Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Adapting the Scale for Spiritual Intelligence to Turkish

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 123 - 141, 30.06.2019

Öz

The purpose of this study is to adapt the Scale for Spiritual Intelligence Scale developed by Kumar and Mehta (2011) into Turkish and to examine its reliability and validity. Data have been collected from four different study groups involving a total of 1,098 high school students (440 females and 658 males). In Turkey, the exploratory factor analysis of the Scale for Spiritual Intelligence’s original structure, which consists of six factors, only appears to have occurred in four cases. The goodness-of-fit statistics obtained as a result of the confirmatory factor analysis performed on one sample using this structure are X2 = 335.17, SD = 145 (X2 / SD = 2.33), RMSEA = 0.052, SRMR = 0.049, GFI = 0.93, CFI = 0.90, AGFI = 0.91. Whether or not a statistically significant difference exists in the scores for the lower and upper 27th-percentile groups was examined in order to look at the discriminators of the scale; a statistically significant difference has been detected in favor of the upper segment. As a result of the criterion validity study, a significant positive correlation has been found between the Scale for Spiritual Intelligence and the Meaning in Life Scale (Demirbaş, 2010). According to the obtained linguistic equivalence results, the Turkish form of the scale is seen to be equivalent to the original English form. Cronbach’s alphas of internal consistency and reliability were calculated as .86 and .85 for both samples. Research results reveal the Turkish form of Scale for Spiritual Intelligence to be a valid and reliable instrument that can be used in scientific studies to be carried out in Turkey.

Kaynakça

  • Amram, Y., & Dryer, D.C. (2008). The Integrated Spiritual Intelligence Scale (ISIS): Development and preliminary validation. Boston, MA: American Psychological Association. Antunes, R. R., Silva, A. P., & Oliveira, J. (2018) Spiritual Intelligence Self-Assessment Inventory: Psychometric properties of the Portuguese version of SISRI-24. Journal of Religion, Spirituality & Aging, 30(1), 12–24. Bozdağ, M. (2005). Ruhsal zekâ. İstanbul: Nesil Yayınları. Dereboy. İ. F., & Dereboy, Ç. (1997). Batılılaşma ve kimlik direnci psikososyal bir yaklaşım. Cumhuriyet, demokrasi ve kimlik. İstanbul: Bağlam Yayıncılık. Demirbaş, N. (2010). Yaşamda anlam ve yılmazlık (Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara). Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ Demirbaş Çelik, N., & İşmen Gazioğlu, E. (2015). Yaşamda Anlam Ölçeği lise formu: Türkçe geçerlik ve güvenirliği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 42–60. Derman, O. (2008). Ergenlerde psikososyal gelişim, İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, 63, 19–21. Erikson, E. H. (1980). Identity and life cycle. New York, NY: W. W. Norton & Company, Inc. Hamer, D. (2004). The God gene. New York, NY: Anchor Books. Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1–55. Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (2001). LISREL 8.51 for Windows (Computer Software). King, D. B. (2008). Rethinking claims of spiritual intelligence: A definition, model, and measure. Unpublished Master’s Thesis, Trent University, Peterborough, Ontario, Canada. Retrieved from http://www.davidbking.net/thesis.pdf/ Koç, M. (2004). Gelişim psikolojisi açısından ergenlik dönemi ve genel özellikleri, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 231–256. Kumar, V.V., & Mehta, M. (2011). Gaining adaptive orientation through spiritual and emotional intelligence. In A.K. Chauhan & S.S. Nathawat (Eds.), New facets of positivism (pp 281–301). Delhi, India: Macmillan Publishers. MacCallum, R. C., & Hong, S. (1997). Power analysis in covariance structure modeling using GFI and AGFI. Multivariate Behavioral Research, 32(2), 193–210. Marsh, H. W., Hau, K., & Wen, Z. (2004). In search of golden rules: Comment on hypothesistesting approaches to setting cutoff values for fit indexes and dangers in overgeneralizing Hu and Bentler’s (1999) findings. Structural Equation Modeling, 11, 320–341. Nasel, D. D. (2004). Spiritual orientation in relation to spiritual intelligence: A new consideration of traditional Christianity and new Age/individualistic spirituality. Unpublished doctoral dissertation, University of South Australia, Australia. Retrieved from http://arrow.unisa.edu. au:8081/1959.8/24948/ Nazam, F. (2014). Gender difference on spiritual intelligence among adolescents. Indian Journal of Applied Research, 4(11), 423. Persinger, M. A. (1996). Feelings of past lives as expected perturbations within the neurocognitive processes that generate the sense of self: Contributions from limbic lability and vectorial hemisphericity. Perceptual and Motor Skills, 83, 1107–1121. Ramachandran, V. S., & Blakeslee, S. (1998). Phantoms in the brain. London, UK: Fourth Estate. Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Muller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23–74. Söylemez, A., Koç, M., & Söylemez, B. (2016). The adaptation of Integrated Spiritual Intelligence Scale into Turkish. Journal of Family Counseling and Education. 1(1), 18–24. Steger, M. F., Frazier, P., Oishi, S., & Kaler, M. (2006). The meaning in life questionnaire: Assessing the presence of and search for meaning in life. Journal of Counseling Psychology, 53(1), 80–93. Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar [Structural equation modeling: Basic concepts and applications]. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49–74. Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş (Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları) (1st ed.). Ankara: Ekinoks. Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics (4th ed.). Boston, MA: Allyn and Bacon. Vaughan, F. (2002). What is Spiritual Intelligence? Journal of Humanistic Psychology, 42(2), 16–33. Wigglesworth, C. (2012). SQ: Spiritüel zekâ. (Seda Toksoy, Çev.). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık. Zohar, D., & Marshall, I. (2000). SQ: Ruhsal zekâmızla bağlantı kurmak. (B Erdemli & K Budak. Çev.) İstanbul: Meta Basım Yayınları.

