Ramazaniyyeler, Klasik edebiyatımızda XVII. yy. da görülmeye başlanan, XVIII. yy. da yaygınlaşan bir türdür. Divan şairlerinin ramazan ayı vesilesiyle padişahlara, devlet büyüklerine veya hamilerine sundukları ve nesip bölümünde ramazanı anlatan ve genellikle kaside nazım şekliyle yazdıkları, “ramazaniyye” adı verilen bu manzumeler, Osmanlı toplumunun ramazan ayına bakışını tespit etmede son derece önemli kaynaklardır. Ramazaniyyeler, başta kasideler olmak üzere farklı nazım şekilleriyle de yazılabilmektedir. Bu türde en çok manzume yazan şair Enderunlu Fazıl’dır. Enderunlu Fazıl’ın Divan’ında yirmi biri kaside ve ikisi de terkip-bent olmak üzere toplam yirmi üç tane ramazaniyye türünde manzume bulunmaktadır.
Bu çalışmamızda, Enderunlu Fazıl Divanı’nda yer alan ramazaniyye türü manzumeler, şekil ve muhteva bakımından incelenmiştir. Manzumelerin nazım şekilleri, beyit-bent sayısı, aruz kalıpları, kafiye ve redif özellikleri, şekil incelemesinde ele alınmıştır. Ramazaniyye türü kasidelerin bölümlerinde ele alınan hususlar, bilhassa nesip bölümlerinde yer alan benzetme unsurları ise muhteva incelemesin-de üzerinde durulan konulardır. Böylece Enderunlu Fazıl’ın ramazaniyyelerinin geleneğin içindeki yeri tespit edilmiş olacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 3 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 9 Sayı: 1 |
Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.