Examining the Relationship Between Educational Skills and Professional Satisfaction of Faculty Members: A Foundation University Example

Yıl 2024, Sayı: 97, 208 - 218, 21.03.2024

Sevim Ulupınar , Güneş Çevik Akkuş

https://doi.org/10.17753/sosekev.1369199

Öz

The purpose of this study is to determine the relationship between educational skills and professional satisfaction of faculty members. The research is of a descriptive and relationship-seeking type, and the sample consisted of 86 faculty members working at a vocational school. Data were collected using the information form, Professional Satisfaction Scale and Educational Skills Scale. The data were evaluated using arithmetic mean, student t-test, ANOVA, correlation and regression analysis. 56.6% of the faculty members stated that they did not receive training in educational skills, 92.8% stated that educational skills training should be compulsory, and 51.8% stated that the level of educational skills was quite sufficient. It was determined that the participants' educational skills scale total score was 155.90±16.81 (min:38-max:190) and their professional satisfaction scale total score was 80.29±9.62 (min:20-max:100). A statistically significant difference was found between the educational skills scale and gender, academic title, perception of educational skills and perception of professional satisfaction. Those who have a high perception of job satisfaction and who love their job have higher job satisfaction scale scores. There is a moderate positive relationship between the educational skills scale and its sub-dimensions and the professional satisfaction scale. It is seen that the educational skills and professional satisfaction levels of the faculty members are high. According to the results of the research, professional satisfaction alone explains 22.2% of educational skills, and a one-unit improvement in professional satisfaction will cause an 82.3% increase in educational skills. In line with these results, it is possible to say that when professional satisfaction increases, educational skills will increase, and when professional skills improve, professional satisfaction will increase. It is recommended that training and studies be carried out to improve the professional satisfaction and educational skills of faculty members.

Anahtar Kelimeler

Educational skills, Faculty members, Professional satisfaction

MESLEK YÜKSEKOKULUNDA GÖREV YAPAN ÖĞRETİM ELEMANLARININ EĞİTİM BECERİLERİ VE MESLEKİ DOYUMU ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ: BİR VAKIF ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Öz

Çalışmanın amacı, öğretim elemanlarının eğitim becerileri ve mesleki doyumu arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tiptedir, örneklemi meslek yüksekokulunda görevli 86 öğretim elemanı oluşturmuştur. Veriler, bilgi formu, Mesleki Doyum Ölçeği ve Eğitim Becerileri Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler, aritmetik ortalama, t testi, ANOVA, korelasyon ve regresyon analizi kullanılarak değerlendirilmiştir. Öğretim elemanlarının %56,6’sı eğitim becerilerine yönelik eğitim almadığını, %92,8’i eğitim becerileri eğitiminin zorunlu olması gerektiğini, %51,8’i eğitim becerileri düzeyinin oldukça yeterli olduğunu ifade etmiştir. Katılımcıların eğitim becerileri ölçeği toplam puanının 155,90±16,81 (min:38-max:190), mesleki doyum ölçeği toplam puanının 80,29±9,62 (min:20-max:100) olduğu belirlenmiştir. Eğitim becerileri ölçeği ile cinsiyet, akademik unvan, eğitim becerisi algısı ve mesleki doyum algısı arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Mesleki doyum algısı yüksek olan ve işini sevenlerin mesleki doyum ölçeği puanı daha yüksektir. Eğitim becerileri ölçeği ve alt boyutları ile mesleki doyum ölçeği arasında, pozitif yönde orta düzeyde ilişki vardır. Öğretim elemanlarının eğitim becerileri ve mesleki doyum düzeyinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre, mesleki doyum, eğitim becerilerinin %22,2’sini tek başına açıklamaktadır, mesleki doyumda gerçekleştirilecek bir birimlik iyileşme, eğitim becerileri üzerinde %82,3 oranında bir artışa neden olacaktır. Bu sonuçlar doğrultusunda mesleki doyum arttığında, eğitim becerilerinin artacağı, mesleki beceri geliştiğinde de mesleki doyumun artacağını söylemek mümkündür. Öğretim elemanlarının, mesleki doyumu ve eğitim becerilerini geliştirmeye yönelik eğitim ve çalışmalar yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim becerileri, Öğretim elemanları, Mesleki doyum

