Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Assessment of The Population and Social Characteristics of Antalya

Yıl 2022, , 75 - 96, 23.03.2022
https://doi.org/10.30622/tarr.1054170

Öz

In the study, the history of Antalya and the stages of development of the population of Antalya after the Republic are supported by the data of the Turkish Statistical Institute (TURKSTAT) and information is provided about the social characteristics of the population. In the literature, there are few studies in which the population of Antalya is evaluated with up-to-date statistics and data. For this reason, it is thought that the research will provide richness and contribution to the literature. In the study, a study was conducted to evaluate the age, education, gender, educational status of the population, migration received by the provinces, the age of first marriage, marital status of the population, and the rate of jul divorce using data obtained from the Antalya TURKSTAT Regional Directorate. Although the research is a social research with qualitative characteristics, the data collection technique of the research is a document review technique. Document review is a technique that is often used in qualitative and social studies, as well as a technique for examining key concepts, expressions and concepts related to the subject of research. In the study, the data obtained through a petition from TURKSTAT were collected in a wholesale manner, systematically and analyzed descriptively. Descriptive analysis is a frequently preferred data analysis method in the field of qualitative social sciences. The descriptive analysis method, mixed with content analysis, can be expressed as a factual examination and summarization of the collected data, as well as content analysis. As a result of the research, it was understood that Antalya experiences a migration mobility and urbanization process based on tourism, and depending on tourism, individuals belonging to different ethnicities and cultures not only from abroad but also from abroad migrate to Antalya to live, work and receive education. As a result of the thaw that started from the countryside and the housing needs of individuals who migrated to Antalya from other cities cannot be met in a healthy way, distorted urbanization and slum structures have appeared in some parts of Antalya. The social structure and characteristics of the population of Antalya, such as age, education and gender, have changed with the migration both from Turkey and abroad.

