FARKLI KÜLTÜRLERDE BOŞ ZAMAN DAVRANIŞLARI: ALEVİLER ÖRNEKLEMİ

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 9 - 20, 31.12.2019

Sevim Kül Avan , Suat Karaküçük

Öz

Amaç: Bireylerin boş zaman davranışları yetişmiş oldukları
kültürün değer yargıları ile şekillenmektedir. Bu çalışmada, inanç bağlamında
farklı bir kültür olan Alevi halkının rekreasyon deneyimleri ve boş zaman
değerlendirme alışkanlıkları incelenmiş olup, kültürel açıdan farklılık olup
olmadığı belirlenmeye çalışılmıştır.  

Yöntem: Öncelikle konu ile ilgili çalışmaların literatür
taraması yapılmış ve Alevi kültürü hakkında bilgi toplanmıştır. Araştırmada,
Aleviler için en önemli inanç merkezi olan Hacıbektaş ilinde yaşayan 20 Alevi
birey örnek olarak seçilmiştir. Rasgele örnekleme ile seçilen bireylerden önce
demografik özellikleri hakkında bilgi alınmıştır. Çalışmada veri toplama aracı
olarak, Başkan ve Karaküçük (2015) tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış
görüşme formundan uyarlanan ölçek kullanılmıştır. Ölçek soruları yüz yüze
görüşme yöntemiyle yanıtlanmış ve elde edilen bilgiler veri kaybını önlemek
için bilgisayar ortamında kaydedilmiştir

Bulgular:   Çalışma
bulgularına göre katılımcıların Alevi kültürüne göre katıldıkları boş zaman
değerlendirme faaliyetlerinin şenliklere katılmak, dini sohbetlere katılmak,
dini ziyaretler yapmak ve ibadet etmek olduğu belirlenmiştir.

Sonuç: Araştırma sonucunda genel olarak, Alevi kültürüne
sahip olan bireyler ile diğer kültürden olan bireylerin boş zaman davranışları
arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler: Boş Zaman, Alevi Kültürü, Rekreatif
Faaliyetler, Kültürel Yapı

Anahtar Kelimeler

Boş Zaman, Alevi kültürü, Rekreatif Faaliyetler, Kültürel yapı

LEISURE TIME BEHAVIOURS IN DIFFERENT CULTURES: ALEWI SAMPLE

Öz

Aim: Individuals' leisure time behaviors are shaped by the
cultural value judgments that they are trained. In this study, recreation
experiences and leisure time habits of Alewi people, which is a different
culture in the context of belief, were examined and it was tried to determine
whether there is cultural difference.

Method: Literature review of
the studies about the subject have been carried out and information about
culture has been collected. In the study, 20 Alewi individuals living in the
province of Hacıbektaş, which is the most important center of faith for Alewis,
were selected as samples. Individuals selected with random sampling and they
were first asked to inquire about their demographic characteristics. A scale
adapted from the semi-structured interview form developed by Başkan and
Karaküçük (2015) was used as data collection tool in the study. The scale
questions were answered by face-to-face interview method and the information
obtained was recorded in computer environment to prevent data loss.

Findings: According to the Alevi culture, participants were
invited to participate in festivals, participate in religious conversations,
visit religious activities and worship.

Conclusion: As a result of the study, there was no significant
difference between the leisure time behaviors of individuals with Alevi culture
and other cultural.

