Kamu Kurumlarında Değişim Öncüsü: Dönüştürücü Lider

Yıl 2019, Sayı: 9, 1 - 14, 28.05.2019

Seda Mumlu Karanfil , Vala Lale Tüzüner

https://doi.org/10.25069/spmj.474706

Cited By: 2

Öz

Günümüzde örgütlerin rekabet edebilmesi için değişim gereksinimi gün geçtikçe artmaktadır. Örgüt içerisinde
değişim ihtiyacını ortaya koymak, çalışanların değişime uyumlarını sağlamak ve değişime karşı dirençlerini
ortadan kaldırmak, onları motive etmek, mevcut gelecek fırsatları öngörerek vizyon oluşturmak, gelecek
koşullara örgütü ve çalışanları hazırlamak, çalışanları yeni fikirler üretme konusunda teşvik etmek
dönüştürücü liderlerin rolü olarak ele alınmaktadır. Özel sektör kadar Kamu’nun da değişime ayak uydurma
ihtiyacı yadsınamaz bir gerçektir. Bu bağlamda çalışmanın temel amacı dönüştürücü liderlerin örgütsel
değişim sürecindeki rollerini irdelemek ve bu rollere ilişkin çeşitli araştırma önermeleri geliştirmektir.
Türk ve Yabancı yazında yer alan Dönüştürücü Liderlik ve Örgütsel Değişim konulu akademik çalışmalar
taranarak incelenmiş ancak liderlik ve değişim konulu çalışmaların kısıtlı olduğu görülmüştür. Bu doğrultuda
Kamu alanında çalışan yöneticilerin dönüştürücü liderlik özelliklerini kazanmasıyla birlikte, kamu
kurumlarında değişimin daha hızlı olacağı düşünülmüş ve bu düşünceden hareketle çalışma ortaya konmuştur.
Kamu örgütlerinde çalışan yöneticilerin sadece liderlik özelliklerinin dönüşüm için yeterli olmadığı,
dönüştürücü liderlik özelliklerinin kazanılabileceği, çalışanların dönüşüme katılması ve fikirlerinin alınması,
onlara değer verilmesi ile bu sürecin başarılı bir şekilde gerçekleştirilebileceği vurgulanmak istenen noktadır.
Değişimi kurumsallaştırma dönüştürücü liderin başarısıyla gerçekleşmektedir.
Bu çalışmada J.P.Kotter’in Değişimi yönetme başlıklı makalesinden yola çıkılarak, dönüştürücü liderlerin
süreç içerisindeki rolleri üzerine önermeler geliştirilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Değişim, Dönüştürücü Liderlik, Örgütsel Değişim, liderlik, Kamuda Dönüştürücü Liderlik.

Leading Change in Public Institutions: Transformational Leader

Öz

Nowadays, the need for change for the organizations to compete is increasing day after day. It is the role of
transformational leaders to demonstrate the need for change within the organization, to assure the adaptation
of employees to the change and to eliminate the resistance to the change, to motivate them, to create a vision
by foreseeing the future opportunities, to prepare the organization and employees to the future conditions, to
encourage the employees to produce new ideas. The need to adapt the private sector as well as the public sector
to the change is an undeniable fact. Our main objective in this context is to examine the role of transformational
leaders in the process of organizational change and to develop various research propositions, related to these
roles.
The academic studies on Transformational Leadership and Organizational Change taking part in Turkish and
Foreign Literature have been scanned further to the research. The studies have been examined but it has been
observed that the studies on leadership and change are limited. It was thought that this research will contribute
even a little to the literature.
With this study, proposals have been developed on the roles of transforming leaders within the process, through
John. P Kotter’s article “The 8 Step Process for Leading Change”. The point highlighted is that the leadership
characteristics of the managers working in public institutions are not enough for the change, that the
transformational leadership characteristics can be gained, that the process can be achieved successfully with
the participation of employees in the change and to take their point of view and to appreciate them.
Institutionalization of the change is realized with the transformational leader’s success.

