KIŞ SPORLARI İLE İLGİLENEN SPORCULARIN SPORA BAĞLILIK VE YAŞAM DOYUMU ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN İNCELENMESİ

Yıl 2022, Cilt: 20 Sayı: 3, 80 - 91, 30.09.2022

Muhammet Talha Han , Ercan Polat

https://doi.org/10.33689/spormetre.1079970

Cited By: 4

Öz

Bu çalışmanın amacı kış sporları yapan sporcuların, spora bağlılık düzeyi ve yaşam doyumu arasındaki karşılaştırmalı ilişkilerin çeşitli değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırma probleminin çözümünde ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini en az 3 yıl kış sporları ile ilgilenen ve 18 yaş üzeri 255 sporcu oluşturmaktadır. Araştırma verileri 2021 yılı kış sezonunda toplanmıştır. Anketler, kış sporları ile ilgilenen sporculara Erzurum Palandöken Kayak Tesisleri, Erzurum Palandöken Buz Pateni Salonu, Erzurum Buz Hokeyi Salonları ve Erzurum Yakutiye Curling Salonunda yüz yüze anket yolu ile yaptırtılmıştır. Spora bağlılık düzeyine ilişkin veriler “Spora Bağlılık Ölçeği” ile toplanırken yaşam doyumu düzeyine ilişkin veriler “Yaşam Doyumu Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS istatistik programı kullanılmıştır. Sonuç olarak milli takım adına yarışmalara katılan sporcuların spora bağlılık seviyelerinin diğer gruplarda yer alan sporculardan daha yüksek olduğu bulurken incelenen branşlar arasında kızak branşı sporcularının spora bağlılık puanlarının diğer branş sporcularından daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Bunların yanı sıra yaşam doyumu ölçeği toplam puanı ile spora bağlılık ölçeği toplam puanı ile zinde olma, adanma ve içselleştirme alt boyutları arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kış sporları, sporcu, spora bağlılık, yaşam doyumu

AN EXAMINATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN SPORTS COMMITMENT AND LIFE SATISFACTION AMONG ATHLETES INTERESTED IN WINTER SPORTS

Öz

The aim of this study is to examine the comparative relationships between the level of commitment to sports and life satisfaction of athletes who do winter sports according to various variables. A relational scanning model is used to solve the problem. The sample group of the study consists of 255 athletes over the age of 18 who have been interested in winter sports for at least 3 years. Questionnaires were made face-to-face at Erzurum Palandöken Ski Facilities, Erzurum Palandöken Ice Skating Hall, Erzurum Ice Hockey Halls, and Erzurum Yakutiye Curling Hall, for athletes interested in winter sports. While the "Sport Attachment Scale" (Sırgancı, Araç, and Cihan) was used to collect data on sports commitment, the "Life Satisfaction Scale'' (Dal and Baysal) was used to collect data on life satisfaction. The SPSS statistical program was used to evaluate the data. As a conclusion, while the sports commitment levels of the athletes participating in the competitions on behalf of the national team were found to be significantly higher, it was determined that the sled athletes had a higher sports commitment score than the other athletes. In addition, it was founded that there is a statistically significant positive relationship between the total score of the life satisfaction scale and the total score of commitment to sports.

