The Relationship Between Prosocial and Antisocial Behaviors and Personality Traits in Team Athletes

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 182 - 194, 30.04.2021

Selman Cutuk , Zülbiye Kaçay , Zeynep Akkuş Çutuk

https://doi.org/10.19126/suje.840070

Cited By: 3

Öz

The aim of this study was to investigate the relationships between personality traits and prosocial and antisocial behaviors displayed in team athletes. In this respect, the data was collected from a total of 481 (64 females and 417 males) participants engaged in team sports. The relational screening model was used in the study. The Prosocial and Antisocial Behavior in Sports Scale, Five Factor Personality Inventory and Personal Information Form prepared by the researcher were used to collect data. Descriptive statistics, and Pearson Correlation Coefficient were used in the analysis. As a result of the analysis it was determined that there was a positive and a significant relationship between prosocial behavior-team (PT), prosocial behavior-opponent (PO) and extroversion, responsibility and openness sub-dimensions. However, significant negative difference was determined between prosocial behavior-team, prosocial behavior-opponent (PO) and neuroticism. Accordingly, as prosocial behaviors of team athletes increase, the neuroticism level of the athletes decreases. A negative significant relationship was determined between the scores obtained from the antisocial behavior-team (AT) and antisocial behavior-opponent (AO) and the sub-dimensions of consistency and responsibility. There was a significant positive correlation between the neuroticism sub-dimension. There was no statistically significant relationship between the sub-dimensions of extraversion and openness.