Anahtar Kelimeler

Transformational Leadership, Leadership, Organizational Change, Change, Public Transformational Leadership

Kaynakça

• Avolio, B. J.,Bass, B. M. ve Jung, D. I. (1999), “Re Examining the Components of Transformational and Transactional Leadership Using the Multifactor Leadership Questionnaire”, Journal of Occupational & Organizational Psychology, 72(4): 441-462.
• Bass, B. M. (1999), “Two Decades Of Research And Development İn Transformational Leadership”, European Journal Of Work And Organizational Psychology, 8(1), ss. 11
• Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1990), “ Developing Transformational Leadership: 1992 And Beyond”, Journal Of European İndustrial Training, 14(5), ss. 22.
• Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1993), “Transformational Leadership And Organizational Culture”, Public Administration Quarterly, 115.
• Bass, B. M., & Riggio, R. E. (2006), Transformational Leadership, Psychology Pres, ss. 11-14.
• Bass, B.M. (1985), “Leadership and performance beyond expectations”, New York: Free Press.Bennis, W. ve Nanus, B. (1985), “ Leaders”, New York: Harper and Row.
• Bommer, W. H., Rich, G. A., & Rubin, R. S. (2005), “Changing Attitudes About Change: Longitudinal Effects Of Transformational Leader Behavior On Employee Cynicism About Organizational Change Journal Of Organizational Behavior: The International Journal Of Industrial”, Occupational And Organizational Psychology And Behavior, 26(7), 733-753.
• Covey, S. 1992. Principle Centered Leadership. New York: Simon and Schuster.
• Çetin, Ş. Korkmaz, M. ve Çakmakçı, C. (2012), Dönüşümsel ve Etkileşimsel Liderlik ile Lider-Üye Etkileşiminin Öğretmenlerin Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(1): 7- 36.7
• Hasan, G., & Şahin, K. (2011), “ Bilgi Toplumunda Yeni Bir Liderlik Yaklaşımı Olarak Transformasyonel Liderlik Ve Kamu Çalışanlarının Transformasyonel Liderlik Algısı”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (25), ss. 245-246.
• Howell, J. M., & Avolio, B. J. (1993), “Transformational leadership, transactional leadership, locus of control and support for innovation : key predictors of consolidated-business-unit performance”, Journal of Applied Psychology, 78, 891-902.
• Kerman, U., & Öztop, S. (2014), “Kamu Çalışanlarının Örgütsel Değişim Direncini Etkileyen Uygulamalar-Practices To Affect Public Employees' Resistance To Organizational Change”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(10), ss. 17-18.
• Kerman, U., & Öztop, S. (2014), “Örgütsel Değişim Sürecinde Kamu Çalışanlarının Algısını Etkileyen Uygulamalar”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), ss. 30-34.
• Koçel, T. (2003), İşletme Yöneticiliği, Genişletilmiş Dokuzuncu Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım,
• Kotter, J. P. (1999), Değişim,(Çev.) Meral Tüzel Koçel, İstanbul: Mess Yayınları, 11-27
• Kozak, M. A., & Güçlü, H. (2003), “Turizm İşletmelerinde Değişim Yönetimi Üzerine Kavramsal Bir İnceleme” Isguc The Journal Of Industrial Relations And Human Resources, 5(1), ss. 1.
• Masood, S. A., Dani, S. S., Burns, N. D., & Backhouse, C. J. (2006), “Transformational Leadership And Organizational Culture: The Situational Strength Perspective. Proceedings Of The Institution Of Mechanical Engineers”, Part B: Journal Of Engineering Manufacture, 220(6), ss. 942.
• Morales, J.. F. ve Molero, F. (1995), “ Leadership in two types of healthcare organization”, In J.M. Peiro.
