Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Adaptation of the Sixfold Self-Construal Scale to Turkish Culture

Yıl 2021, Sayı: 52, 41 - 56, 30.04.2021

Öz

Culture is one of the contexts that contribute to understanding and explaining human behavior. The concept of self-construal is used to explain the dimension of the self shaped by culture. These self- construal definitions cover different dimensions of the self. The dimensions of the self-construct are defined from the context of the individual's own self and relationships with his or her social environment. In order to understand the cultural contents of human behaviors, firstly, self-construal needs to be defined and measured within the framework of this definition. In this context, it is important to measure the self-construal in Turkish culture to include more comprehensive and collective features. The aim of this study was to investigate the validity and reliability studies of the Six-fold Self-Construal Scale developed by Harb and Smith (2008) in a more comprehensive cultural context in its countries with collective culture. The participants of the research consisted of 330 students studying in the 1st, 2nd, 3rd and 4th grades undergraduate between the ages of 18-25. Confirmatory Factor Analysis (CFA) was used to test the six-dimensions structure shown by the original scale in Turkish culture. The results of DFA showed that χ2/sd = 2.95, RMSEA = .07, CFI = .93, NNFI = .92 and SRMR = .05. In addition, the item-total correlation analysis made within the scope of the validity study. In the reliability study, Cronbach Alpha values ranged between α = .73 and α = .94 for six dimensions. To test the stability of the scale, the test-retest reliability coefficient calculated for each dimension of the scale was found between r = .70 and r = .82. The results obtained in the adaptation process of the Six-fold Self-construal Scale to Turkish culture showed that the scale is a valid and reliable instrument in Turkish culture. It can be used in psychology studies in which self-construal needs to be measured.