Manevi Zekâ Ölçeği’ nin Türkçe’ ye Uyarlanması

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 2, 123 - 141, 30.06.2019

Öz

Bu çalışmanın amacı Kumar ve Mehta (2011) tarafından geliştirilen, ergenlere uygulanan Manevi Zekâ Ölçeği’ni Türkçe’ye uyarlayarak geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırmaya dört ayrı çalışma grubundan oluşan 440 kız ve 658 erkek olmak üzere toplam 1098 lise öğrencisi katılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda orijinal yapısı altı faktörden oluşan Manevi Zekâ Ölçeği’nin sadece 4 faktörünün Türkiye örnekleminde ortaya çıktığı görülmektedir. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ulaşılan uyum iyiliği istatistikleri [(X2=335.17, sd=145 (X2/sd=2.33), RMSEA 0.052, SRMR=0.049, GFI=0.93, CFI=0.90, AGFI=0.91] şeklindedir. Manevi Zekâ Ölçeği’ nin ayırt ediciliğini incelemek için %27’lik alt dilimde ve %27’lik üst dilimde yer alan katılımcılardan oluşan iki grubun puanlarının istatistiksel olarak farklılık gösterip göstermediği incelenmiş, alt ve üst gruplar arasında üst grup lehine istatistiksek olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Ölçüt bağlantı geçerlik çalışması sonucunda Manevi Zekâ Ölçeği ile Yaşamda Anlam Ölçeği (Demirbaş, 2010) arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuş ve elde edilen dilsel eşdeğerlik sonuçlarına göre de ölçeğin Türkçe formunun, orijinal İngilizce formuna eşdeğer olduğu görülmüştür. İç tutarlık güvenirlik Cronbach’s Alpha katsayısı ölçeğin tümü için her iki örneklemde de hesaplanmış, .86 ve .85 olarak bulunmuştur. Araştırma sonuçları Manevi Zekâ Ölçeği’ nin Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu ve Türkiye’de yürütülecek bilimsel çalışmalarda kullanılabileceğini ortaya koymuştur.

