SOSYAL HİZMET ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL GİRİŞİMCİLİK BİLGİ DÜZEYLERİ

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 226 - 243, 31.12.2022

Rıfat Karabaş , Gülsüm Çamur

Öz

Toplumdaki ihtiyaçlara ve sorunlara göre her zaman şekillenen ve onlara yeni çözümler oluşturarak büyümeye devam eden girişimcilik, her zaman yeni bir değer yaratıyor. Bu temelde toplumdaki sorunlara yenilikçi ve sürdürülebilir çözümlerde en önemli araçlardan birisi olarak sosyal girişimcilik karşımıza çıkmaktadır. Sosyal hizmetin ilke, amaç ve hedefleri ile aynı yönde hareket eden sosyal girişimcilik modeli sosyal hizmet uzmanlarının mesleklerinde etkin bir yere sahip olacaktır. Araştırma, Sosyal Hizmet eğitimi alan öğrencilerinin sosyal girişimcilik algı düzeylerini ölçmeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın amaçları doğrultusunda geliştirilen Anket Formu aracılığıyla görüşmeyi kabul eden 124 öğrenciden veri toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 26 istatiksel programı aracılığı ile analiz edilmiştir. Verilerin dağılım özelliklerini görmek amacıyla betimsel istatistiksel oluşturulmuştur. Araştırmada elde edilen bulgulara göre öğrencilerin sivil toplum kuruluşlarına katılımlarının düşük olduğu ancak sosyal sorunlara ilişkin farkındalık düzeylerinin ve bu sorunlara çözüm bulma isteklerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Sosyal hizmet öğrencilerinin yerelden küresel düzeyde var olan pek çok sosyal sorunun farkında olup bu sorunların çözümü için bir şey yapmıyor olmaları dikkat çekici bir sonuçtur. Bununla beraber öğrencilerin büyük çoğunluğu sosyal sorunların çözümü için bir şeyler yapmak istemektedir. Bu noktada sosyal hizmet öğrencilerine yol gösterici olunması ve öğrencilerde sosyal girişimciliğe ilişkin farkındalık kazandırılması ve eğitim müfredatının bu anlamda gözden geçirilmesi önem kazanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Hizmet, Sosyal Girişimcilik, Sosyal Sorun, Sosyal fayda

Social Work Students’ Perceptions On Social Entrepreneurshıp

Öz

Entrepreneurship, which is always shaped by the needs and problems in society and continues to grow by creating new solutions to them, is always creating a new value. Social entrepreneurship is one of the most important tools in innovative and sustainable solutions to the problems in society. The social entrepreneurship model, which acts in the same direction as the policy, purpose and objectives of social service, will have an effective place in the social workers' profession. The research aims to measure the social entrepreneurship perception levels of, Department of Social Work student. Data were collected from 124 students using the Personal Information Form and Questionnaire developed by the researchers. The data obtained with the questionnaire forms were analyzed using the SPSS 26 statistical program. Descriptive statistics were created to see the distribution characteristics of the data. According to the finding obtained in the research, it was concluded that the participation of the students in non-governmental organizations was low, but their awareness level of social problems and their desire to find solutions to these problems were high. It is remarkable that social workers are aware of many social problems that exist on a global level from the ground and are not doing anything to solve these problems. However, the majority of students want to do something to solve social problems. At this point, it is important to be a guide to social services students and to raise awareness of social entrepreneurship in students and to review the curriculum in this sense.