Kaynakça

• Akgün, M. (2016). Yükseköğretimde ideal öğretim elemanı nasıl olmalıdır? Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 26, 197-204.
• Arslantaş, H. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim stratejileri-yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487-506.
• Barutçugil, İ. (2002). Eğitim becerilerinin geliştirilmesi: Eğiticilik becerileri. Kariyer.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Çayır, A., & Ulupınar, S. (2021a). A scale development study: Validity and reliability of the educational skills scale. Research on Education and Psychology, 5(1), 1-13.
• Çayır, A., & Ulupınar, S. (2021b). The relationship among educational skills, general self-efficacy perceptions and performance in nursing instructors. Nurse Education Today, 107, 105-129. https://doi.org/10.1016/j.nedt.2021.105129
• Çelik, F., & Önal, A. (2005) Öğretimde planlama ve değerlendirme dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(18), 31-49.
• Çifçili, V. (2008). Dershane öğretmenlerinin öğretmen yeterlilik düzeyleri ve mesleki doyumları arasındaki ilişki. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 101-115.
• Dağdeviren, N., Musaoğlu, Z., Ömürlü, İ. K., & Öztora, S. (2011). Akademisyenlerde iş doyumunu etkileyen faktörler. Balkan Medical Journal, 28, 69-74. https://doi.org/10.5174/tutfd.2010.04370.1
• Derinbay, D. (2012). Öğretim elemanlarının iş doyumları ile mesleki tükenmişliklerinin incelenmesi (Pamukkale Üniversitesi Örneği). E-Journal of New World Sciences Academy, 7(3), 910-929.
• Donat, S., & Gümüşeli, İ. (2023). Üniversite bölüm başkanlarının çatışma yönetimi stilleri ile akademik personelin iş doyum düzeyleri arasındaki ilişki. Trakya Eğitim Dergisi, 13(2), 1092-1107.
• Duffy, F. (2013). Nurse to educator? Academic roles and the formation of personal academic identities. Nurse Education Today, 33(6), 620-624. https://doi.org/10.1016/j.nedt.2012.07.020
• Esen, M., & Dilek, E. (2015). Öğretim üyelerinin performans değerlendirme sistemine yönelik tutumlarının araştırılması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(1), 52-67. Günay, D., & Günay, A. (2017). Türkiye’de yükseköğretimin tarihsel gelişimi ve mevcut durumu. Yükseköğretim Dergisi, 7(3), 157-178.
• Gök, F. (2003). Hizmet öncesi ve hizmet içi öğretmen yetiştirme. Öğretmen Yetiştirme Ve İstihdamı Sempozyumu. Eğitim Sen.
• Kılıç, S., & Gümüşeli, A. (2010). İstanbul ili vakıf üniversitelerine bağlı meslek yüksekokullarında görevli öğretim elemanlarının is doyum düzeyleri. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 39(2), 290-309.
• Kumaş, V., & Deniz, L. (2010). Öğretmenlerin iş doyum düzeylerinin incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 32, 123-139.
• Kuru, O. (2017). Öğretmen yetiştiren öğretim elemanlarının öğretmenlik yeterlilikleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2),403-416. https://doi.org/10.24315/trkefd.303872
• Kuzgun, Y., Aydemir Sevim, S., & Hamamcı, Z. (1999). Mesleki doyum ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(11), 14-18.
• Manolova, O., & Kılıç, H. (2018). Akademisyenlerin öğretim performansları ile motivasyonları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 4(3), 122-135.
• McLean, H. (2018). This is the way to teach: insights from academics and students about assessment that supports learning. Assessment & Evaluation in Higher Education, 43(8), 1228–1240. https://psycnet.apa.org/doi/10.1080/02602938.2018.1446508
• Recepoğlu, E., & Tümlü, G. (2015). Üniversite akademik personelinin mesleki ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1851-1868.
• Oflaz, M., & Özer, B. (2021). Turizm alanında çalışan akademisyenlerin öğreticilik becerilerinin değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24(46-1), 1449-1473.
• Özgüngör, S., & Duru, E. (2014). Öğretim elemanları ve ders özelliklerinin öğretim elemanlarının performanslarına ilişkin değerlendirmelerle ilişkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 175-188.
• Özgür, S. (2002). Sağlık alanında araştırma yöntemleri. Güneş Tıp.
• Öztürk, M., & Şahbudak, E. (2015). Akademisyenlikte iş doyumu. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(40), 494-500.
• Serinkan, C., & Bardakçı, A. (2007). Pamukkale üniversitesi’nde çalışan öğretim elemanlarının iş tatminlerine ilişkin bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 12(9), 152-163.
• Şimsek, H., & Kurnaz, S. (2021). Mesleki doyum ve iş motivasyonunun öğretim elemanı performansı üzerindeki etkilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 24(2), 368-380. Yükseköğretim kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.2547.pdf