Afyonkarahisar’da Hekimlerin ve Tıp Öğrencilerinin Mobil Sağlık Uygulamalarını Kullanımı ve Bu Konudaki Görüşleri

Yıl 2018, Cilt: 27 Sayı: 6, 392 - 399, 18.01.2019

Kadriye Avcı

Öz

Öz
Amaç: Bu çalışmanın amacı, hekimler ve tıp fakültesi
öğrencilerinin mobil sağlık uygulamalarını kullanım
sıklığı, kullanım alanları ve mobil sağlık uygulamaları
ile ilgili görüşlerini değerlendirmektir.
Gereç ve yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışma,
Temmuz-Aralık 2016’da Afyonkarahisar il
merkezinde gerçekleştirilmiştir. İl Merkezi’ndeki 422
hekim ve 839 tıp fakültesi öğrencisi çalışmaya
katılmıştır. Katılımcılara uygulanan anket formu,
sosyo-demografik sorular, mobil sağlık uygulamaları
kullanımı ile ilgili sorular ve mobil sağlık
uygulamalarının avantajları ve dezavantajları
hakkında yargıları içermekteydi. Verilerin
analizlerinde tanımlayıcı istatistikler, ki-kare testi ve
bağımsız gruplarda t test kullanılmıştır.
Bulgular: Mesleğiyle ilgili mobil sağlık uygulaması
kullanma sıklığının tıp öğrencilerinde %28,1,
hekimlerde %35,5’dir (p=0,007). Mobil sağlık
uygulamalarını tıp öğrencilerinin %16,1’inin,
hekimlerin ise %16,8’inin hastalarına önerdiği
saptanmıştır. Tıp öğrencileri tarafından en sık
kullanılan mobil sağlık uygulaması “sağlık bilgi
sistemleri” (%12,9), hekimler tarafından en sık
kullanılan uygulama ise “klinik hizmetler için referans
bilgiler sağlayan tanı ve kişiye özel sağlık hizmet
sağlayıcıları” (%26,5)’dır. Mobil sağlık
uygulamalarının avantajları ve dezavantajlarıyla ile
ilgili yargılardan alınan puanların ortalaması
değerlendirildiğinde, öğrenciler en yüksek puanları
uygulamaların avantajlarından, hekimler ise
dezavantajlarından almıştır.
Sonuç: Bu çalışmada mobil sağlık uygulamalarının
kullanımı hem hekimlerde hem tıp öğrencilerinde,
diğer çalışmalara göre düşük bulunmuştur. Özellikle
hekimlerin dezavantajlarına odaklanması nedeniyle,
bu konuda ülkemizde yasal düzenlemelerin yapılması
uygun olacaktır.
Anahtar sözcükler: Mobil telefon, Tıbbi bilişim
uygulamaları, Doktor, Tıp öğrencisi

Anahtar Kelimeler

Mobil telefon, Tıbbi bilişim uygulamaları, Doktor

Kaynakça

• 1. Yasini M, Marchand G. Mobile health applications, in the absence of an authentic regulation, does the usability score correlate with a better medical reliability? Studies in Health Technology Informatics 2015;216:127-31. 2. Steinhubl SR, Muse ED, Topol EJ. Can mobile health technologies transform health care? JAMA. 2013;310(22):2395-6. 3. Handel MJ. mHealth (mobile health)-using apps for health and wellness. Explore (NY) 2011;7(4):256- 61. 4. Liu C, Zhu Q, Holroyd KA, Seng EK. Status and trends of mobile-health applications for iOS devices: A developer's perspective. J. Syst. Software 2011;84(11):2022–33. 5. van Heerden A, Tomlinson M, Swartz L. Point of care in your pocket: a research agenda for the field of m-health. Bull World Health Organ 2012;90:393–4. 6.FDA. Mobile Medical Applications. Accessed June19, 2017, at http://www.fda.gov/MedicalDevices/DigitalHealth /MobileMedicalApplications/ucm255978.htm 7.Lee J. Hype or hope for diabetes mobile health applications? Diabetes Res Clin Pract 2014;106(2):390-2. 8. Kumar N, Khunger M, Gupta A, Garg N. A content analysis of smartphone-based applications for hypertension management. J Am Soc Hypertens 2015;9(2):130-6. 9. Yasini M, Marchand G. Toward a use case based classification of mobile health Applications. MIE 2015;210:175-9.