Anahtar Kelimeler

Social Work, Social Entrepreneurship, Social Problem, Social Benefit

Kaynakça

• Addams J. (1931). Jane Addams Biyografik. Erişim 01.01.2022, https://www.nobelprize.org/prizes/peace/1931/addams/biographical/
• Ateş, Y. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Balaban, A. Y., ve İnce, İ. Ç. (2015). Gençlerin sivil toplum kuruluşlarındaki gönüllülük faaliyetleri ve gönüllülük algısı: Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2), 149-169.
• BAŞ, H. (2017). Türkiye’de genç nüfus: Sorunlar ve politikalar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (27), 255-288.
• Berzin, S. C. (2012). Where is social work in the social entrepreneurship movement?. Social Work, 57(2), 185-188.
• Büyüköztürk, S., Çakmak, E. K., Akgün, Ö., Karadeniz, S., ve Demirel, F. (2008). Bilimsel arastirma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Brueggemann, W. G. (2013). The practice of macro social work. Cengage Learning.
• Dacin, P. A., Dacin, M. T., ve Matear, M. (2010). Social entrepreneurship: Why we don't need a new theory and how we move forward from here. Academy of management perspectives, 24(3), 37-57.
• Dees, J. G., Emerson, J., ve Economy, P. (2004). Strategic tools for social entrepreneurs: Enhancing the performance of your enterprising nonprofit (Vol. 207). John Wiley ve Sons.
• Denizalp, H. (2009). Toplumsal dönüşüm için sosyal girişimcilik rehberi (2. Baskı). Ankara: Sivil Toplum Geliştirme Merkezi Yayını, Odak Ofset Matbaacılık. Austin, J. E., Gutiérrez, R., Ogliastri, E., ve Reficco, E. A. (2007). Capitalizing on convergence.
• Fowler, A. (2000). NGDOs as a moment in history: beyond aid to social entrepreneurship or civic innovation?. Third world quarterly, 21(4), 637-654.
• Gallup İnternational. (2021). Less Hope and Happiness in The Word 2021. Yazar rehberi erişim adresi: https://www.gallup-international.com/survey-results/survey-result/less-hope-and-happiness-in-the-world-2021 (Erişim tarihi: 15.04.2022)
• Germak, A. J., ve Singh, K. K. (2009). Social entrepreneurship: Changing the way social workers do business. Administration in Social Work, 34(1), 79-95.
• Gray, M., Healy, K., ve Crofts, P. (2003). Social enterprise: is it the business of social work?. Australian social work, 56(2), 141-154.
• GÜNDÜZ, A., ve ALTUN, F. (2021). Sınırlılıkları Açısından Sosyal Girişimcilik ve Sosyal Hizmet. Sağlık ve Sosyal Refah Araştırmaları Dergisi, 3(1), 46-50.
• Hibbert, S. A., Hogg, G., ve Quinn, T. (2002). Consumer response to social entrepreneurship: The case of the Big Issue in Scotland. International journal of nonprofit and voluntary sector marketing, 7(3), 288-301.
• Karasar, N. (2011). Araştırmalarda Rapor Hazırlama. Ankara: Nobel Yay.
• Kayalar, M., ve Arslan, E.T. (2009). Ashoka’ya Üye Sosyal Girişimlerin Türkiye ve Dünyadaki Faaliyet alanlarının Karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 1(1), 56-76.
• Irmak Kazazoğlu, T. (2020). Üniversite öğrencilerinin çevre farkındalık düzeylerinin ve çevre sorunlarına yönelik davranışlarının incelenmesi (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Konda (2014). Türkiye’de Gençlerin Katılımı Araştırması. Türkiye’de Gençlerin Katılımı Projesi. İstanbul Bilgi Üniversitesi. İstanbul.
• Kümbül Güler, Burcu. (2010). Sosyal Girişimcilik. Ankara: Efil Kitabevi.
• Leadbeater, C. (1997). The Rise of The Social Entrepreneur (No. 25). Demos.
• Nandan, M., ve Scott, P. A. (2013). Social entrepreneurship and social work: The need for a transdisciplinary educational model. Administration in Social work, 37(3), 257-271.
• Nandan, M., London, M., ve Bent-Goodley, T. (2015). Social workers as social change agents: Social innovation, social intrapreneurship, and social entrepreneurship. Human Service Organizations: Management, Leadership ve Governance, 39(1), 38-56.
• Nicholls, A. (Ed.). (2008). Social Entrepreneurship: New Models of Sustainable Social Change. OUP Oxford.
• Özdevecioğlu, M., ve Cingöz, A. (2009). Sosyal girişimcilik ve sosyal girişimciler: Teorik çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (32), 81-95.
• Peredo, A. M., ve McLean, M. (2006). Social entrepreneurship: A critical review of the concept. Journal of world business, 41(1), 56-65.
• Savaya, R., Packer, P., Stange, D., ve Namir, O. (2008). Social entrepreneurship: Capacity building among workers in public human service agencies. Administration in Social Work, 32(4), 65-86.
• Sevim, K., ve Altun, F. (2017). Sosyal hizmet bölümü öğrencilerinin geleceğe yönelik mesleki ve akademik beklentileri. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 51-65.
• Shaw, E., ve Carter, S. (2007). Social entrepreneurship. Journal of small business and enterprise development.
• Short, J. C., Moss, T. W., ve Lumpkin, G. T. (2009). Research in social entrepreneurship: Past contributions and future opportunities. Strategic entrepreneurship journal, 3(2), 161-194.
• Uzunaslan, İ., ve Tek, S. (2021). Sosyal Girişimcilik Ve Sosyal Hizmet. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32 (3), 1195-1214.
• Yıldırım, B., ve Tuncay, T. (2019). Sosyal İnovasyon ve Sosyal Girişimciliğin Sosyal Hizmet Mesleğinin Geleceğindeki Rolü. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 37(1), 169-188. Weerawardena, J., ve Mort, G. S. (2006). Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model. Journal of World Business, 41(1), 21-35.