Kaynakça

  • Banaji, M. R. and Prentice, D. A. (1994). The self in social contexts. Annual Review of Psychology, 45(1), 297-332.
  • Brewer, M. B. and Chen, Y. R. (2007). Where (who) are collectives in collectivism? Toward conceptual clarification of individualism and collectivism. Psychological Review, 114(1), 133-151.
  • Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
  • Choi, I., Nisbett, R. E. and Norenzayan, A. (1999). Causal attribution across cultures: Variation and universality. Psychological Bulletin, 125(1), 47-63.
  • Ercan, H. (2011). İlişkisel-Bireyci-Toplulukçu Benlik Ölçeği'nin Psikometrik Özellikleri ve Uyarlama Çalışması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2011(2), 37-45.
  • Gudykunst, W. B., Matsumoto, Y., Ting‐Toomey, S., Nishida, T., Kim, K. and Heyman, S. (1996). The influence of cultural individualism‐collectivism, self construals, and individual values on communication styles across cultures. Human Communication Research, 22(4), 510-543.
  • Haberstroh, S., Oyserman, D., Schwarz, N., Kühnen, U. and Ji, L. J. (2002). Is the interdependent self more sensitive to question context than the independent self? Self-construal and the observation of conversational norms. Journal of Experimental Social Psychology, 38(3), 323-329.
  • Hambleton, R. K. and De Jong, J. H. (2003). Advances in translating and adapting educational and psychological tests. Language Testing, 20(2), 127-134.
  • Harb, C. (1999). Correlates of idiocentrism and allocentrism among three groups in Lebanon. Unpublished master’s dissertation, University of Sussex, United Kingdom.
  • Harb, C. and Smith, P. B. (2008). Self-Construals across cultures: Beyond independence-interdependence. Journal of Cross-Cultural Psychology, 39(2), 178-197.
  • Hofstede, G. (2001). Culture's consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hu, L. T. and Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
  • Hui, C. H. and Triandis, H. C. (1985). Measurement in cross-cultural psychology a review and comparison of strategies. Journal of Cross-Cultural Psychology, 16(2), 131-152.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: Evrim Yayınevi.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Kültürel psikoloji: Kültür bağlamında insan ve aile (Ç. Kağıtçıbaşı, Ayşe Üskül ve Esin Uzun, Çev.). İstanbul: Evrim Yayınevi. (1996).
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2005). Autonomy and relatedness in cultural context Implications for self and family. Journal of Cross-Cultural Psychology, 36 (4), 403-422.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Benlik, aile ve İnsan gelişimi: Kültürel psikoloji (Ş. Öztürk, Çev. Edit.). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları. (2007).
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2017). Family, self, and human development across cultures: Theory and applications. New York: Taylor & Francis.
  • Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler (28. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kashima, E. S. and Hardie, E. A. (2000). The development and validation of the Relational, Individual, and Collective self‐aspects (RIC) Scale. Asian Journal of Social Psychology, 3(1), 19-48.
  • Kline, R. B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.) New York: Guilford Press.
  • Kurt, A. (2000). Benlik tipleri ile ilgili üç kavramsal model ve ölçeğin kültür ve toplumsal cinsiyetle ilişkili olarak karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. ODTÜ, Ankara.
  • Markus, H. R. and Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98(2), 224-253.
  • Markus, H. R., and Kitayama, S. (2003). Culture, self, and the reality of the social. Psychological Inquiry, 14(3-4), 277-283.
  • Oyserman, D., Coon, H. M. and Kemmelmeier, M. (2002). Rethinking individualism and collectivism: Evaluation of theoretical assumptions and meta-analyses. Psychological Bulletin, 128(1), 3-72.
  • Özdemir, Y., & Çok, F. (2011). Ailede özerk-ilişkisel benlik ölçeklerinin lise öğrencileri için uyarlanması ve psikometrik özellikleri. İlköğretim Online, 10(1), 121-132.
  • Öztürk, E. B., Kılıçaslan-Gökoğlu, S., & Karagonlar, G. (2015). İlişkisel benlik ölçeğinin türkçe geçerlemesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 49-70.
  • Raykov, T. ve Marcoulides, G. A. (2006). On multilevel model reliability estimation from the perspective of structural equation modeling. Structural Equation Modeling, 13(1), 130-141.
  • Schwartz, S. (1992). Universals in the content and structures of values: Theoretical advances and empirical tests in 20 countries. In M. Zanna (Ed.), Advances in experimental social psychology (Vol. 25, pp. 1-65). San Diego, CA: Academic Press.
  • Singelis, T. M. (1994). The measurement of independent and interdependent self-construals. Personality and Social Psychology Bulletin, 20(5), 580-591.
  • Singelis, T. M. and Brown, W. J. (1995). Culture, self, and collectivist communication linking culture to individual behavior. Human Communication Research, 21(3), 354-389.
  • Singelis, T. M., Triandis, H. C., Bhawuk, D. P. and Gelfand, M. J. (1995). Horizontal and vertical dimensions of individualism and collectivism: A theoretical and measurement refinement. Cross-Cultural Research, 29(3), 240-275.
  • Sireci, S. G. and Berberoglu, G. (2000). Using bilingual respondents to evaluate translated-adapted items. Applied Measurement in Education, 13(3), 229-248.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
  • Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
  • Triandis, H. C. (1996). The psychological measurement of cultural syndromes. American Psychologist, 51(4), 407-415.
  • Van de Vijver, F. and Leung, K. (1997). Methods and data analysis of comparative research. Needham Heights: Allyn and Bacon.
  • Wasti, A., & Erdil, E. S. (2007). Bireycilik Ve Toplulukçuluk Değerlerininn Ölçülmesi: Benlik Kurgusu (Self Construal Scale; SCS) ve Indcol Ölçeklerinin Türkçe Geçerlemesi. 15. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 7, 39-66.
  • Yamada, A. M. and Singelis, T. M. (1999). Biculturalism and self-construal. International Journal of Intercultural Relations, 23(5), 697-709.

Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması

Yıl 2021, Sayı: 52, 41 - 56, 30.04.2021

Öz

İnsan davranışlarının anlaşılmasına ve açıklanmasına katkı sağlayan yapılardan biride kültürdür. Benliğin kültürden etkilenen boyutunu ifade etmek için benlik kurgusu kavramı kullanılmaktadır. Bu benlik kurgusu tanımlamaları benliğin farklı boyutlarını kapsamaktadır. Benlik kurgusunun boyutları bireyin kendi benliği ve sosyal çevresiyle kurduğu ilişkiler bağlamında tanımlanmaktadır. İnsan davranışlarının kültürel içeriklerinin anlaşılabilmesi için, öncelikli olarak benlik kurgusunun tanımlanmasına ve bu tanımlama çerçevesinde ölçülmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu bağlamda Türk kültüründe benlik kurgusunun daha kapsamlı ve toplulukçu özellikleri içerecek şekilde ölçülmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı, Harb ve Smith (2008) tarafından toplulukçu kültüre sahip ülkelerinde içerisinde yer aldığı daha kapsamlı bir kültürel bağlamda geliştirilen Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin (6BKÖ) Türk kültüründe geçerlik ve güvenirlik çalışmalarını yapmaktır. Araştırmanın katılımcılarını lisans eğitimine devam eden 18-25 yaş aralığındaki 1., 2., 3.ve 4. sınıfta öğrenim gören toplam 330 öğrenci oluşturmaktadır. Orijinal ölçeğin gösterdiği altı boyutlu yapıyı Türk kültüründe test etmek için Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) kullanılmıştır. DFA sonuçlarına göre χ2/sd=2.95, RMSEA=.07, CFI=.93, NNFI=.92 ve SRMR=.05 olarak bulunmuştur. Ayrıca geçerlik çalışması kapsamında yapılan madde-toplam korelasyon analizi sonuçları elde edilmiştir. Ölçeğin güvenirlik çalışmasında elde edilen Cronbach Alfa değerlerinin altı boyut için α=.73 ile α=.94 aralığında yer aldığı görülmüştür. Ölçeğin kararlılığını test etmek için ölçeğin her boyutu için hesaplanan test-tekrar test güvenilirlik katsayısı r=.70 ile r=.82 aralığında bulunmuştur. 6BKÖ’nün Türk kültürüne uyarlama sürecinde elde edilen bulgular, ölçeğin Türk kültüründe geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir. Bu ölçme aracı benlik kurgusunun bireysel düzeyde ölçülmesini gerektiren psikoloji çalışmalarında kullanılabilir.

