Metin dilbilimi, tek bir cümlenin parçalarına yönelik araştırmanın sınırlarının ötesine geçerek metnin genel yapısını tam bir birim olarak araştırmıştır. Metin, üzerinde anlaşmaya varılan bir grup cümlenin bir araya getirilmesi anlamına gelmez, daha ziyade metin, kendi bağdaşıklığını sağlayan ve metnin anlaşılmasına ve kullanılmasına olanak sağlayan bir dizi ilişki tarafından yönetilir. Metinsel analizin bazı yönleri, çünkü tutarlılıktan yoksun bir metin, kendi iç mesajını okuyucuya iletemez. Metin öğelerinin uyumu, onu tutarlı ve birbirine bağlı bir birim haline getiren araçlarla sağlanır; bunlar araştırmacılar tarafından tanımlandığı gibi: yönlendirme, değiştirme, silmek, bağlantı ve sözcüksel tutarlılıktır. Araştırmamızda silmek işleminin metin bütünlüğünü nasıl sağladığını anlamak için bu araçlardan biri olan hazife odaklanacağız. Bu doğrultuda bu araştırmamızda silme olgusunu antik ve modern bilim adamlarının ve araştırmacıların bakış açısıyla ele alacak ve bu olguyu, türlerini ve koşullarını tanımlamada aralarındaki görüş birliği ve anlaşmazlık alanlarını tespit edeceğiz. Ve silme yoluyla metin bütünlüğü nasıl sağlanır? Bunu göstermek için Kur'an-ı Kerim'den örnekler aldık. Sonuçta hazifin metinsel bütünlüğü sağlayan faktörlerden biri olduğu ve diğer yöntemlerden daha az önemli olmadığı, çünkü metinde anlamı açıkça aktaracak yeterli kanıt bulunmadığı sürece silmein gerçekleşmediği sonucuna vardık. silmek aynı zamanda okuyucuyu metnin tüm bölümlerine yakından bakmaya teşvik eden önceki veya sonraki referans yoluyla metinde tutarlılık yaratılmasına da katkıda bulunur; böylece metinde bulunan kanıtlara dayanarak metinden neyin silindiği bulunabilir. Bu durum yorumlama sürecini gerçekleştirmenin temelini oluşturur.
Metinsel bağdaşıklık Okuyucu Önceki referans Sonraki referans
Text linguistics has moved beyond the study of the parts of a single sentence to investigate the overall structure of the text as a complete unit. A text is not simply the assemblage of a group of agreed-upon sentences, but rather the text is governed by a set of relations that ensure its coherence and allow the text to be understood and used. Some aspects of textual analysis, because a text lacking coherence cannot convey its own internal message to the reader. The coherence of textual elements is achieved by means that make it a coherent and interconnected unit, as defined by the researchers: orientation, modification, ellipsis linking and lexical coherence. In our research, we will focus on one of these tools, the ellipsis, in order to understand how the ellipsis process ensures text coherence. Accordingly, in this research, we will examine the phenomenon of ellipsis from the perspective of ancient and modern scholars and researchers and identify the areas of agreement and disagreement between them in defining this phenomenon, its types and conditions. And how is textual integrity achieved through ellipsis? We took examples from the Qur'an to illustrate this. In the end, we concluded that ellipsis is one of the factors that ensure textual coherence and is no less important than other methods because ellipsis does not take place unless there is sufficient evidence in the text to clearly convey the meaning. Ellipsis also contributes to creating coherence in the text through preceding or following reference that encourages the reader to look closely at all parts of the text, so that based on the evidence found in the text, one can find out what has been omissed from the text. This is the basis for carrying out the process of interpretation.
textual cohesion reader prior reference subsequent reference
نعالج في هذا البحث ظاهرة الحذف اللغوي من وجهة نظر العلماء والباحثين قديما وحديثا، ونعرف مواطن الاتفاق والاختلاف بينهم في تحديد هذه الظاهرة، وأنواعها، وشروطها. وكيفية تحقيق التماسك النصي من خلال الحذف. وأخذنا أمثلة لذلك من القرآن الكريم.
وخلصنا أخيرا إلى أنّ الحذفَ واحد من العوامل التي تحقّق التّماسك النصّي، ولا يقلّ أهمّية عن غيره من الوسائل الأخرى، لأن هذا الحذف لا يتمّ إلا إذا كان في النّص قرائن تكفي لإيصال المعنى.
كما يسهم الحذف في خلق الترابط النصي، من خلال تلك المرجعية السّابقة او اللاحقة التي تدفع بالقارئ إلى التمعّن في أجزاء النص كلها، للتمكّن من معرفة المحذوف اعتمادا على الدّليل الموجود في النص، والذي يكون أساسا لعملية التأويل.
الحذف التماسك النصي القارئ المرجعية السابقة المرجعية اللاحقة
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Arap Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 8 Sayı: 4 |