AKDENİZ’DE UYUM POLİTİKALARININ MİMARI OLAN ÖRGÜT: AKDENİZ İÇİN BİRLİK (UfM)

Yıl 2022, Sayı: 2, 39 - 48, 15.11.2022

Muhammed Alkış

Öz

Akdeniz Bölgesi, Avrupa devletlerine ve MENA bölgesindeki devletlere ev sahipliği yapmaktadır. Tarih boyunca verimli topraklar olarak bilinen bu bölge, büyük devletlerin ilgi alanına girmiştir. Bu durum bölgedeki gelişmelerin hassasiyetini arttırmaktadır. Bölgenin topografik ve atmosferik özellikleri yerleşik hayatın tesis edilmesini kolaylaştırmıştır. Bölgede uygarlığın gelişmesi sonucunda farklı devletler kurulmuştur. Bu devletler bazı dönemlerde birbirleri ile çatışma halinde bulunmakla birlikte bazı dönemlerde ise güç dengesinin kurulmasıyla daha dengeli dönemler geçirmiştir. Devletlerarası ilişkilerin artması ve ticaretin yaygınlaşmasıyla işbirliği örgütleri tesis edilmiştir. Uluslararası örgütlerin gelişim süreçlerine baktığımızda bunların bir kısmının ticari ve kültürel alanları kapsayan barışçıl örgütler olduğunu bir kısmının da askeri ve güvenlik örgütleri olduğunu görmekteyiz. UfM, bölgede kurulan barışçıl organizasyonlardan biridir. UfM, AB ülkeleri ve MENA ülkeleri arasında işbirliği sağlamak ve entegrasyonu kolaylaştırmak hedefiyle kurulmuştur. UfM sosyal politikalardan kalkınma programlarına kadar geniş bir yelpazede faaliyetlerde bulunmaktadır. Bunun yanı sıra insan haklarını destekleyen projeler üretilmesinde de katkıda bulunmuştur. UfM, çözüm önerileriyle, enerji ve çevre alanlarında da faaliyet göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Akdeniz, AB, UfM, MENA, Entegrasyon, Uluslararası Sistem

Kaynakça

• BALFOUR, R. (2009). “The Transformation of the Union for the Mediterranean”. Mediterranean Politics 14 / 1 [Vol. 14, No. 1] doi: 10.1080/13629390902747491
• BICCHI, F. (2011). “The Union for the Mediterranean, or the Changing Context of Euro-Mediterranean Relations”. Mediterranean Politics 16 / 1 [Vol. 16, No. 1], 3 – 19. doi: 10.1080/13629395.2011.547365
• BLONDEL, J. (2010). “The Mediterranean Region: Biological Diversity in Space and Time” New York: Oxford University Press, 2nd Edition.
• ELISTANIA, E. (2019). “Strategy To Strengthen Cooperation Between The European Union And The Mediterranean Countries Through The Union For Mediterranean (UfM)”. Global: Jurnal Politik Internasional 21 / 2 – 5 [Vol. 21, No. 2 , Article 5] 242 – 261. doi: 10.7454/global.v21i2.398
• ESSEGHIR, A. ve KHOUNI, L. (2014). “Economic Growth, Energy Consumption and Sustainable Development: The case of the Union for the Mediterranean Countries”. Elsevier – Energy, 1 – 8. doi: http://dx.doi.org/10.1016/j.energy.2014.04.050
• GILLESPIE, R. (2008). “A ‘Union for the Mediterranean’ . . . or for the EU?”. Mediterranean Politics 13 / 2 [Vol. 13, No. 2] 277 – 286. doi: 10.1080/13629390802127679
• GILLESPIE, R. (2011). “The Union for the Mediterranean: An Intergovernmentalist Challenge for the European Union?”. JCMS: Journal of Common Market Studies 49 / 6 [Vol. 49, No. 6] 1205 – 1225. doi: 10.1111/j.1468-5965.2011.02193.x
• GINGERAS, R. (2020). “Blue Homeland: The Heated Politics Behind Turkey’s New Maritime Strategy”. Texas National Security Review 101 / 17 [Section 101, Title 17] 1 – 14.
• HIERRO, L. (2020). “Dividing Africa with Policy: The Influence of the Union for the Mediterranean on the Unity and Security of Africa”. Cham – Switzerland
• KNIO, K. (2013). “The European Union’s Mediterranean Policy: Model or Muddle? A New Institutionalist Perspective.” London: Palgrave Macmillan.