The Relationship Between Metalinguistic Awareness & Linguistic Redundancy, Some Notes for Turkish Instructors

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 3, 666 - 694, 15.12.2022

Seda Demir , Alpaslan Okur

https://doi.org/10.19126/suje.1170766

Öz

Abstract. Pleonasm has been defined as a hypernym (umbrella term) in Western linguistics, mainly as an unnecessary language element, with expressions that can be translated as 'linguistic redundancy and extension or linguistic redundancy'. It is used to describe any element, component, or situation that contains semantic or functional repetition in the discourse that is not necessary for its function in any element belonging to any field of linguistics. Such an increase in the number of elements does not affect or change the intended meaning of the discourse and does not provide information that was not presented before. At the same time, the phenomenon in question serves some literary, phraseological, or pragmatic purposes, that is, it is used to create linguistic, poetic, and literary effects. However, the phenomenon in question may have some effects that make it difficult to understand the discourse in foreign language/second language learning. In developing metalanguage awareness, it is essential to present these elements to learners in the foreign/second language teaching process, intuiting and direct teaching. In developing metalanguage awareness, it is important to present these elements to learners in the foreign/second language teaching process, intuiting and direct teaching. The study was designed with a case study, which is a qualitative research design, and the data obtained in the research were subjected to content analysis and descriptive analysis. The problem of the study is to examine whether the learners of Turkish as a foreign language can identify examples of linguistic redundancy and extension in the discourse through their productive language skills, examine why these uses occur, and offer some suggestions to the instructors at the point of developing metalanguage awareness.

Anahtar Kelimeler

Linguistic redundancy, Metalinguistic awareness, Teaching Turkish as a foreign language, Instructors teaching Turkish as a foreign language

Üst Dil Farkındalığı & Dilbilimsel Uzatım İlişkisi, Türkçe Öğreticilerine Notlar

Öz

Söz uzatımı (pleonasm), dilbilimsel artıklık ve uzatımı veya dilsel fazlalık’ gibi tercüme edilebilecek ifadelerle, Batı dilbiliminde bir hipernim (şemsiye terim) olarak çoğunlukla gereksiz dil ögesi şeklinde tanımlanmıştır. Söylem içinde dilbilimin herhangi bir alanına ait herhangi bir unsurda görevi açısından gerekli olmayan öge, bileşen veya söylemde anlamsal veya işlevsel tekrar içeren durumları tanımlamak için kullanılmaktadır. Öge sayısındaki bu türden artış söylemin hedeflediği anlamı etkilemez veya değiştirmez, öncesinde sunulmayan bir bilgi sunmazken söz konusu olgu bir takım edebi, deyişsel veya edimbilimsel amaçlara hizmet etmektedir yani dilbilimsel, şiirsel ve edebi etkiler yaratmak için kullanılır. Ancak söz konusu olgu yabancı dil/ikinci dil öğreniminde söylemin anlaşılmasını zorlaştıran birtakım etkilere sahip olabilir. Üst dil farkındalığı geliştirilmesinde bu unsurların yabancı/ikinci dil öğretim sürecinde öğrenicilere gerek sezdirme gerekse doğrudan öğretim yolu ile sunulması önemlidir. Çalışma nitel karakterde bir araştırma deseni olan durum çalışması ile desenlendirilmiş ve araştırmada elde edilen veriler içerik analizi ve betimsel analize tabi tutulmuştur. Çalışmanın problematiğini Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin üretici dil becerileri üzerinden söylem içindeki dilbilimsel artıklık ve uzatım örneklerini tespit edip edemedikleri ve bu kullanımların neden ortaya çıktığını incelemek, bu durumdan hareketle üst dil farkındalığı geliştirme noktasında öğreticilere birtakım öneriler getirmek oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dilbilimsel uzatım, Üstdil farkındalığı, Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, Türkçeyi yabancı dil olarak öğretenler

