AVRUPA'NIN DEMOGRAFİK DÖNÜŞÜMÜNDE UZUN DÖNEM YAŞLI BAKIMININ SÜRDÜRÜLEBİLİRLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Yıl 2019,
Sayı: 44, 571 - 596, 30.09.2019
Hüseyin Karatağ
,
Nihal Arda Akyıldız
Öz
Son yüzyılda yaşanan ekonomik ve
sosyal gelişmeler ile sağlık alanında yaşanan değişimler; doğuşta beklenen
ortalama yaşam süresini uzatmıştır. Doğuşta beklenen ortalama yaşam süresinin
uzaması ve sosyo-ekonomik hayattaki değişimler sonucu doğurganlık oranındaki
azalma, dünyada yaşlı nüfus oranında önemli artışlar getirmiştir. Özellikle
gelişmiş dünyada yer alan Avrupa ülkelerinde demografik değişim ve sonuçları
çok daha erken görülmeye başlanmıştır. Bu demografik dönüşüm ülkeleri yeni
güçlükler ile karşı karşıya getirmiştir. Ortalama yaşın büyümesi ve bağımlılık
oranının artması nedeniyle yaşlanma; kamu harcamaları, bütçe disiplinlini ve
işgücü arzı üzerinde baskı oluşturmaktadır. Yaşlanma problemi ile karşı karşıya
olan ülkeler sağlık, uzun dönem bakım ve diğer sosyal güvenlik araçlarının
sürdürülebilirliğini sağlamak için sosyal politikalarını ve altyapılarını ve bu
yeni duruma adapte etmek zorundalar.
Kaynakça
- Akın, G. (2006). Her yönüyle yaşlılık. Ankara: Palme Yayınları.Arpacı, Fatma (2005). Farklı Boyutlarıyla Yaşlılık. Türkiye İşçi Emeklileri Derneği Eğitim ve Kültür Yayınları, Ankara.Aydın D. (2005). Avrupa’da Yaşlı Bakımı. Araştırma:2005/4. Sağlık Turizmini Geliştirme Derneği.Bedir, E. (2013). Sosyal politika-I. Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir.Canatan, Ayşe (2008). Sosyal Yönleriyle Yaşlılık. Palme Yay., Ankara.Carone, G. et al. (2005). The economic impact of ageing populations in the EU25 Member States. Economic Report. European Commission General Directorate for Economic and Financial Affairs.Dülger, İlhan (2012). Kuşaklararası Dayanışma ve Aktif Yaşlanma Sempozyumu Bildirileri.Jepsen M. ve Pascual A.S. (2005). The European Social Model: an exercise in deconstruction.” Journal of European Social Policy. 15(3), 231-245.Gaudie, E. (1974). Cruel Habitations: A History of Working Class Housing. Allen & Urwin, Londra. Hablemitoğlu, Ş. ve Özmete, E. (2010). Yaşlı Refahı: Yaşlılar İçin Sosyal Hizmet. Kilit Yayınları, İstanbul.İçli, Gönül (2008). Yaşlılar ve Yetişkin Çocuklar. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1, 28-32.Kayan, Volkan (2012). Türkiye’de Yaşlılık ve Yaşlı Yoksulluğu. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Poelman E.T. et al. (1993). Determinants of decline in resting metabolic rate in aging females. American Physiological Society ( Endocrinology. An Metabolism ), 264(3), 450-455.Seyhun. Ö.K.(2006). Avrupa birliğindeki demografik dönüşümün Türkiye’nin Avrupa Birliğine üyeliğine çerçevesinde işgücü piyasalarına yansıması. Uzmanlık Yeterlilik Tezi. Ankara: Merkez Bankası. Tutal, Osman (2015). Yaşlılık, Yaşam Çevresi ve Evrensel Tasarım. Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu Bildiri, Afşar Matbaacılık, Ankara, s.213.Ageing Working Group.(2015). The 2015 Ageing Report:Economic and budgetary projections for the 28 EU Member States (2013-2060)” European Commission-Economic Policy Committee.“A Brief History of Retirement: It’s a Modern Idea” (2013). The Seattle Times, Web:http://www.seattletimes.com/nation-world/a-brief-history-of-retirement-its-a-modern-idea/ Erişim tarihi: 8 Eylül 2018WHO. (2015). Ageing and healt. Fact sheet N.404. (Son Erişim 22.6.2016) http://who.int/mediacentre/factsheets/fs404/en/ UN Department of Economic and Social Affairs. (2015). World Population Prospects: The 2015 Revision. (2017). https://esa.un.org/unpd/wpp/Download/Standard/Population/. (Son Erişim 22.6.20