Kaynakça

  • Ak, M. (2014). Antalya‟ da İdari Yapı ve Nüfus. Adalya, 17, 311-350.
  • Akış, A. (2007). Alanya’da turizm ve turizmin Alanya ekonomisine etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 15-32.
  • Armağan, A. L. (2004). XVI. Yüzyıl’da Antalya’da Dini-Sosyal Yapılar ve Şehrin Demografik Durumu Üzerine Bir Araştırma. Tarih Araştırmaları Dergisi, 23(36), 11-34.
  • Atik, M. ve diğer., (2006). Turizm ve Doğa Koruma Güney Antalya Bölgesi: Gelişme ve Sonuçları, Akdeniz Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi. 19(2), 165-177.
  • Aygül H. H. & Demir E. (2020). Türkiye iş gücü piyasasının yeni aktörleri Suriyeli işçiler (Antalya Büyükşehir Belediyesi Toptancı Hal Kompleksi). M. Çakır & F. Kahraman (Ed.). Sosyal problemler sosyolojisi: Teoriden uygulamaya sosyal problemler üzerine tartışmalar içinde (s. 128-161). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Bal, H. (2019). Antalya’nın Tarihsel–Toplumsal-Kentsel Analizi. Sosyal Araştırmalar ve Davranış Bilimleri, 5(8), 31-61.
  • Bowen, Gleen A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative research journal, 9(2), 27-40.
  • Büyükşehir Belediyesi Kanunu (1993). No 504, 21693, T.C. Resmî Gazete, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.504.pdf, Erişim. 15.08.2021.
  • Cantay, G. (2002). Anadolu Türk beylikleri sanatı. H.C. Güzel vd., (Ed.,). Türkler, içinde (s.15-29), Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
  • Castelli, F. (2018). Drivers of migration: Why do people move? İnternational Society of Travel Medicine, 25(1), 1-7.
  • Castles, S. & Miller, M. J. (2008). Göçler çağı, modern dünyada uluslararası göç hareketleri (B.U. Bal & İ. Akbulut, Çev.). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çimrin, H. (2007). Bir zamanlar Antalya, tarih, gözlem ve anılar Cilt 1, Antalya: Antalya Ticaret ve Sanayi Odası Yay.
  • Deniz, A., & Özgür, E. M. (2015). Rus kadınların emek göçü: Antalya örneği. L. Körükmez & İ. Südaş (Der.,), Göçler Ülkesi içinde (s. 115-133). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Deniz, A., & Özgür, E. M. (2020). Mixed marriage and transnational marriage migration in the grip of political economy: Russian-Turkish Case. Turkish Studies, 1-25.
  • Dinç, G. (2012). Cumhuriyet’in İlk Nüfus Sayımına Göre Antalya'nın Demografik Yapısı. Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları, (12), 65-87.
  • Dinç, G. (2017). The Social and Economic Status of the Rum (Greeks) of Antalya in the First Half of the 19th Century. ADALYA, 20, 449-490.
  • Doğaner, S. (1998). Türkiye kıyı kullanımında turizm olgusu. Türk Coğrafya Dergisi, (33), 25-52.
  • Doğan, İ., (2012). Sosyoloji, kavramlar ve sorunlar. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Doğan, İ., (2018). Göç ve kültür. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • Eroğlu, H. (2003). Şehzade Sancağı Antalya, Son Bin Yılda Antalya Sempozyumu, (18-19 Aralık 2003), Antalya.
  • Geray, C. (1968). Gecekondu sorununa toplu bir bakış. Amme İdaresi Dergisi, 1(2), 12-14.
  • Güçlü, S. (2002). Kentlileşme ve göç sürecinde Antalya’da kent kültürü ve kentlilik bilinci. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Işık Ş., & V. Zoğal, (2017). Turizm Kentleşmesi Kavramı (Antalya Örneği). Ege Üniversitesi Coğrafya Dergisi, 26(2), 71-94.
  • İpek, N. (2005). Yunanistan’ın nüfus siyaseti ve Mora’dan Batı Trakya’ya Kadar Türkler. M. Kahramanyol (Ed.). Yakın tarihimizde Türklere karşı işlenen katliam ve sürgünler içinde (s.95-107). Ankara: Ekip Grafik Yayınları.
  • Kapan, K. (2018). Turizm faaliyetlerinin şehirsel gelişmeye etkileri: Antalya örneği (Doctoral dissertation, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
  • Karaca, B. (2002). XV. ve XVI. yüzyıllarda Teke Sancağı (Vol. 38). Fakülte Kitabevi.
  • Karpat, K. H. (2002). Studies on Ottoman social and political history: Selected articles and essays. Boston: Brill Publishing.
  • Keleş, R. (1976). Kentbilim ilkeleri. Ankara: Sosyal Bilimler Derneği Yayınları.
  • Keleş, R. (2014). 100 soruda Türkiye’de kentleşme konut ve gecekondu, İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Manavoğlu, E. (2007). Şehir planlama ve tasarımında su kaynaklarının önemi Antalya-Konyaaltı örneği. Planlama TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, 3(4), 119-130.
  • Manavoğlu, E. (2009). Antalya Kenti’nin Geçmişten Günümüze Mekânsal Gelişimi ve Planlama Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Planlama Dergisi, 46 (2),19-30.
  • Menekşe, M. (2020). Mora Müslümanlarının hazin hikâyesi: İsyan, zorunlu göç ve iskân (1821-1832) sürecine genel bir bakış. Journal of History School, (45), 784-832.
  • Örs, H., (2005). Güney Antalya Turizm Gelişim Projesi, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 16(2), 204-210.
  • Özdemir, M. (2017). 14-17. Yüzyıllar arasında Anadolu’ya Gelen Türk Göçleri ve Anadolu’nun Doğusunda Meydana Gelen Demografik Değişmeler, Akra Uluslararası Kültür Sanat Edebiyat ve Eğitim Bilimleri Dergisi 2017, 5(12), 51-76.
  • Özözen Kahraman, S. (2008). Göç gecekondulaşma ve entegrasyon: Antalya Örneği, TÜCAUM 16-17 Ekim 2008 http://tucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites, Erişim: 24.10.2021.
  • Südaş, İ. & Mutluer, M. (2005). Yabancıların Türkiye'de mülk edinimi: Coğrafi bir yaklaşım. Ege Coğrafya Dergisi, 14(1-2), 45-55.
  • Südaş, İ. (2014). Biz turist istedik insanlar geldi. A. Kaya (Ed.,), Farklılıkların Birlikteliği- Türkiye ve Avrupa'da Bir arada Yaşama Tartışmaları, içinde (s. 121-150). İstanbul: Hiperlink Yayınları.
  • Taşlıgil, N. (1996). Türkiye'nin havaalanları. Türk Coğrafya Dergisi (31), 25-281.
  • Tavşancıl, E. ve Aslan, A. E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınları
  • Yağcı, Ö. (2009), Antalya Tarihi Kent Merkezi Gelişim Süreci, Planlama Dergisi, 46(2), 31-49.
  • Yenigün Dilek, P. & Özbal, Y. (2015), Bölgesel Kalkınma Dinamikleri: Antalya Modeli ve 2023 Senaryoları Projesi, http://www.turkonfed.org/Files/ContentFile/urun-tuzagini-asabilen-antalya-icin-2023-senaryolari.pdf, İstanbul, Dijital Matbaacılık, Erişim: 25.12.2021
  • TÜİK, (2020). http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1595 Erişim tarihi: 26.12.2021.
  • TÜİK, (2015). Yıllara Göre Nüfus, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 25.12.2021.
  • TÜİK, (2020). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, Eğitimi Düzeyi, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021.
  • TÜİK, (2020). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, Medeni Hal, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021.
  • TÜİK, (2020), Nüfus, Demografi, Konut, Toplumsal Yapı, http://tuikapp.tuik.gov.tr/nufusmenuapp/menu.zul, Erişim Tarihi: 20.10.2021
  • TÜİK, (2020), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, TÜİK yay. No: 2976, Ankara.
  • TÜİK, (2020), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, İllere Göre Aldığı Göç, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021. TÜİK, (2020), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, Yaş Grubu Cinsiyet, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021.

Antalya’nın Nüfusu ve Sosyal Özellikleri Üzerine Bir Değerlendirme

Yıl 2022, , 75 - 96, 23.03.2022
https://doi.org/10.30622/tarr.1054170

Öz

Çalışmada, Antalya’nın tarihi ve Cumhuriyet sonrası Antalya nüfusunun gelişim evreleri Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileriyle desteklenerek nüfusun sosyal özellikleri hakkında bilgi verilmektedir. Literatürde Antalya nüfusunun güncel istatistik, veriler ile değerlendirildiği çalışmalara az rastlanmaktadır. Bu sebeple araştırmanın literatüre zenginlik ve katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Araştırmada Antalya TÜİK Bölge Müdürlüğünden temin edilen veriler kullanılarak, Nüfusun yaş, eğitim, cinsiyet, eğitim durumu, iller temelinde aldığı göç, nüfusun ilk evlenme yaşı, medeni hali, kaba boşanma hızı hakkında değerlendirme amaçlı bir çalışma yapılmıştır. Araştırma nitel özelliklere sahip sosyal bir araştırma olmakla birlikte araştırmanın veri topluma tekniği doküman incelemesi tekniğidir. Doküman incelemesi, nitel ve sosyal çalışmalarda sıklıkla kullanılan bir teknik olmasının yanı sıra araştırma konusuyla ilgili anahtar kavram, ifade ve kavramların incelenme tekniğidir. Çalışmada TÜİK’ten dilekçe yoluyla elde edilen veriler toptancı bir şekilde, sistematik olarak derlenerek betimsel olarak analiz edilmiştir. Betimsel analiz nitel sosyal bilimler alanında sıkça tercih edilen bir veri analiz yöntemidir. İçerik analizi ile karıştırılan betimsel analiz yöntemi, toplanmış verilerin olduğu gibi olgusal olarak incelenmesi ve özetlenmesi olarak ifade edilebilir. Araştırmada bulgu olarak Antalya’nın turizm eksenli göç hareketliliği ve kentleşme süreci yaşadığı, turizme bağlı olarak sadece yurt içi değil aynı zamanda yurt dışından farklı etnisite ve kültüre mensup bireylerin yaşamak, çalışmak ve eğitim almak için Antalya’ya göç ettiği anlaşılmıştır. Bu duruma koşut olarak kırsaldan başlayan çözülme ve diğer kentlerden Antalya’ya göç eden bireylerin konut ihtiyaçları sağlıklı bir biçimde karşılanamadığı için Antalya’nın bazı bölgelerinde çarpık kentleşme, gecekondulaşma yapıları ortaya çıkmıştır. Hem yurt içi hem de yurt dışından yapılan göçlerle Antalya’nın toplumsal yapısı ve nüfusunun yaş, eğitim ve cinsiyet gibi özellikleri değişmiştir.

Kaynakça

  • Ak, M. (2014). Antalya‟ da İdari Yapı ve Nüfus. Adalya, 17, 311-350.
  • Akış, A. (2007). Alanya’da turizm ve turizmin Alanya ekonomisine etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(17), 15-32.
  • Armağan, A. L. (2004). XVI. Yüzyıl’da Antalya’da Dini-Sosyal Yapılar ve Şehrin Demografik Durumu Üzerine Bir Araştırma. Tarih Araştırmaları Dergisi, 23(36), 11-34.
  • Atik, M. ve diğer., (2006). Turizm ve Doğa Koruma Güney Antalya Bölgesi: Gelişme ve Sonuçları, Akdeniz Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi. 19(2), 165-177.
  • Aygül H. H. & Demir E. (2020). Türkiye iş gücü piyasasının yeni aktörleri Suriyeli işçiler (Antalya Büyükşehir Belediyesi Toptancı Hal Kompleksi). M. Çakır & F. Kahraman (Ed.). Sosyal problemler sosyolojisi: Teoriden uygulamaya sosyal problemler üzerine tartışmalar içinde (s. 128-161). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Bal, H. (2019). Antalya’nın Tarihsel–Toplumsal-Kentsel Analizi. Sosyal Araştırmalar ve Davranış Bilimleri, 5(8), 31-61.
  • Bowen, Gleen A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative research journal, 9(2), 27-40.
  • Büyükşehir Belediyesi Kanunu (1993). No 504, 21693, T.C. Resmî Gazete, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/4.5.504.pdf, Erişim. 15.08.2021.
  • Cantay, G. (2002). Anadolu Türk beylikleri sanatı. H.C. Güzel vd., (Ed.,). Türkler, içinde (s.15-29), Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
  • Castelli, F. (2018). Drivers of migration: Why do people move? İnternational Society of Travel Medicine, 25(1), 1-7.
  • Castles, S. & Miller, M. J. (2008). Göçler çağı, modern dünyada uluslararası göç hareketleri (B.U. Bal & İ. Akbulut, Çev.). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Çimrin, H. (2007). Bir zamanlar Antalya, tarih, gözlem ve anılar Cilt 1, Antalya: Antalya Ticaret ve Sanayi Odası Yay.
  • Deniz, A., & Özgür, E. M. (2015). Rus kadınların emek göçü: Antalya örneği. L. Körükmez & İ. Südaş (Der.,), Göçler Ülkesi içinde (s. 115-133). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Deniz, A., & Özgür, E. M. (2020). Mixed marriage and transnational marriage migration in the grip of political economy: Russian-Turkish Case. Turkish Studies, 1-25.
  • Dinç, G. (2012). Cumhuriyet’in İlk Nüfus Sayımına Göre Antalya'nın Demografik Yapısı. Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları, (12), 65-87.
  • Dinç, G. (2017). The Social and Economic Status of the Rum (Greeks) of Antalya in the First Half of the 19th Century. ADALYA, 20, 449-490.
  • Doğaner, S. (1998). Türkiye kıyı kullanımında turizm olgusu. Türk Coğrafya Dergisi, (33), 25-52.
  • Doğan, İ., (2012). Sosyoloji, kavramlar ve sorunlar. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Doğan, İ., (2018). Göç ve kültür. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • Eroğlu, H. (2003). Şehzade Sancağı Antalya, Son Bin Yılda Antalya Sempozyumu, (18-19 Aralık 2003), Antalya.
  • Geray, C. (1968). Gecekondu sorununa toplu bir bakış. Amme İdaresi Dergisi, 1(2), 12-14.
  • Güçlü, S. (2002). Kentlileşme ve göç sürecinde Antalya’da kent kültürü ve kentlilik bilinci. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Işık Ş., & V. Zoğal, (2017). Turizm Kentleşmesi Kavramı (Antalya Örneği). Ege Üniversitesi Coğrafya Dergisi, 26(2), 71-94.
  • İpek, N. (2005). Yunanistan’ın nüfus siyaseti ve Mora’dan Batı Trakya’ya Kadar Türkler. M. Kahramanyol (Ed.). Yakın tarihimizde Türklere karşı işlenen katliam ve sürgünler içinde (s.95-107). Ankara: Ekip Grafik Yayınları.
  • Kapan, K. (2018). Turizm faaliyetlerinin şehirsel gelişmeye etkileri: Antalya örneği (Doctoral dissertation, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).
  • Karaca, B. (2002). XV. ve XVI. yüzyıllarda Teke Sancağı (Vol. 38). Fakülte Kitabevi.
  • Karpat, K. H. (2002). Studies on Ottoman social and political history: Selected articles and essays. Boston: Brill Publishing.
  • Keleş, R. (1976). Kentbilim ilkeleri. Ankara: Sosyal Bilimler Derneği Yayınları.
  • Keleş, R. (2014). 100 soruda Türkiye’de kentleşme konut ve gecekondu, İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Manavoğlu, E. (2007). Şehir planlama ve tasarımında su kaynaklarının önemi Antalya-Konyaaltı örneği. Planlama TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, 3(4), 119-130.
  • Manavoğlu, E. (2009). Antalya Kenti’nin Geçmişten Günümüze Mekânsal Gelişimi ve Planlama Çalışmalarının Değerlendirilmesi. Planlama Dergisi, 46 (2),19-30.
  • Menekşe, M. (2020). Mora Müslümanlarının hazin hikâyesi: İsyan, zorunlu göç ve iskân (1821-1832) sürecine genel bir bakış. Journal of History School, (45), 784-832.
  • Örs, H., (2005). Güney Antalya Turizm Gelişim Projesi, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 16(2), 204-210.
  • Özdemir, M. (2017). 14-17. Yüzyıllar arasında Anadolu’ya Gelen Türk Göçleri ve Anadolu’nun Doğusunda Meydana Gelen Demografik Değişmeler, Akra Uluslararası Kültür Sanat Edebiyat ve Eğitim Bilimleri Dergisi 2017, 5(12), 51-76.
  • Özözen Kahraman, S. (2008). Göç gecekondulaşma ve entegrasyon: Antalya Örneği, TÜCAUM 16-17 Ekim 2008 http://tucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites, Erişim: 24.10.2021.
  • Südaş, İ. & Mutluer, M. (2005). Yabancıların Türkiye'de mülk edinimi: Coğrafi bir yaklaşım. Ege Coğrafya Dergisi, 14(1-2), 45-55.
  • Südaş, İ. (2014). Biz turist istedik insanlar geldi. A. Kaya (Ed.,), Farklılıkların Birlikteliği- Türkiye ve Avrupa'da Bir arada Yaşama Tartışmaları, içinde (s. 121-150). İstanbul: Hiperlink Yayınları.
  • Taşlıgil, N. (1996). Türkiye'nin havaalanları. Türk Coğrafya Dergisi (31), 25-281.
  • Tavşancıl, E. ve Aslan, A. E. (2001). İçerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınları
  • Yağcı, Ö. (2009), Antalya Tarihi Kent Merkezi Gelişim Süreci, Planlama Dergisi, 46(2), 31-49.
  • Yenigün Dilek, P. & Özbal, Y. (2015), Bölgesel Kalkınma Dinamikleri: Antalya Modeli ve 2023 Senaryoları Projesi, http://www.turkonfed.org/Files/ContentFile/urun-tuzagini-asabilen-antalya-icin-2023-senaryolari.pdf, İstanbul, Dijital Matbaacılık, Erişim: 25.12.2021
  • TÜİK, (2020). http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1595 Erişim tarihi: 26.12.2021.
  • TÜİK, (2015). Yıllara Göre Nüfus, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 25.12.2021.
  • TÜİK, (2020). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, Eğitimi Düzeyi, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021.
  • TÜİK, (2020). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, Medeni Hal, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021.
  • TÜİK, (2020), Nüfus, Demografi, Konut, Toplumsal Yapı, http://tuikapp.tuik.gov.tr/nufusmenuapp/menu.zul, Erişim Tarihi: 20.10.2021
  • TÜİK, (2020), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, TÜİK yay. No: 2976, Ankara.
  • TÜİK, (2020), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, İllere Göre Aldığı Göç, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021. TÜİK, (2020), Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, Yaş Grubu Cinsiyet, www.tuik.gov.tr, Erişim tarihi: 26.12.2021.
Toplam 48 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Erdi Demir 0000-0003-3227-5984

Yayımlanma Tarihi 23 Mart 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Demir, E. (2022). Antalya’nın Nüfusu ve Sosyal Özellikleri Üzerine Bir Değerlendirme. Turkish Academic Research Review, 7(1), 75-96. https://doi.org/10.30622/tarr.1054170

Turkish Academic Research Review 
Creative Commons Lisansı Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.