Keywords: Leisure time, Alewism
Culture, Recreation Activity, Cultural Structure 

Anahtar Kelimeler

Leisure time, Alewism Culture, Recreation Activity

Kaynakça

• Aktürk, H. (2014). Alevî Bektaşî Hiyerarşik Yapılanmasında Rol Model Olarak Hacı Bektaş Veli. Türk Dünyası Bilgeler Zirvesi: Gönül Sultanları Buluşması. 26-28 Mayıs 2014. Eskişehir 2013 Türk Dünyası Kültür Başkenti Ajansı (TDKB). Eskişehir, 405-415.
• Aktaş, A. (1999). Kent Ortamında Alevilerin Kendilerini Tanımlama Biçimleri ve İnanç Ritüellerini Uygulama Sıklıklarının Sosyolojik Açıdan Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Merkezi Yayını, Ankara, 449-482.
• Başkan, A. H. ve Karaküçük, S. (2015). Farklı Kültürlerde Boş Zaman Davranışları: Ermeniler Örneklemi, Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 10-22.
• Baştuğ, G., Zorba, E., Duyan, M. & Çakır, Ö. (2017). Farklı Kültürlerde Rekreasyon: Serbest Zaman Aktivitelerinin İncelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 3895-3904.
• Blum, L.A. (1992). Antiracism, Multiculturalism, and Interracial Community: Three Research, University of Massachusetts, Boston, 14.
• Bozkurt, F. (2005). Toplumsal Boyutlarıyla Alevilik, Kapı Yayınları, İstanbul.
• Çelik, C. (2010). Sosyal Zaman ve Din, Konya: Çizgi Kitapevi.
• Dines, G. and Humez J.M. (2011). Gender, race, and class in Media: A Critical Reader, Edition 3, Sage Publications, Inc., Thousand Oaks, CA, USA, 9.
• Earley, P. C. and Mosakowski, E.(2004). Cultural Intelligence, Harvard Business Review.
• Fox, K. and Rickards, L.(2002). Sport and leisure. Results from the sport and leisure module of the 2002 General Household Survey. Norwich: National Statistics Publications. http://hydeparkandwoodhouseonline.com/wpcontent/uploads/2010/09/General-Household-Survey-2002.pdf
• Gönülateş, S. (2016). Farklı Ülkelerde Rekreatif Katılımın Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara.
• Karaküçük, S. ve Gürbüz, B. (2007). Rekreasyon ve Kent(li)leşme, Ankara: Gazi Kitapevi.
• Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği, 9. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayın.
• Okumuş, E. (2013). Odunpazarı Evleri’nde Ramazan Gecelerinde Boş Zaman Mekanları, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14, 103-140.
• Seddon, C. (2011). Lifestyles And Social Participation. London, England.
• Song, S. (2017). Multiculturalism, The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Spring 2017 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL: https://plato.stanford.edu/archives/spr2017/entries/multiculturalism/>
• Soyyer, Y. (1996). Sosyolojik Açıdan Alevî Bektaşî Geleneği, İstanbul: Seyran Yayınevi.
• Statista.(t.y.). https://de.statista.com/ (Erişim Tarihi: 22.01.2019).
• Şen Demir, Ş. ve Demir, M. (2014). Kamu Kesimindeki Yöneticilerin Serbest Zaman Etkinliklerini Yöneticilerin Serbest Zaman Etkinliklerini Algılaması ve Değerlendirmesi, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11),61-76.
• Tayep, M. H. (1992). The global business environment, Sage Publications, London.( Akt. Yeşil, S.(2009). Kültürel Farklılıkların Yönetimi ve Alternatif Bir Strateji: Kültürel Zeka, KMU İİBF Dergisi, 11(16), 100-131.
• Temel Eğinli, A. (2011). Kültürlerarası Yeterliliğin Kazanılmasında Kültürel Farklılık Eğitimlerinin Önemi, Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, 9(35), 215-227.
• Tütüncü, Ö., Aydın, İ., Küçükusta, D., Avcı, N. ve Taş, İ. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyon Faaliyetlerine Katılımını Etkileyen Unsurların Analizi, Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 69‐83.
• Yıldız, H . (2013). Samsun Yöresi Alevîleri: Gelenek ve Değişim, Alevilik Araştırmaları Dergisi, 3(6), 1-16.
• Yin, X. (2005). New trends oflLeisure consumption in China. Journal of Family and Economic Issues, 26(1), 175-182.
• Yurtseven, A. (1992). Kent Çevrelerinde Rekreasyon Potansiyelinin Değerlendirilmesi ve Küçük çekmece Örneği, İstanbul Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.