Hangi Kişilik Özelliği Değişime Daha Hazır?

Yıl 2023, , 51 - 61, 31.03.2023

Uğur Alemdar , Hacer Özcan Hamide Seyhan Özyurt

https://doi.org/10.53025/sportive.1240404

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, farklı kişilik özellikleri ile değişime hazır olma arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Betimsel tarama modelindeki bu araştırmanın çalışma grubunu Sakarya ilindeki amatör ve profesyonel spor kulüplerinde görev yapan 287 gönüllü antrenör oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak amacıyla, araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu”, “Uluslararası Kişilik Envanteri Kısa Formu (International Personality Inventory Short Form)” ve “Değişime Hazır Olma Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde, Pearson korelasyon ve çoklu doğrusal regresyon testleri kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulardan hareketle ulaşılan sonuçlar, dışadönüklük içedönüklük yumuşak başlılık düşmanlık, sorumluluk dağınıklık, ve gelişime açıklık yeniliğe kapalılık ile değişime açıklık arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. İyi motive edilen antrenörlerin değişimi daha çabuk kabullendiği görülmektedir. Değişimi kabul eden antrenörlerin değişime istekli olma durumu ve kişilik özellikleri ile ilgili olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Futbol, Futbol Antrenörü, Kişilik, Değişim, Değişime Hazır Olma

Which Personality Trait is More Ready for Change?

Öz

In this study, it was aimed to determine the effect of different personality traits on readiness for change. The study group of this research in the descriptive survey model consisted of 287 volunteer trainers working in amateur and professional sports clubs in Sakarya. In order to collect data in the research, “Personal Information Form”, “International Personality Inventory Short Form (IPISV)” and “Readiness for Change Scale” prepared by the researcher were used. Pearson correlation and multiple linear regression tests were used in the analysis of the data obtained in the study. The results obtained from the findings of the research show that the extraversion-introversion dimension does not have a significant effect on the readiness for change; It was determined that responsibility-difficulty, agreeableness-hostility and openness-to-innovation have a significant effect on readiness for change. In conclusion, if coaches want to accept change, they must be motivated and guided by a good leader. It can be said that in order for the change to reach the goal, it is related to the self-belief of the coaches and the personality traits they show against the condition in which the change is required.

