The criticisms of classical interpretation methods have intensified in the method discussions that took place in the Qur’ānic studies with the effect of modernization. Among these criticisms, it is the main theme that classical exegeses are literalist/textualist and fragmentary, distracting the reader from the integrity and purpose of the Qur'ān. In this context, today's commentators of the Qur'ān have tended to seek the maqāsid of the Qur'ān and to predicate the maqāsid on the interpretation of the Qur'ān. Nevertheless, there has been an increase in studies on the subject. However, it is seen that the studies on the maqāsid are contented with pointing to the maqāsid in principle and have a descriptive quality. The reasons for this tendency of the authors who turned to the maqāsid-based approach in the modern period were not emphasized. In the study, first of all, information about Muḥammad Abduh's pioneering ideas was given in terms of his influence on Rashīd Riḍā (d.1935). Then, it is dealt with that the interpretations of Rashīd Riḍā (d.1935), who is one of the prominent names in Qur’ānic studies today, on the maqāsid al-Qur’ān. The study aims to seek answers to the questions of the reasons for Riḍā 's discussing of the maqāsid al-Qur’ān in his own historical and social context, with a higher emphasis than previous periods, with which motivation he determined the maqāsid al-Qur’ān. Consequently, it is seen that the Qur’ān is a functional means for his effort to defend the issue of prophecy and the divinity of the source of revelation against the West in Riḍā’s thought. According to him, the objectss of the Qur’ān are the greatest evidence for that the Qur’ān is superior to all human systems. It is seen that the objects of the Qur’ān in modern context in terms of Rashīd Riḍā include reclamation in both individual and social subjects.it is seen that orientalist criticisms about the source of the Qur’ān and prophecy and social, political, and economic reform efforts were dealt with in the light of the objects of the Qur’ān. The maqāsid al-Qur’ān has been evolved to an instrumental position on the ground of reclamation as a universal basis for the realization of the aimed reforns and inclued modern implications with the influence of modernization in the late nineteenth and early twentieth centuries.
Modernleşmenin etkisiyle Kur’ân araştırmalarında meydana gelen usûl tartışmalarında klasik yorum yöntemlerine yönelik eleştiriler yoğunluk kazanmıştır. Bu eleştiriler içinde klasik tefsirlerin lafızcı ve parçacı olmakla okuyucuyu Kur’ân’ın bütünlüğünden ve gâyesinden uzaklaştırdığı ana tema olarak yer almaktadır. Bu bağlamda günümüz Kur’ân yorumcuları, ağırlıklı olarak Kur’ân’ın makāsıdını aramaya ve Kur’ân yorumunda makāsıdı esas almaya yönelmişlerdir. Bununla birlikte konu hakkında yapılan çalışmalar da yükselen bir ivme kaydetmiştir. Ancak makāsıd hakkındaki çalışmaların ilkesel olarak makāsıda işaret etmekle yetindiği ve tasvîrî bir nitelik arz ettiği görülmektedir. Modern dönemde makāsıdî yaklaşıma yönelen müelliflerin bu yönelişinin sebepleri üzerinde durulmamıştır. Çalışmada öncelikle Reşid Rıza’ya (ö.1935) etkisi bakımından Muhammed Abduh’un öncü fikirleri hakkında bilgi verilmiştir. Daha sonra günümüz Kur’ân araştırmalarının önemli isimlerinden olan Rıza’nın Makāsıd-ı Kur’ân hakkındaki yorumları ele alınmıştır. Rıza’nın kendi tarihsel ve sosyal bağlamında önceki dönemlere göre daha yüksek bir vurguyla Makāsıd-ı Kur’ân’ı ele almasının sebeplerinin neler olduğu, Makāsıd-ı Kur’ân’ı hangi motivasyonla belirlediği sorularına cevap aranmıştır. Sonuç olarak Rıza’nın düşüncesinde Makâsıd-ı Kur’an’ın, nübüvvet meselesini ve vahyin kaynağının ilahîliğini Batı’ya karşı savunma çabasında işlevsel bir araç olduğu görülmektedir. Ona göre Kur’an’ın maksatları, Kur’an’ın bütün beşerî sistemlerden üstün olduğunun en büyük delilidir. Reşid Rızâ özelinde modern bağlamda Kur’ân’ın maksatlarının hem bireysel konularda hem de toplumsal konularda ıslahı içerdiği görülmektedir. Kur’ân’ın kaynağı ve nübüvvet hakkındaki oryantalist eleştiriler ve sosyal, siyasî, ekonomik dönüşüm çabaları Kur’ân’ın maksatları ışığında ele alınmıştır. On dokuzuncu asrın sonları ve yirminci asır başlarında modernleşmenin etkisiyle Makāsıd-ı Kur’ân, hedeflenen reformların gerçekleştirilmesinde küllî bir temel olarak ıslah zemininde araçsal bir pozisyona evrilmiş ve modern içermeleri kapsamına dâhil etmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Nisan 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2022 |
Gönderilme Tarihi | 9 Ağustos 2021 |
Kabul Tarihi | 11 Şubat 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 1 |