İnceleme Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İŞVEREN MARKALAMAYA ÖRGÜT KÜLTÜRÜ VE ÖRGÜT İKLİMİ ÇERÇEVESİNDEN BAKIŞ: BİR ÖRNEK OLAY ANALİZİ

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 1, 46 - 61, 14.06.2022

Öz

Her kurumun çalışanına sunduğu ve yaşattığı değerler vardır. Bu değerlerin çalışanlar tarafından vaat edildiği şekilde deneyimlenmesi kurum kültürü ve ikliminin benimsenmesine katkı sunmaktadır. Kurum kültürü ve iklimi de 1990’lı yıllar itibariyle yaygınlaşmaya başlayan kurum markalaşması kavramının önemini öne çıkarmaktadır. Bu çalışma ile işveren markalamada örgüt kültürü ve örgüt ikliminin önemi bankacılık sektöründe üniversite öğrencilerine yönelik Türkiye’de gerçekleştirilen yaşanmış bir uygulama örneği ile anlatılmaktadır. İlgili kurumun insan kaynakları tarafından tasarlanan bu uygulama kapsamında belirli eleme aşamalarında başarı gösteren üniversite öğrencileri, bir proje dâhilinde uzun süreli eğitim ve staj programına tabi tutulmuştur. Bu programın temel hedeflerinden biri henüz iş yaşamına başlamamış üniversite öğrencilerinin bankacılık sektöründe yer alan bu kurumun kurumsal kültürünü ve iklimini deneyimlemesine olanak sunmaktır. Ayrıca bu program, potansiyel adayların bu kurumda istihdam edilmesine yardımcı olacak işveren markalama çalışmalarının gerçekleştirilmesine zemin oluşturmaktadır. Bu uygulama örneği ile birlikte araştırmanın kavramsal temeli, Bağlılık- Güven (Morgan ve Hunt, 1994) ve İtibar Yönetimi Teorilerinden (Fombrun ve Shanley, 1990) dayanak almaktadır.

Kaynakça

  • Ambler, T. ve Barrow, S. (1996). The employer brand. Journal of Brand Management, 4(3), 185–206.
  • Arıkan, R. (2000) Araştırma teknikleri ve rapor yazma. 3. Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Asha, C. S. ve Jyothi, P. (2013). Internalbranding: A determining element of organizational citizenship behavior. The Journal of Contemporary Management Research, 7(1), 37-57.
  • Backhaus, K. ve Tikoo, S. (2004). Conceptualizing and researching employer branding. Career Development International, 9(5), 501-517.
  • Baxter, P. ve Jack, S. (2008). Qualitative case study methodology: study design and implementation for novice researchers. The Qualitative Report, 13(4), 544-559.
  • Bellou, V., Chaniotakis, I., Kehagias, I. ve Rigopoulou, I. (2015). Employer brand of choice: An employee perspective. Journal of Business Economics and Management, 16(6), 1201-1215.
  • Berson, Y., Oreg, S. ve Dvir, T. (2008). Ceo values, organizational culture and firm outcomes. Journal of Organizational Behavior, 29(5), 615-33.
  • Bhave, D. P., Kramer, A. ve Glomb, T. M. (2010). Work- family conflict in work groups: Social information processing, support and demographic dissimilarity. The Journal of Applied Psychology, 95(1), 1-28.
  • Branham, L. (2000). Keeping the people who keep you in business. New York.
  • Brown, R. B. ve Brooks, I. (2002). Emotion at work: İdentifying the emotional climate of night nursing. Journal of Management in Medicine, 16(5), 327-344.
  • Cable, D. M. ve Graham, M. E. (2000). The determinants of job seekers' reputation perceptions, Journal of Organizational Behaviour, 21(8), 929-947.
  • Danışman, A. ve Özgen, H. (2003). Örgüt kültürü çalışmalarında yöntem tartışması: niteliksel-niceliksel yöntem ikileminde niceliksel ölçümler ve bir ölçek önerisi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 91-124.
  • Edwards M. R. (2010). An Integrative review of employer branding and ob theory. Personnel Review, 39(1), 5-23.
  • Erez, M. ve Gati, E. (2004). A dynamic, multi-level model of culture: from the micro level of the individual to the macro level of a global culture. Applied Psychology: An International Review, 53(4), 583-598.
  • Fombrun, C. ve Shanley, M. (1990). What's in a name? reputation building and corporate strategy. Academy of Management Journal, 33(2), 233-258.
  • Glisson, C. ve James, L.R. (2002). The cross-level effects of culture and climate in human service teams. Journal of Organizational Behavior, 23(6), 767–794.
  • Görmen, M. (2017). Örgüt kültürünün örgütsel sinizm tutumları üzerine etkisi. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 8(15), 363-388.
  • Hofstede, G., Neuijen, B., Ohayv, D. D. ve Sanders, G. (1990). Measuring organizational cultures: A qualitative and quantitative study across twenty cases. Administrative Science Quarterly, 35(2), 286-316.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, C. G.(2010). Eğitim yönetimi teori, araştırma ve uygulama. Selahattin Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
  • Hoy, W. K., Tarter, J. C. ve Bliss, J. R. (1990). Organizational climate, school, health and effectiveness: A comparative analysis. Educational Administration Quarterly, (26)3, 260-279.
  • Iljins, J., Skvarciany, V. ve Gaile-Sarkane, E. (2015). Impact of organizational culture on organizational climate during the process of change. Social and Behavioral Sciences, 213, 944-950.
  • Keino D. C., Gachunga H. ve Ogollah K. (2017).Influence of organizational culture on employer branding in the mobile telecommunication sector in Kenya. Human Resource and Leadership Journal, 2(3), 27 – 46.

