-595.
• Kaplan-Akıllı, G., ve Gezgin, D. M. (2016). Üniversite öğrencilerinin nomofobi düzeyleri ile farklı davranış örüntülerinin arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, (40), 51-69.
• Kaur,A., Sharma, P., ve Manu. (2015).Adescriptive study to assess the risk of developing nomophobia among students of selected nursing colleges Ludhiana, Punjab. International Journal of Psychiatric Nursing, 1(2), 1-6.
• King, A. L. S., Valença, A. M., Silva, A. C., Baczynski, T., Carvalho, M. R., ve Nardi, A. E. (2013). Nomophobia: dependency on virtual environments or social phobia? Computers in Human Behavior, 29(1), 140–144.
• Koşar, D. (2018). Öğretmen adaylarının cep telefonu kullanımına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,11(55).
• Marshall, C. ve Rossman, G. B. (2014). Designing qualitative research. New York: Sage.
• Pavithra, M. B., ve Madhukumar, S. (2015). A study on nomophobia-mobile phone dependence, among students of a medical college in Bangalore. National Journal of Community Medicine, 6(3), 340- 344.
• Salehan, M., ve Negahban A. (2013), Social networking on smartphones: when mobile phones become addictive. Computers in Human Behavior, 29(6), 2632–2639.
• Sarıoğlu, E. B. (2019). Türkiye’de Z kuşağında görülen nomofobi seviyesi: Cinsiyet, öğrenim düzeyi ve sosyo-ekonomik değişkenlere göre farklılıklar. Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 6(35), 914-927.
• Yılmaz, M., Köse, A., ve Doğru, Y. B. (2018). Akıllı telefondan yoksun kalmak: Nomofobi üzerine bir araştırma. AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology/İletişim ve Bilişim Teknolojileri, 9 (35). DOI: 10.5824/1309- 1581.2018.5.003.x
• Yildirim, C. ve Correia, A.-P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia: Development and validation of a self-reported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130- 137.
• Yildirim, C., Sumuer, E., Adnan, M., ve Yildirim, S. (2015). A growing fear: Prevalence of nomophobia among Turkish college students. Information Development, 32(5), 1322-1331. Doi:10.1177/0266666915599025.
• Zethy C., ve Octaviani U.F. (2017). Nomophobia around Us!. JIRSCH. 1(1), 1-35.