• Podsakoff, P. M., Mackenzie, S. B., & Bommer, W. H. (1996), “Transformational Leader Behaviors And Substitutes For Leadership As Determinants Of Employee Satisfaction, Commitment, Trust, And Organizational Citizenship Behaviors”, Journal Of Management, 22(2), 259-298.
• Recardo, R. J. (1995), “Overcoming Resistance To Change”, National Productivity Review, 14(2), ss. 9.
• Saylı, H., & Tüfekçi, A.( 2008), “Başarılı Bir Örgütsel Değişimin Gerçekleştirilmesinde Dönüştürücü Liderliğin Rolü”, Erciyes Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (30), 193-210, ss. 203-208.
• Şerif, Ş. M., & Akın, H. B. (2003), Teknoloji Yönetimi Ve Örgütsel Değişim, Çizgi Kitapevi, Konya.
• Tengilimoğlu, D. (2005), “Kamu Ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(14), ss. 12- 14
• Trahant, B., Burke, W. W., & Koonce, R. (1997), “12 Principles Of Organizational Transformation”, Management Review, 86(8), 17.
• Venable, W. ve Gardiner, J. J. (1988), “Synergistic governance, leadership teams, and the academicdepartment head”, Paper presented at the Annual Meeting of the Association for the Study ofHigher Education, St. Louis, Missouri.
• Wu, C., Neubert, M. J., & Yi, X. (2007), “Transformational Leadership, Cohesion Perceptions, And Employee Cynicism About Organizational Change: The Mediating Role Of Justice Perceptions”, The Journal Of Applied Behavioral Science, 43(3), ss. 346.
• Yukl, G. (1999), “An Evaluation Of Conceptual Weaknesses İn Transformational And Charismatic Leadership Theories”, The Leadership Quarterly, 10(2), 285-305.
• Zhu, W., Chew, I. K., & Spangler, W. D. (2005), “Ceo Transformational Leadership And Organizational Outcomes: The Mediating Role Of Human–Capital-Enhancing Human Resource Management”, The Leadership Quarterly, 16(1), ss. 40.
• Arslan, N. T. (2010). “Klasik-Neo Klasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetimi”, CÜ İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), 21-38.
• Awamleh, R., & Gardner, W. L. (1999), “Perceptions of Leader Charisma and Effectiveness: The Effects of Vision Content, Delivery, and Organizational Performance”, The Leadership Quarterly, 10, 345-373.
• Bennis, W. ve Nanus, B. (1985), “ Leaders”, New York: Harper and Row.
• Başbakanlık, T. C. (2003). “Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim”, The Change İn The Governance For The Governing The Change). Ankara: TC Basbakanlik.
• Canman, D. (1995), “Çağdaş Personel Yönetimi”, TODAİE Yayını 260, Ankara.
• Dinçer, Ömer, and Cevdet Yılmaz.(2003), “Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma 1: Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim”, TC Başbakanlık. ss. 32.
• Hofstede, G. Ve Soeters, J. (2002), “Consensus Societies With Their Own Character: National Cultures İn Japan And The Netherlands,” Comparative Sociology, 1(1): 1-17
• Lamba, M. (2010), “Osmanlı’dan Günümüze Türk Kamu Yönetimde Merkeziyetçilik-Adem-İ Merkeziyetçilik Üzerine Bir İnceleme” Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 2(1), 131-156.
• Öztop vd.(2018), “Kamu Yönetimi Reformaları,Türkiye Ekonomisinin Dönüşümü 2000'li Yıllarda Türkiye Ekonomisi” Umuttepe Yayın No: 179, İşletme-Ekonomi Dizisi: 72, ss. 8.
• Wasti, Syeda Arzu (1998), “Cultural Barriers In The Transferability Of Japanese And American Human Resources Practices to Developing Countries: The Turkish Case”, The International Journal Of Human Resource Management, 9, (4): 608-631
• Yalçın, A. (2002). “Değişim Yönetimi”, Nobel Kitabevi.
• Yılmazöz, M. (2009). “Türkiye’de Kamu Personel Yönetimi Sorunu”, Maliye Dergisi, 157, 293-302.