Kaynakça

  • Amram, Y., & Dryer, D.C. (2008). The Integrated Spiritual Intelligence Scale (ISIS): Development and preliminary validation. Boston, MA: American Psychological Association. Antunes, R. R., Silva, A. P., & Oliveira, J. (2018) Spiritual Intelligence Self-Assessment Inventory: Psychometric properties of the Portuguese version of SISRI-24. Journal of Religion, Spirituality & Aging, 30(1), 12–24. Bozdağ, M. (2005). Ruhsal zekâ. İstanbul: Nesil Yayınları. Dereboy. İ. F., & Dereboy, Ç. (1997). Batılılaşma ve kimlik direnci psikososyal bir yaklaşım. Cumhuriyet, demokrasi ve kimlik. İstanbul: Bağlam Yayıncılık. Demirbaş, N. (2010). Yaşamda anlam ve yılmazlık (Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara). Retrieved from https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ Demirbaş Çelik, N., & İşmen Gazioğlu, E. (2015). Yaşamda Anlam Ölçeği lise formu: Türkçe geçerlik ve güvenirliği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 42–60. Derman, O. (2008). Ergenlerde psikososyal gelişim, İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, 63, 19–21. Erikson, E. H. (1980). Identity and life cycle. New York, NY: W. W. Norton & Company, Inc. Hamer, D. (2004). The God gene. New York, NY: Anchor Books. Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1–55. Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (2001). LISREL 8.51 for Windows (Computer Software). King, D. B. (2008). Rethinking claims of spiritual intelligence: A definition, model, and measure. Unpublished Master’s Thesis, Trent University, Peterborough, Ontario, Canada. Retrieved from http://www.davidbking.net/thesis.pdf/ Koç, M. (2004). Gelişim psikolojisi açısından ergenlik dönemi ve genel özellikleri, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 231–256. Kumar, V.V., & Mehta, M. (2011). Gaining adaptive orientation through spiritual and emotional intelligence. In A.K. Chauhan & S.S. Nathawat (Eds.), New facets of positivism (pp 281–301). Delhi, India: Macmillan Publishers. MacCallum, R. C., & Hong, S. (1997). Power analysis in covariance structure modeling using GFI and AGFI. Multivariate Behavioral Research, 32(2), 193–210. Marsh, H. W., Hau, K., & Wen, Z. (2004). In search of golden rules: Comment on hypothesistesting approaches to setting cutoff values for fit indexes and dangers in overgeneralizing Hu and Bentler’s (1999) findings. Structural Equation Modeling, 11, 320–341. Nasel, D. D. (2004). Spiritual orientation in relation to spiritual intelligence: A new consideration of traditional Christianity and new Age/individualistic spirituality. Unpublished doctoral dissertation, University of South Australia, Australia. Retrieved from http://arrow.unisa.edu. au:8081/1959.8/24948/ Nazam, F. (2014). Gender difference on spiritual intelligence among adolescents. Indian Journal of Applied Research, 4(11), 423. Persinger, M. A. (1996). Feelings of past lives as expected perturbations within the neurocognitive processes that generate the sense of self: Contributions from limbic lability and vectorial hemisphericity. Perceptual and Motor Skills, 83, 1107–1121. Ramachandran, V. S., & Blakeslee, S. (1998). Phantoms in the brain. London, UK: Fourth Estate. Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Muller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23–74. Söylemez, A., Koç, M., & Söylemez, B. (2016). The adaptation of Integrated Spiritual Intelligence Scale into Turkish. Journal of Family Counseling and Education. 1(1), 18–24. Steger, M. F., Frazier, P., Oishi, S., & Kaler, M. (2006). The meaning in life questionnaire: Assessing the presence of and search for meaning in life. Journal of Counseling Psychology, 53(1), 80–93. Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar [Structural equation modeling: Basic concepts and applications]. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49–74. Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş (Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları) (1st ed.). Ankara: Ekinoks. Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics (4th ed.). Boston, MA: Allyn and Bacon. Vaughan, F. (2002). What is Spiritual Intelligence? Journal of Humanistic Psychology, 42(2), 16–33. Wigglesworth, C. (2012). SQ: Spiritüel zekâ. (Seda Toksoy, Çev.). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık. Zohar, D., & Marshall, I. (2000). SQ: Ruhsal zekâmızla bağlantı kurmak. (B Erdemli & K Budak. Çev.) İstanbul: Meta Basım Yayınları.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Psikoloji
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Özge Erduran-tekin

Halil Ekşi

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 11 Şubat 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Erduran-tekin, Ö., & Ekşi, H. (2019). Adapting the Scale for Spiritual Intelligence to Turkish. Spiritual Psychology and Counseling, 4(2), 123-141.