Amaç: Anafilaksi ölümcül olabilen alerjik bir reaksiyondur. Tanı veya tedavide gecikme ölüme yol açabilir. Çalışmamızın amacı; hemşirelerimizin anafilaksi tanı ve tedavisi hakkındaki bilgi düzeylerini ölçmek ve dikkatlerini anafilaksi konusuna çekmektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza servislerimizde çalışan 70 hemşire gönüllü olarak katıldı. Anket formları anafilaksi durumunu tanıma ve tedavi etme becerilerini ölçmeye yönelik olarak hazırlandı. Verilen doğru cevaplarla hemşirelerin mesleki tecrübeleri arasında ilişki olup olmadığına bakıldı. Mesleki tecrübe 0-4 yıl çalışma ve 5-15 yıl çalışma olarak iki grupta değerlendirildi.
Bulgular: Mesleki tecrübesi 0-4 yıl arası olanların sayısı 39 (%55,7) iken, 5-15 yıl arası olanların sayısı 31(44,2)’di. Daha önce anafilaksili bir hastayı tedavi etme oranları, birinci grupta % 51,3 ikinci grupta % 80,6 olarak bulundu (p=0,011). Anafilaksinin belirti ve bulgularını bilme oranları her iki grupta da benzer olarak düşük bulundu (Birinci grup % 41 / İkinci grup % 51,6). Anafilaksi durumunda tedavide uygulanacak ilk ilaç sorusuna her iki grupta yüksek oranda “adrenalin” cevabını verdi (p=0,681). Adrenalin uygulamasının önerilen yolu nedir? sorusuna birinci grup % 64,1 oranında “intramüsküler” cevabını verirken ikinci grupta bu oran % 71’di (p=0,544).
Sonuç: Çalışmamız, kliniklerimizde çalışan hemşirelerin anafilaksi konusundaki bilgilerinin özellikle hastalığı tanıma ve tedavi konusunda yetersiz olduğunu göstermektedir. Eksikliklerin giderilebilmesi için çalışma ekibimize etkili, pratiğe dayalı eğitimlerin verilmesi elzemdir.
Yok
yok
Çalışmamıza verdikleri desteklerinden ötürü tüm servis hemşirelerimize teşekkür ederiz..
Objective: Anaphylaxis is an allergic fatal reaction. Delay on this issue can be mortal. The aim of our study is to measure the knowledge of our nurses about the diagnosis and treatment of anaphylaxis.
Materials and Methods: For the study, 70 volunteered nurses who worked in our clinics participated. The questionnaire forms were prepared to measure the ability to recognize and treat anaphylaxis. It was examined whether there was a relationship between the correct answers and the professional experience (PE) of the nurses. PE was evaluated in two groups as 0-4 years’ work and 5-15 years’ work.
Results: While the number of those with PE between 0-4 years is 39(55.7%), the number of those between 5-15 years is 31(44.2%). The rates of treating an anaphylaxis patient before were found to be 51.3% in the first group and 80.6% in the second (p = 0.011). The rates of knowing the signs and symptoms of anaphylaxis were similar in both groups (41.4% and 51.6%, respectively). In the case of anaphylaxis, the first drug to be applied in treatment responded highly true in both groups (p=0.681). The question about the recommended way of applying adrenaline the first group had a 64.1% intramuscular response while the second group had a 71% rate (p = 0.544).
Conclusion: Our study shows that the knowledge of nurses working in our clinics on anaphylaxis isn’t sufficient to recognize and treat the disease. In order to eliminate the shortcomings, it is essential to give effective and practical trainings to our work team.
yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Proje Numarası | yok |
Yayımlanma Tarihi | 11 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 29 Sayı: 2 |