Anahtar Kelimeler

Prosocial and Antisocial Behavior, Responsibility, 5 Factor Personality Traits

Kaynakça

• Aktaş, V. ve Güvenç, G. B. (2006). Kız ve erkek ergenlerde saldırgan ve olumlu sosyal davranışlar ile yaş, ilişkisel bağlam ve kişiler arası duyarlılık arasındaki ilişkiler. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 23(2), 233-264.
• Ariely, D., Bracha, A. & Meier, S. (2009). Doing good or doing well? Image motivation and monetary incentives in behaving prosocially. The American Economic Review, 99 (1), 544-555.
• Balcikanli, G.S. (2013). The Turkish Adaptation of the Prosocial and Antisocial Behavior in Sport Scale (PABSS). International Journal of Humanities and Social Science, 3(18), 271-276.
• Basım, H.N, Çetin, F. ve Tabak, A. (2009). Beş faktör kişilik özelliklerinin kişilerarası çatışma çözme yaklaşımlarıyla ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 24 (63), 20-34.
• Başer, E. (1986). Uygulamalı spor psikolojisi. Ankara: B.T.G.M. Yayınları.
• Baumeister, R.F. & Bushman, B.J. (2007). Social psychology and human nature. Cengage Learning. p. 254. ISBN 9780495116332.
• Benet-Martinez, V. & John, O. P. (1998). Los cinco grandes across cultures and ethnic groups: Multitrait multimethod analyses of the big five in Spanish and English. American Psychological Association, 75(3): 729–750.
• Carlo, G., Hausmann, A., Christiansen, S. & Randall, B. A. (2003). Sociocognitive and behavioral correlates of a measure of prosocial tendencies for adolescents. The Journal of Early Adolescence, 23(1), 107–134.
• Clarke, J. (2004). The sociology of childhood. In D. Wyse (Ed.), Childhood studies and introduction. Chapter 12. USA: Blackwell Publishing LTD Council of Europe.
• Demirel, H. ve Buğdaycı, S. (2019). Spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin olumlu sosyal davranış eğilimlerinin incelenmesi. Türk Spor Bilimleri Dergisi, 2 (1), 55-59.
• Dervent, F. (2007). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ve sportif aktivitelere katılma ilişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Dorak, F., & Vurgun, N. (2006). Takım sporları açısından empati ve takım birlikteliği ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 73-77.
• Eisenberg, N., Spinrad, T. & Knafo, A. (2015). Prosocial development. In: Lamb ME, Lerner RM, editors. Handbook of Child Psychology and Developmental Science, Vol. 3: Social, Emotional and Personality Development (7th edition, pp. XXX) New York: Wiley.
• Erdoğan, İ. (1997). İşletmelerde davranış (2. Baskı). İstanbul: İ.Ü İşletme Fakültesi Yayını.
• Eren, E. (2000). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi (6. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
• Finney, S. J., & DiStefano, C. (2006). Non-normal and categorical data in structural equation modeling. In Hancock, G. R., & Mueller R. O. (Eds.), Structural equation modeling: A second course, (pp. 269–314). Information Age Publishing, U.S.A.
• George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson.
• Gözün-Kahraman, Ö. & Kurt, G. (2013). Öğretmen adaylarının olumlu sosyal ve saldırgan davranış eğilimlerinin incelenmesi. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 236-243.
• Grusec, J. E. (2002). Children’s social and moral reasoning. P.Smith (Edt.), Childhood social development. 457-470. USA: Blackwell Publishing.
• Hastings, P. D., Zahn-Waxler, C., Robinson, J., Usher, B. & Bridges, D. (2000). The development of concern for others in children with behavior problems. Developmental Psychology, 36, 531–546.
• Hay, D. F. (2009). The roots and branches of human altruism. British Journal of Psychology, 473-479. https://doi.org/10.1348/000712609X442096
• Huck, S. W. (2012). Reading statistics and research (6th ed). Boston: Pearson.
• İkizler, H. C. ve Karagözoğlu, C. (1994). Sporda başarının psikolojisi (3. Baskı). İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
• Jackson, M. & Tisak, M. S. (2001). Is prosocial behaviour a good thing? Developmental changes in children's evaluations of helping, sharing, cooperating, and comforting. British Journal of Developmental Psychology, 19(3), 349–367.
• Kaçay, Z. (2019). İşyeri yılmazlığının yordayıcıları: Örgütsel güven, lider-üye etkileşimi ve işyeri maneviyatı (Spor Genel Müdürlüğü örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Sakarya.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (2006) .Yeni insan ve insanlar, (10. Basım). İstanbul: Evrim Yayınevi.
• Kapan, S. (2001). Elit artistik cimnastikçilerin kişilik özelliklerinin araştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
• Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
• Kavussanu, M. & Boardley, I.D. (2009). The Prosocial and Antisocial Behavior in Sport Scale. Journal of Sport & Exercise Psychology, 31, 97-117.
• Kızmaz, M. (2004). Bireysel ve takım sporu yapan sporcuların kişilik özelliklerinin araştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Kim, H. Y. (2013). Statistical notes for clinical researchers: assessing normal distribution (2) using skewness and kurtosis. Restorative Dentistry & Endodontics, 38, 1, 52–54.
• Koruç, Z. ve Bayar, P. (1989). Sporun Kişilik Üzerine Etkileri Araştırma Raporu, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü, SESAM, Ankara,
• Krahé, B. (2013). Social psychology: A modular course. The social psychology of aggression (2nd ed.). Psychology Press. https://doi.org/10.4324/9781315804521
• Kumru, A., Carlo, G. & Edwards, C.P. (2004) Olumlu sosyal davranışların ilişkisel, kültürel, bilişsel ve duyuşsal bazı değişkenlerle ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 19 (54), 109-125.
• Kuru, E., & Baştuğ, G. (2008). Futbolcuların kişilik özellikleri ve bedenlerini algıama düzeylerinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 6 (2), 95-101.
• Ma, H. K. (2005). The relation of gender-role classifications to the prosocial and antisocial behavior of Chinese adolescents. The Journal of Genetic Psychology, 166(2), 189–202.
• Morris, C. G. (2002). Psikolojiyi anlamak. (Çev. Nedret Öztan), 1. Baskı s. 456-481. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları. Https://Dergipark.Org.Tr/Tr/Pub/Gbesbd/Issue/27955/305063
• Nergiz, S. (2018). Spor yapan ve yapmayan lise öğrencilerinin olumlu sosyal ve saldırgan davranışları ile okula yönelik tutumlarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Schmitt, D. P., Allik, J., McCrae, R. R. & Benet-Martinez, V. (2007). The geographic distribution of big five personality traits: Patterns and profiles of human self description across 56 Nations. Journal of CrossCultural Psychology, 38: 173-212.
• Scott, N. & Seglow, J. (2007). Altruism. New York: Open University Press
• Selçuk, E. & Aydos, L. (1998). Ankara Polis Akademisi sporcu olan ve sporcu olmayan öğrencilerinin bazı kişilik ve davranış özelliklerinin araştırılması. Gazi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 28-41.
• Sönmez, K. (1995). Elit atletlerde kişilik özellikleri ve duygu durumlarının araştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Türkay, H., (2019). Futbolcularda sosyal kimlik bağlamında prososyal ve antisosyal davranışlar. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Wentzel, K. R. & McNamara, C. C. (1999). Interpersonal relationships, emotional distress, and prosocial behavior in middle school. The Journal of Early Adolescence, 19(1), 114 125.
• Wispe, L. G. (1972). Positive forms of social behavior: An overview. Journal of Social Issues, 28(3), 1-19.
• Yılmaz, E. (1989). Gazi üniversitesi elit voleybolcularının şahsiyet boyutları ile bazı davranış özelliklerinin karşılaştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Istanbul.