Anahtar Kelimeler

Futbol, Futbol Antrenörü, Kişilik, Değişim, Değişime Hazır Olma

Kaynakça

• Akçamete, G., Kaner, S., & Sucuoğlu, B. (2001). Öğretmenlerde Tükenmişlik, İş Doyumu ve Kişilik, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Armenakis, A. A., & Bedian, A. G. (1999). Organizational change: a review of theory and research in the 1990s. Journal of Management, 25(3), 293-315.
• Armenakis, A. A., & Fredenberger, W. B. (1997). Organizational change readiness practices of business turn around change agents. Knowledge and Process Management, 4(3), 143-152.
• Armenakis, A. A., Harris, S. G., & Mossholder, K. W. (1993). Creating readiness for organizational change. Human Relations, 46, 681–704.
• Baptista, J., Stein, M. K., Klein, S., Watson-Manheim, M. B., & Lee, J. (2020). Digital work and organisational transformation: Emergent Digital/Human work configurations in modern organisations. The Journal of Strategic Information Systems, 29(2), 101618.
• Bartholomew, K., & Horowitz, L. M. (1991). Attachment Styles Among Young Adults: A Test of a Four-Category Model. Journal of personality and social psychology, 61(2), 226.
• Bashkirova, A., Compagner, A., Henningsen, D. M., & Treur, J. (2023). An Adaptive Modelling Approach to Employee Burnout in the Context of the Big Five Personality Traits. Cognitive Systems Research.
• Bitlisli, Ö. G. F. (2013). Beş Faktör Kişilik Özellikleri İle Akademik Güdülenme İlişkisi: Süleyman Demirel Üniversitesi Isparta Meslek Yüksekokulu Öğrencilerine Yönelik Bir Araştirma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 459-480.
• Burger, J. M. (2006). Kişilik, Çev. İ. D. Erguvan-Sarıoğlu, İstanbul, Kaknüs Yayınları.
• Carver, C. S., & Connor-Smith, J. (2010). Personality and coping. Annual review of psychology, 61, 679-704.
• Costa Jr, P. T., & McCrae, R. R. (1992). Four ways five factors are basic. Personality and individual differences, 13(6), 653-665.
• Costa, P.T., & McCrae, R.R. (1992), NEO PI‐R Professional Manual, Psychological Assessment Resources, Odessa, FL.
• Deary, I. J., Agius, R. M., & Sadler, A. (1996). Personality and stress in consultant psychiatrists. International Journal of Social Psychiatry, 42(2), 112-123.
• Eby, L. T., Adams, D. M., Russell, J. E. A., & Gaby, S. H. (2000). Perceptions of organizational readiness for change: Factors related to employees’ reactions to the implementation of team-based selling. Human Relations, 53, 419-442.
• French, W., Bell, C., & Zawacki, R. (2004). Organization development and transformation: Managing effective change. New York: McGraw-Hill.
• Goldberg, L.R. (1999). A Broad-Bandwidth, Public Domain, Personality Inventory Measuring the Lowerlevel Facets of Several Five-Factor Models: Personality Psychology in Europe, Tilburg University Press, Netherlands.
• Goldberg, L.R.; Johnson, J.A.; Eber, H.W.; Hogan, R.; Ashtone, M.C.; Cloninger, R., & Gough, H.G. (2006). “International Personality Item Pool and The Future of Public-Domain Personality Measures”, Journal of Research in Personality, 40, 84–96.
• İmamoğlu, S. E., & Aydın, B. (2009). Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği'nin Geliştirilmesi. Psikoloji Çalışmaları, 29, 39-64.
• James, C., & Connolly, U. (2000). Effective change in schools (School leadership). London: Routledge Falmer.
• John, O. P., & Srivastava, S. (1999). The Big-Five trait taxonomy: History, measurement, and theoretical perspectives.
• Johnson, J. A. (1997). Units of analysis for the description and explanation of personality. In Handbook of personality psychology (pp. 73-93). Academic Press.
• Judge, T.A., Thoresen, C.J., Pucik, V., & Welbourne, T.M. (1999), “Managerial coping with organizational change: a dispositional perspective”, Journal of Applied Psychology, Vol. 84, pp. 107‐22.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi (17. Baskı). Ankara: Nobel yayın dağıtım, 81-83. Kesik, F., Bakanlığı, M. E., & Aslan, H. (2020). Öğretmenlerin Değişime Hazır Olma Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. TAM METİN, 363.
• Kıratlı, E., Ersöz, G., & Koçak, E. (2021). Sosyal Görünüş Kaygısının İşyeri Yalnızlığına Etkisi: Konya Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü Örneği. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 16(63), 1207-1217.
