The Parody in İhsan Oktay Anar’s Novel Yedinci Gün

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 126 - 137, 30.12.2018

Yasemin Bayraktar , Cafer Gariper

https://doi.org/10.29110/soylemdergi.487361

Cited By: 1

Öz

İhsan Oktay Anar's Yedinci Gün narrative is based on Ottoman social life, science studies, political order, and the relations of people with their own distinctive features. In this narrative, the author proceeds to exhibit the life carried out in a humorous and ironic language, the intentions and actions of the interesting personalities he created, and his bizarre behavior and movements. In the narrative of historical periods as a backdrop, the epistemic background from the Middle East, mythology to modern sciences occupies an important place. The narrator also constructs a fictitious world in the carnival air and goes on to make a parody of some mythical and religious narratives, events, and well-known names. In this article, it will be tried to examine how parody and parodialization works as a writing and style feature in İhsan Oktay Anar's Yedinci Gün narration and what it adds to the literary work.

Anahtar Kelimeler

İhsan Oktay Anar, Yedinci Gün, narrative, parody, pastiche

İhsan Oktay Anar'ın Yedinci Gün Anlatısında Parodi ve Pastiş

Öz

İhsan Oktay Anar’ın Yedinci Gün anlatısı, Osmanlı sosyal
hayatı, bilim çalışmaları, siyasi düzeni, her biri kendine özgü yadırgatıcı
özellikler taşıyan insanların birbiriyle olan ilişkileri üzerine kurulur. Bu
anlatıda yazar, mizahi ve ironik bir dille sürdürülen hayatı, kurguladığı ilginç
kişiliklerin niyet ve eylemlerini, tuhaf hâl ve hareketlerini sergileme yoluna
gider. Tarihî dönemlerin fon olarak kullanıldığı anlatıda, Orta Doğu
mitolojisinden modern bilimlere kadar epistemik arka plan önemli yer tutar.
Anlatıcı, karnaval havası içerisinde kurmaca bir dünya inşa ederken kimi mitik
ve dinî anlatıların, olayların, tanınmış adların parodisini yapma yoluna da
gider, pastişlere başvurur. Bu makalede, İhsan Oktay Anar’ın Yedinci Gün adlı anlatısında parodi ve
parodileştirmenin bir yazma tekniği ve üslûp özelliği olarak nasıl işlediği ve
bunun edebiyat eserine ne kattığı ele alınmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

İhsan Oktay Anar, Yedinci Gün, anlatı, parodi, pastiş

Kaynakça

• Aktulum, Kubilay (2004), “Parodi (Yansılama) Nedir?”, Parçalılık, Metinlerarasılık, Öteki Yayınevi, Ankara.
• Anar, İhsan Oktay (2012), Yedinci Gün, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Beliz Güçbilmez (2005), Sophokles’ten Stoppard’a İroni ve Dram Sanatı, Deniz Kitabevi, Ankara.
• Boynukara, Hasan (1997), Modern Eleştiri Terimleri, Boğaziçi Yayınları, İstanbul.
• Cebeci, Oğuz (2008), Komik Edebi Türler: Parodi, Satir ve İroni, İthaki Yayınlarıi İstanbul.
• Ecevit, Yıldız (2001), Türk Anlatısında Postmodernist Açılımlar, İletişim Yayıncılık, İstanbul.
• Karataş, Turan (2004), Ansiklopedik Edebiyat Terimleri Sözlüğü, Akçağ Yayınları, Ankara.
• Özkırımlı, Atilla (1984), Türk Edebiyatı Ansiklopedisi, Cem Yayınevi, İstanbul.
• Rose, Margaret A. (2016), Parodi: Antik, Modern ve Postmodern, (Çev. Cansu Dikme), Hece Yayınları, Ankara.
• Yalçın-Çelik, S. Dilek (2005), Yeni Tarihselcilik Kuramı ve Türk Edebiyatında Postmodern Tarih Anlatıları, Akçağ Yayınevi, Ankara.