İki değerli yapılar (bivalent elements) farklı dillerde biçim ve ses değeri açısından benzeyen dil göstergeleri olarak tanımlanabilir. Uzlaşının ve mutabakatın evrensel bir göstergesi haline dönüşen “okey” ve “yes” gibi tek sözcüklü sözceler ilk akla gelen iki değerli yapılara örnek gösterilebilir. Bu yapıların ortak bir zeminde tek dilin konuşulmadığı bildirişim ortamlarında muhataplar arasındaki anlam müzakeresini belli ölçüde kolaylaştırdığından söz etmek mümkündür. Bununla birlikte, iki değerli yapıların sözlü çevirmen tarafından nasıl ele alınması gerektiği etkileşimsel sonuçları bakımından incelenmelidir. Zira iki farklı dilde biçim ve/veya ses değeri açısından aynı veya benzer olan bu yapılar kültürel ve toplumsal uzlaşılar çerçevesinde ele alındığında bağlamsal özellikleri bakımından farklı anlamlar içerebilir. Bu çalışmada, iki değerli yapıların yanı sıra yaklaşık iki değerli (near-bivalent) yapıların çevirmen tarafından çevrildiği veya çevrilmediği durumlar üzerinde durulacak ve bu sözcelem durumlarının çevirmenin iktidar pozisyonu ve söz sırası alma düzeneği üzerindeki olası etkileşimsel sonuçları irdelenecektir. Çoklu ortam yaklaşımının (multimodal approach) benimsendiği bu çalışmada konuşma çözümlemesinin sunduğu kavramsal gereçlerden de faydalanılacaktır.
iki değerli yapılar konuşma çözümlemesi çoklu ortam yaklaşımı sözlü çeviri diyalog çevirisi
Bivalent elements can be defined as linguistic signs that are similar in form and sound representations in different languages. One-word utterances such as “okay” and “yes”, which have become universal indicators of mutual understanding and acknowledgment, can be shown as examples of the bivalent structures that come to mind first. It is possible to suggest that these structures facilitate the negotiation of meaning between interlocutors to a certain extent in communication where a single language is not spoken on common ground. However, how the bivalent structures should be handled by the interpreter is to be examined in terms of their interactional consequences because these structures may contain different meanings in different contexts when considered within the framework of cultural and social conventions. In this study, situations of enunciation where bivalent and near-bivalent structures are rendered or left unrendered by the interpreter will be emphasized and the possible interactional consequences of these situations on the power relations of the interpreter and the turn-taking mechanisms will be examined. In this study, where the multimodal approach is adopted, the conceptual tools offered by conversation analysis will also be used.
bivalent elements conversation analysis multimodality mediated settings dialogue interpreting
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Şubat 2023 |
Gönderilme Tarihi | 17 Ekim 2022 |
Kabul Tarihi | 30 Kasım 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: Çeviribilim Özel Sayısı |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.