AN EMPLOYER BRANDING PERSPECTIVE FROM ORGANIZATIONAL CULTURE AND ORGANIZATIONAL CLIMATE: A CASE STUDY

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 1, 46 - 61, 14.06.2022

Öz

Every organization has values that it offers and makes its employees live. Experiencing these values as promised by the employees contributes to the development of the organizational culture and climate. Similarly, organizational culture and climate highlight the importance of the concept of employer branding, which has become widespread in the 1990s. In this study, the importance of organizational culture and organizational climate in employer branding has explained through a case study in Turkey for university students in the banking sector. In this program, university students who were successful in Human Resources assessment steps were included to a long-term training and internship. One of the main objectives of this program is to enable university students who have not yet started their business life to experience the organizational culture and climate. In addition, this program provides opportunity for employer branding activities that will help recruiting qualified potential candidates. The conceptual basis of the research is based on Loyalty-Trust (Morgan & Hunt, 1994) and Reputation Management Theories (Fombrun & Shanley, 1990).

Kaynakça

  • Ambler, T. ve Barrow, S. (1996). The employer brand. Journal of Brand Management, 4(3), 185–206.
  • Arıkan, R. (2000) Araştırma teknikleri ve rapor yazma. 3. Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara.
  • Asha, C. S. ve Jyothi, P. (2013). Internalbranding: A determining element of organizational citizenship behavior. The Journal of Contemporary Management Research, 7(1), 37-57.
  • Backhaus, K. ve Tikoo, S. (2004). Conceptualizing and researching employer branding. Career Development International, 9(5), 501-517.
  • Baxter, P. ve Jack, S. (2008). Qualitative case study methodology: study design and implementation for novice researchers. The Qualitative Report, 13(4), 544-559.
  • Bellou, V., Chaniotakis, I., Kehagias, I. ve Rigopoulou, I. (2015). Employer brand of choice: An employee perspective. Journal of Business Economics and Management, 16(6), 1201-1215.
  • Berson, Y., Oreg, S. ve Dvir, T. (2008). Ceo values, organizational culture and firm outcomes. Journal of Organizational Behavior, 29(5), 615-33.
  • Bhave, D. P., Kramer, A. ve Glomb, T. M. (2010). Work- family conflict in work groups: Social information processing, support and demographic dissimilarity. The Journal of Applied Psychology, 95(1), 1-28.
  • Branham, L. (2000). Keeping the people who keep you in business. New York.
  • Brown, R. B. ve Brooks, I. (2002). Emotion at work: İdentifying the emotional climate of night nursing. Journal of Management in Medicine, 16(5), 327-344.
  • Cable, D. M. ve Graham, M. E. (2000). The determinants of job seekers' reputation perceptions, Journal of Organizational Behaviour, 21(8), 929-947.
  • Danışman, A. ve Özgen, H. (2003). Örgüt kültürü çalışmalarında yöntem tartışması: niteliksel-niceliksel yöntem ikileminde niceliksel ölçümler ve bir ölçek önerisi. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 91-124.
  • Edwards M. R. (2010). An Integrative review of employer branding and ob theory. Personnel Review, 39(1), 5-23.
  • Erez, M. ve Gati, E. (2004). A dynamic, multi-level model of culture: from the micro level of the individual to the macro level of a global culture. Applied Psychology: An International Review, 53(4), 583-598.
  • Fombrun, C. ve Shanley, M. (1990). What's in a name? reputation building and corporate strategy. Academy of Management Journal, 33(2), 233-258.
  • Glisson, C. ve James, L.R. (2002). The cross-level effects of culture and climate in human service teams. Journal of Organizational Behavior, 23(6), 767–794.
  • Görmen, M. (2017). Örgüt kültürünün örgütsel sinizm tutumları üzerine etkisi. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 8(15), 363-388.
  • Hofstede, G., Neuijen, B., Ohayv, D. D. ve Sanders, G. (1990). Measuring organizational cultures: A qualitative and quantitative study across twenty cases. Administrative Science Quarterly, 35(2), 286-316.
  • Hoy, W. K. ve Miskel, C. G.(2010). Eğitim yönetimi teori, araştırma ve uygulama. Selahattin Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
  • Hoy, W. K., Tarter, J. C. ve Bliss, J. R. (1990). Organizational climate, school, health and effectiveness: A comparative analysis. Educational Administration Quarterly, (26)3, 260-279.
  • Iljins, J., Skvarciany, V. ve Gaile-Sarkane, E. (2015). Impact of organizational culture on organizational climate during the process of change. Social and Behavioral Sciences, 213, 944-950.
  • Keino D. C., Gachunga H. ve Ogollah K. (2017).Influence of organizational culture on employer branding in the mobile telecommunication sector in Kenya. Human Resource and Leadership Journal, 2(3), 27 – 46.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Gülşah Şişman 0000-0003-2027-030X

Nazmiye Ülkü Pekkan

Yayımlanma Tarihi 14 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 9 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Şişman, G., & Pekkan, N. Ü. (2022). İŞVEREN MARKALAMAYA ÖRGÜT KÜLTÜRÜ VE ÖRGÜT İKLİMİ ÇERÇEVESİNDEN BAKIŞ: BİR ÖRNEK OLAY ANALİZİ. Tarsus Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 46-61.