• Kondakçı, Y., Zayim, M., & Çalışkan, Ö. (2010). “Okul Yöneticilerinin Değişime Hazır Olma Tutumlarının Okulun Öğretim Düzeyi, Yöneticilerin Deneyimi ve Okul Büyüklüğü Bağlamında İncelenmesi”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C.11, S.2, Malatya, Ss.155-175.
• Kondakçı, Y., Zayim, M., & Çalışkan, Ö. (2013). Development and validation of readiness for change scale. İlköğretim Online, 12(1), 23–35.
• Levent, F. (2016). Öğretmenlerin değişime hazır olma durumlarının farklı değişkenlere göre incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 43(43), 117-134.
• Lunenburg, F. C., & Ornstein, A. C. (2013). Eğitim yönetimi (Çeviri editörü: Gökhan Arastaman). Ankara: Nobel Yayınları.
• Mccrae, R.R., & John, O.P. (1992). “An Introduction to Five Factor Model and Its Applications”. Journal of Personality, 60, 175-215.
• McCrae, R., & Costa, P. (1997), “Personality trait structure as a human universal”, American Psychologist, Vol. 52, pp. 509‐16.
• Olkun, S. (1996). Örgütsel Değişimin Yönetimi: Örgüt Kültürü ve Liderlik Faktörü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(4), 565-574.
• Oreg, S., Vakola, M., & Armenakis, A. (2011). Change recipients’ reactions to organizational change: A 60-year review of quantitative studies. The Journal of applied behavioral science, 47(4), 461-524.
• Özkalp, E., Kırel, Ç., Sungur, Z., & Cengiz, A. A. (2006). Örgütsel Toplumsallaşma Sürecinde Mentorluk ve Mentor’un Yeri ve Önemi: Anadolu Üniversitesi Araştırma Görevlileri Üzerine Bir İnceleme.
• Piderit, S. K. (2000). Rethinking resistance and recognizing ambivalence: a multidimensional view of attitudes toward organizational change. Academy of Management Review, 25(4), 783-794.
• Stanley, D. J., Meyer, J. P., & Topolntsky, L. (2005). Employee cynicism and resistance to organizational change. Journal of Business and Psychology, 19, 429-459.
• Tabak, A.; Basım, N.; Tatar, İ., & Çetin, F. (2010). “İzlenim Yönetimi Taktiklerinde Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Rolü: Savunma Sanayiinde Bir Araştırma, Ege Akademik Bakış, 10 (2), 539-557.
• Tagay, Ö., & Karataş, Z. (2019). Kişilik kuramları. D. Gençtanırım-Kurt ve E. Çetinkaya-Yıldız (Editörler). Özgürlükten kaçış kuramı hümanist psikanaliz: Erich Fromm, 296-325.
• Tokat, B., Kara, H., & Karaa, M. Y. (2013). AB tipi kişilik özelliklerine sahip işgörenlerin olası bir örgütsel değişime yatkınlıklarının araştırılması.
• Toroslu, B. (2020). Erken Dönem Uyum Bozucu Şemalar Ile Romantik İlişki ve Partner Odaklı Obsesif Kompulsif Belirtiler Arasındaki İlişkide Mükemmeliyetçilik ve Belirsizliğe Tahammülsüzlüğün Aracı Rolü (Master's thesis, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Trouba, E. J. (2007). Aperson-organization fit study of the big five personality model and attraction to organizations with varying compensation system characteristics, (Doctoral Dissertation), DePaul University, Chicago.
• Töremen, F. (2002). Eğitim Örgütlerinde Değişimin Engel ve Nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 185-202.
• Uhl-Bien, M., & Arena, M. (2018). Leadership for organizational adaptability: A theoretical synthesis and integrative framework. The leadership quarterly, 29(1), 89-104.
• Vakola, M. (2013). Multilevel readiness to organizational change: a conceptual approach. Journal of Change Management, 13(1), 96–109.
• Vakola, M., Tsaousis, I., & Nikolaou, I. (2004), "The role of emotional intelligence and personality variables on attitudes toward organisational change", Journal of Managerial Psychology, Vol. 19 No. 2, pp. 88-110. https://doi.org/10.1108/02683940410526082
• Witt, L.A.; Andrews, M.C., & Carlson, D.S. (2002). “When Conscientiousness Isn’t Enough: Emotional Exhaustion and Performance Among Call Center Customer Service Representative”, Journal of Management, 30, 149-160.
• Yöyen, G. E. (2016). Uluslararası kişilik envanteri (IPI) kısa versiyonunun Türkçe’ye uyarlanması: güvenilirlik ve geçerlilik analizi. International Journal of Social Sciences and Education Research, 2(4), 1308-1321. Zel, U. (2007), “Yönetimde Kişilik ve Kişilik Teorileri”, Yönetim ve Organizasyon, (Ed. Salih Güney), Nobel Yayınları, Ankara.
• Zellars, K. L., Perrewe, P. L., & Hochwarter, W. A. (2000). Burnout in health care: The role of the five factors of personality. Journal of applied social psychology, 30(8), 1570-1598.