Kaynakça

• August, D., & Shanahan, T. (Eds.). (2007). Developing Reading and Writing in Second-Language Learners: Lessons from the Report of the National Literacy Panel on Language-Minority Children and Youth Published by Routledge for the American Association of Colleges for Teacher Education. Routledge.
• Baddeley, A. D. (1986). Working Memory. Oxford: OUP.
• Büyükkantarcıoğlu, N. (2006). Toplumsal gerçeklik ve dil. İstanbul: Multilingual.
• Çürük, Y. (2020). Sözcükbilim. E. Boz (Ed.) Dilbilim teorik ve uygulamalı alanlar içinde (ss. 371-401.). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Demir, S. (2021). Yabancı Dı̇l Olarak Türkçe Öğretı̇mı̇nde Dı̇lbı̇lı̇msel Artıklık ve Uzatıma İlı̇şkı̇n Öğrenı̇cı̇lerı̇n Farkındalık Düzeylerı̇. (Yayımlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Demiralay, İ. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Anlamsal Açıdan Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Aydın Tömer Dil Dergisi, 1(2), 33-40.
• Durgunoğlu, A. Y. (2006). Learning to read in Turkish. Developmental Science, 9(5), 437-439.
• Durmuş, M., & Kılınç, A. K. (2021). Kazaklara Türkçe Öğretimi ve Söz Edimsel Bir Karşılaştırma. Bilig, (97), 1-28.
• Enginarlar, H. (2006). Dilbilim temel kavramlar sorunlar tartışmalar. A. Kocaman (Ed.) içinde Dilbilim ve dil öğretimi içinde (ss. 151 -160). Ankara: Dil Derneği Yayınları.
• Fisher, R. P., & Craik, F. I. (1977). Interaction between encoding and retrieval operations in cued recall. Journal of Experimental Psychology: Human Learning and Memory, 3(6), 701.
• Fukkink, R. G., Hulstijn, J. H., & Simis, A. (2005). Does training of second-language word recognition skills affect reading comprehension? An experimental study. The Modern Language Journal, 89(1), 54-75.
• Genç, H. N. & Oflaz, A. (2015). Fransızca ve Almanca Öğretmen Adaylarının YAzma Becerisi ve Gelişiminde Karşılaştıkları Sözcükbilimsel, Yazım Bilgisel ve Sözdizimsel Sorunlar. International Journal ofLanguages’ Education and Teaching, 7, 1273-1288.
• Gilbert, P. (1991). Writing pedagogy: Personal voices, truth telling and “real” texts. Towards a critical sociology of reading pedagogy, 27-47.
• Gumperz, J. J. (1982). Discourse strategies. Cambridge University Press.
• Günay, V. D. (2007). Sözcükbilime giriş. İstanbul: Multilingual Yayınları.
• Günther, H., & Ludwig, O. (Eds.). (2008). Schrift und Schriftlichkeit/Writing and Its Use (Vol. 2). Walter de Gruyter.
• Koda, K. (2005). Insights into second language reading: A cross-linguistic approach. Cambridge University Press.
• Laufer, B. (1992). How much lexis is necessary for reading comprehension?. In Vocabulary and applied linguistics (pp. 126-132). Palgrave Macmillan, London.
• Murat, M., & Koçaer, A. (2017). Yabancılara Türkçe öğretiminde ileri seviyede anlamsal boyutta dil öğretiminin önemi. Aydın Tömer Dil Dergisi, 2(1), 37-48.
• Müldür, F. (2016). Noam Chomsky’de üretici dilbilgisi: Derin yapı ve yüzey yapı ayrımı. Kaygı. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, (27), 59- 74.
• Onan, B. (2009). Türkçe dil yapılarının ana dili eğitimindeki işlevleriyle ilgili bazı tespitler. Gazi Türkiyat Dergisi, S. 4, ss. 83-92.
• Paker, T. (2015). Durum çalışması. Seggie, F. N. Ve Bayyurt, Y. (Ed.). Nitel araştırma: Yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları içinde (ss. 119-134). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Riès, Stéphanie (2013). Le cerveau du poète en action: le choix des mots en poésie, Laboratoire de Psychologie Cognitive et au Laboratoire de Neurobiologie de la Cognition, CNRS & Université d'Aix-Marseille, France.
• Searle, J. (2000). Söz edimleri (Çev. R. Levent Aysever) Ayraç Yayınları: Ankara.
• Sebzecioğlu, T. (2016). Dilbilim kavramlarıyla Türkçe dilbilgisi. İstanbul: Kesit Yayınları.
• Swanson, H. L., & Siegel, L. (2011). Learning disabilities as a working memory deficit. Experimental Psychology, 49(1), 5-28.
• Ullman, M. T. (2004). Contributions of memory circuits to language: The declarative/procedural model. Cognition, 92(1-2), 231-270.
• Yalçın, Ş., Çeçen, S., & Erçetin, G. (2015). Dil öğrenme yatkınlığının tanımlanmasında işler bellek ve açık/örtük bilgi türlerinin rolü. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 32(2), 1-17.
• Yıldız, İ., Yıldız, F. U., ve Günay, V. D. (2014). Biçimbirimler: türetim ve işletim ardıllarının sözlü dildeki kullanım sıklığı. İstanbul: Papatya Yayıncılık.