Bu çalışma ile Batı Akdeniz Bölgesinde yetiştiriciliği yapılan yerel
yulaf çeşitlerinin toplanarak tanımlamalarının yapılması ve gen bankasında
koruma altına alınması amaçlanmıştır. 2015 yılında Antalya, Isparta, Burdur ve
Muğla illerini kapsayan bir toplama programı düzenlenmiş ve 164 adet yerel
yulaf genotipi toplanmıştır. Toplanan genotipler yedi standart yulaf çeşidi ile
birlikte 2015-2016 üretim sezonunda Augmented deneme deseninde Antalya
koşullarında tarla denemesine alınmıştır. Çalışmada, genotiplerin
tanımlanmasında kullanılan bazı morfolojik özellikler incelenmiştir. İncelenen
özellikler bakımından genotiplerin ortalamaları, standart sapmaları ve değişim
katsayıları hesaplanarak populasyonlar arası varyasyonlar belirlenmiştir. Çalışma
sonucunda, yerel genotipler arasında büyüme şekli, en üst boğumun tüylülük
durumu, salkım şekli, salkım tipi, kılçık durumu ve kavuz rengi bakımından
önemli varyasyonların olduğu tespit edilmiştir. Genotiplerin
tamamında kapçık uzunluğu iç kavuzdan kısa olmuştur. Yaprak kınının tüylülük
durumuna göre, yerel genotiplerden biri hariç tamamı tüysüz özellik
göstermiştir. Yaprak ayası kenarının
tüylülük durumuna göre 152 genotip tüysüz özellik gösterirken, 10 genotip az
tüylü, 2 genotip ise orta tüylü özelliğe sahip olmuştur. Dört Genotipte iç kavuz ucu küt olurken diğer
genotiplerin iç kavuz uçlarının ise sivri özellikte olduğu belirlenmiştir. Yaprak
ayası genişliği, bayrak yaprak ayası genişliği, bitki boyu, ana sap kalınlığı
ve tane boyu bakımından yerel genotipler arasındaki farklar önemsiz bulunurken,
yaprak ayası uzunluğu, bayrak yaprak ayası uzunluğu, üst boğum arası uzunluğu,
ana saptaki boğum sayısı, salkım uzunluğu, dış kavuz uzunluğu ve tane eni bakımından
ise önemli farklar tespit edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 28 Sayı: 1 |