Kaynakça

  • Banaji, M. R. and Prentice, D. A. (1994). The self in social contexts. Annual Review of Psychology, 45(1), 297-332.
  • Brewer, M. B. and Chen, Y. R. (2007). Where (who) are collectives in collectivism? Toward conceptual clarification of individualism and collectivism. Psychological Review, 114(1), 133-151.
  • Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
  • Choi, I., Nisbett, R. E. and Norenzayan, A. (1999). Causal attribution across cultures: Variation and universality. Psychological Bulletin, 125(1), 47-63.
  • Ercan, H. (2011). İlişkisel-Bireyci-Toplulukçu Benlik Ölçeği'nin Psikometrik Özellikleri ve Uyarlama Çalışması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2011(2), 37-45.
  • Gudykunst, W. B., Matsumoto, Y., Ting‐Toomey, S., Nishida, T., Kim, K. and Heyman, S. (1996). The influence of cultural individualism‐collectivism, self construals, and individual values on communication styles across cultures. Human Communication Research, 22(4), 510-543.
  • Haberstroh, S., Oyserman, D., Schwarz, N., Kühnen, U. and Ji, L. J. (2002). Is the interdependent self more sensitive to question context than the independent self? Self-construal and the observation of conversational norms. Journal of Experimental Social Psychology, 38(3), 323-329.
  • Hambleton, R. K. and De Jong, J. H. (2003). Advances in translating and adapting educational and psychological tests. Language Testing, 20(2), 127-134.
  • Harb, C. (1999). Correlates of idiocentrism and allocentrism among three groups in Lebanon. Unpublished master’s dissertation, University of Sussex, United Kingdom.
  • Harb, C. and Smith, P. B. (2008). Self-Construals across cultures: Beyond independence-interdependence. Journal of Cross-Cultural Psychology, 39(2), 178-197.
  • Hofstede, G. (2001). Culture's consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Hu, L. T. and Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
  • Hui, C. H. and Triandis, H. C. (1985). Measurement in cross-cultural psychology a review and comparison of strategies. Journal of Cross-Cultural Psychology, 16(2), 131-152.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: Evrim Yayınevi.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Kültürel psikoloji: Kültür bağlamında insan ve aile (Ç. Kağıtçıbaşı, Ayşe Üskül ve Esin Uzun, Çev.). İstanbul: Evrim Yayınevi. (1996).
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2005). Autonomy and relatedness in cultural context Implications for self and family. Journal of Cross-Cultural Psychology, 36 (4), 403-422.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Benlik, aile ve İnsan gelişimi: Kültürel psikoloji (Ş. Öztürk, Çev. Edit.). İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları. (2007).
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2017). Family, self, and human development across cultures: Theory and applications. New York: Taylor & Francis.
  • Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler (28. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kashima, E. S. and Hardie, E. A. (2000). The development and validation of the Relational, Individual, and Collective self‐aspects (RIC) Scale. Asian Journal of Social Psychology, 3(1), 19-48.
  • Kline, R. B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.) New York: Guilford Press.
  • Kurt, A. (2000). Benlik tipleri ile ilgili üç kavramsal model ve ölçeğin kültür ve toplumsal cinsiyetle ilişkili olarak karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. ODTÜ, Ankara.
  • Markus, H. R. and Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98(2), 224-253.
  • Markus, H. R., and Kitayama, S. (2003). Culture, self, and the reality of the social. Psychological Inquiry, 14(3-4), 277-283.
  • Oyserman, D., Coon, H. M. and Kemmelmeier, M. (2002). Rethinking individualism and collectivism: Evaluation of theoretical assumptions and meta-analyses. Psychological Bulletin, 128(1), 3-72.
  • Özdemir, Y., & Çok, F. (2011). Ailede özerk-ilişkisel benlik ölçeklerinin lise öğrencileri için uyarlanması ve psikometrik özellikleri. İlköğretim Online, 10(1), 121-132.
  • Öztürk, E. B., Kılıçaslan-Gökoğlu, S., & Karagonlar, G. (2015). İlişkisel benlik ölçeğinin türkçe geçerlemesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 16(2), 49-70.
  • Raykov, T. ve Marcoulides, G. A. (2006). On multilevel model reliability estimation from the perspective of structural equation modeling. Structural Equation Modeling, 13(1), 130-141.
  • Schwartz, S. (1992). Universals in the content and structures of values: Theoretical advances and empirical tests in 20 countries. In M. Zanna (Ed.), Advances in experimental social psychology (Vol. 25, pp. 1-65). San Diego, CA: Academic Press.
  • Singelis, T. M. (1994). The measurement of independent and interdependent self-construals. Personality and Social Psychology Bulletin, 20(5), 580-591.
  • Singelis, T. M. and Brown, W. J. (1995). Culture, self, and collectivist communication linking culture to individual behavior. Human Communication Research, 21(3), 354-389.
  • Singelis, T. M., Triandis, H. C., Bhawuk, D. P. and Gelfand, M. J. (1995). Horizontal and vertical dimensions of individualism and collectivism: A theoretical and measurement refinement. Cross-Cultural Research, 29(3), 240-275.
  • Sireci, S. G. and Berberoglu, G. (2000). Using bilingual respondents to evaluate translated-adapted items. Applied Measurement in Education, 13(3), 229-248.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
  • Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
  • Triandis, H. C. (1996). The psychological measurement of cultural syndromes. American Psychologist, 51(4), 407-415.
  • Van de Vijver, F. and Leung, K. (1997). Methods and data analysis of comparative research. Needham Heights: Allyn and Bacon.
  • Wasti, A., & Erdil, E. S. (2007). Bireycilik Ve Toplulukçuluk Değerlerininn Ölçülmesi: Benlik Kurgusu (Self Construal Scale; SCS) ve Indcol Ölçeklerinin Türkçe Geçerlemesi. 15. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 7, 39-66.
  • Yamada, A. M. and Singelis, T. M. (1999). Biculturalism and self-construal. International Journal of Intercultural Relations, 23(5), 697-709.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm psikoloji
Yazarlar

Bahadır Özcan 0000-0003-4278-8417

Selahiddin Öğülmüş

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 52

Kaynak Göster

APA Özcan, B., & Öğülmüş, S. (2021). Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi(52), 41-56.
AMA Özcan B, Öğülmüş S. Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Nisan 2021;(52):41-56.
Chicago Özcan, Bahadır, ve Selahiddin Öğülmüş. “Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 52 (Nisan 2021): 41-56.
EndNote Özcan B, Öğülmüş S (01 Nisan 2021) Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 52 41–56.
IEEE B. Özcan ve S. Öğülmüş, “Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması”, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 52, ss. 41–56, Nisan 2021.
ISNAD Özcan, Bahadır - Öğülmüş, Selahiddin. “Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 52 (Nisan 2021), 41-56.
JAMA Özcan B, Öğülmüş S. Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2021;:41–56.
MLA Özcan, Bahadır ve Selahiddin Öğülmüş. “Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, sy. 52, 2021, ss. 41-56.
Vancouver Özcan B, Öğülmüş S. Altılı Benlik Kurgusu Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2021(52):41-56.

Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi