Bu çalışmada, 1887-1958 Tarihleri arasında yaşamış Mısırlı Kıpti yazar Selâme Mûsa’nın hayatı ve el-Belâğatü’l-’asriyye ve’l-luğatü’l-’Arabiyye isimli eserindeki dil algısı konu edinilmiştir. Yazarın yaşadığı 20. yy. teknolojik, ilmi ve sosyal pek çok gelişmeye sahne olmuştur. Milliyetçilik-kavmiyetçilik mefhumunun yayılmasıyla yeni devletler, yeni anlayışlar ortaya çıkmış, bu etkileşimin gölgesinde radikal ve olağandışı fikirler türemiştir.
Yenilikçi hareketlerin ifade ettiğimiz durumlardan ötürü en çok sahnelendiği yer, hiç şüphe yok ki Osmanlı topraklarıdır. Dönemin Osmanlı toprağı olan Mısır ise Diğer Arap ülkelerine nazaran en çok sosyal deveranların olduğu bir diyar olarak karşımıza çıkmaktadır. Sosyal konuların çok konuşulduğu-tartışıldığı bir ortamda, çoğu kalem tutan ellerin bazı konularda zaman zaman pek de ilmi deliller içermeyen bazı fikirler-iddialar ortaya attıklarına tanık olmaktayız. İşlediğimiz konu söz konusu böyle bir ortamda vücuda gelmiştir. Nitekim makalemizde, Selâme Mûsa bu eserini yazarken takip ettiği metotlar incelenmiş, yazarın Arap dilinin sadeleşmesi, ammicenin hakim dil olarak tesisi ve harf, kelime, dil ve belâğatla ilgili ortaya koyduğu savlara eserindeki dayanakları ele alınmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dilbilim |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 |