Anahtar Kelimeler

Winter sports, athlete, commitment to sports, life satisfaction

Kaynakça

• Alpar, R. (2006). Spor bilimlerinde uygulamalı istatistik. 3.Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Balay, R. (2014). Yönetici ve öğretmenlerde örgütsel bağlılık. Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 17. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. (28. Baskı). Ankara: Pegem Akademi
• Can, E., Kızılet, A. (2021). Düzenli olarak antrenman yapan bireylerin spor salonlarına yönelik hizmet kalitesi algılarının spora bağlılığa etkisi. Spor Eğitim Dergisi, 5(3), 87-97.
• Cox, R. H. (20120.) Goal perspective theory. sport psyhchology. concepts and applications. (7th ed.) New York: McGraw-Hill.
• Dağlı, A., Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe ’ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1262.
• Diener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95(3), 542-575.
• Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71-75.
• Dikmen, A. A. (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50(3), 115-140.
• Dockery, A. M. (2003). Happiness, life satisfaction and the role of work: evidence from two australian survey. Paper Presented at 10th National Conference on Unemployment 10-12 December 2003, Newcastle, U.K.
• Doğan, B., Moralı, S. (1999). Üniversite öğretim elemanlarının sporla ilgili tutumları ile yaşam ve iş doyum düzeylerinin spor yapma alışkanlıkları ile incelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 16-27.
• Fawver, B., Cowan, R., Decouto, B., Lohse, K., Podlog, L, Williams, A. (2020). Psychological Characteristics, Sport Engagement, And Performance In Alpine Skiers. Psychology Of Sport And Exercise, 47, 101616.
• Fişek, K. (1985). 100 soruda Türkiye spor tarihi. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Flanagan, J. C. (1978). A research approach to improving our quality of life. American Psychologist, 33, 138-147.
• George, D., Mallery, P. (2003). SPSS for Windows step by step: a simple guide and reference 11.0 update. 4. Ed. Boston: Allyn & Bacon.
• Guillén, F., Martínez Alvarado, J. R. (2014). The sport engagement scale: an adaptation of the utrecht work engagement scale (uwes) for the sports environment. Universitas Psychologica, 13(3), 975-984.
• Kara, E., Beyazoğlu Bacı, G., Tatar, S. T. (2020). Fiziksel engelli sedanter bireyler ile aktif spor yapan fiziksel engelli bireylerin yaşam doyum düzeylerinin karşılaştırılması. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 154-165.
• Karataş Çamur, S. (1988). Yaşlılarda Yaşam Doyumunu Etkileyen Etmenler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Hizmet Ana Bilim Dalı, Ankara.
• Kelecek, S., Göktürk E. (2017). Kadın futbolcularda sporcu bağlılığının sporcu tükenmişliğini belirlemedeki rolü. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(2), 162-173.
• Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Ana Bilim Dalı, Ankara.
• Lonsdale, C., Hodge, K., Jackson, S. A. (2007). Athlete engagement: ıı. development and ınitial validation of the athlete engagement questionnaire. International Journal of Sport Psychology, 38, 471-492.
• Neurgarten B, L, Havinghurt R, J., Tobin S, (1961). Journal of gerontology. The Measurement Of Life Satisfaction. 16, 134-143.
• Özer, M., Karabulut, Ö. Ö. (2003). Yaşlılarda yaşam doyumu. Turkish Journal of Geriatrics, 6(2), 72-74.
• Payne, L. L., Mowen, A. J., Montoro-Rodriguez, J. (2006). The role of leisure style in maintaining the health of older adults with arthritis. Journal of Leisure Research, 38(1), 20–45.
• Polat, A. (2014). Egzersiz Yapan ve Yapmayan Emniyet Mensuplarının Yaşam Doyumu İş Tatmini ve Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi (Sakarya İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Sakarya.
• Rosenberg, E. (1986). Sport Voluntary Association Involvement and Happiness Among Middle-Aged and Elderly Americans. B. McPherson (Ed), Sport and Aging, Champaign, IL: Human Kinetics, s.45-52.
• Scanlan, T. K., Russel, D. G., Beals, K. P., Scanlan, L. A. (2003). project on elite athlete commitment (peak): II. a direct test and expansion of the sport commitment model with elite amateur Sportsmen. Journal Of Sport & Exercıse Psychology, 25, 377-401.
• Schaufeli, W. B., Salanova, M., Gonzalez Roma, V., Bakker, A. B. (2002). The measurement of engagement and burnout: a two sample confırmatory factor analytıc approach. Journal of Happiness Studies, 3, 71-92.
• Sırgancı, G., Ilgar, E. A., Cihan, B. B. (2019). Spora bağlılık ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 7(17), 171-191.
• TMOK-Türkiye milli olimpiyat komitesi (2021, Ocak 18). https://www.olimpiyatkomitesi.org.tr/Detay/Olimpiyatlar/Olimpik-Spor-Dallari-ve-Uluslararasi-Federasyonlar/49/1 adresinden alınmıştır.
• Toros, T. (2002). Elit ve elit olmayan erkek basketbolcularda hedef yönelimi, güdüsel iklim ve yaşam doyumu. Spor Bilimleri Dergisi, 13(3), 24-36.
• Toros, T., Savaş, S. (2006). Sporda yaşam doyumu ölçeği (ön çalışma). Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(1), 17-26.
• Toy, A. B., Toros, T., Gündoğan, U., Öğraş, E. B., Çetin, M. Ç. (2020). İşitme engelli güreşçiler ile işitme engelli sedanter bireylerde bazı değişkenler açısından benlik saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. SPORTIVE, 3(2),48-61.
• Uzgur, K., Pekel, H. A., Aydos, L. (2021). Rekreasyonel koşucuların spora bağlılık düzeylerinin incelenmesi. Aksaray University Journal of Sport and Health Researches, 2(1), 62-82.
• Yaşartürk, F., Akyüz, H., Karataş, İ. (2017). Rekreatif etkinliklere katılan üniversite öğrencilerinin serbest zamanda sıkılma algısı ile yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), 3, 239-252.
• Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı, İzmir.