Strategic Migration Management In Municipalities: Comparative Analysis of Hatay, Adana and Mersin Metropolitan Municipalities

Yıl 2023, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 26, 05.06.2023

Kamil Özaslan , Abdurrahman Muhammet Banazılı

https://doi.org/10.56400/tarsusiibfdergisi.1243395

Öz

This study aims to analyze the activities related to the strategic management of migration in municipalities. For this purpose, Hatay, Adana and Mersin, which are the three cities of the same geographical region that are close to each other in terms of both its and residing Syrian population, were preferred to examine. Document analysis technique, one of the qualitative research methods, was used in this study. In this sense, national and international literature on the subject was searched, and content analysis was carried out on the strategic plans of all three municipalities. As a result of the study, it is clear that the emphasis in the strategic planning of the metropolitan municipalities is local citizens; it relates to the spatial and social dimension of strategic objectives; It has been reached that the mission, vision, essence principles and value statements partially overlap with the strategic objectives, but three urban administrations could not be completely institutionalized in strategic migration management.

Anahtar Kelimeler

Municipalities, Strategic Migration Management, Hatay Metropolitan Municipality, Adana Metropolitan Municipality, Mersin Metropolitan Municipality

BELEDİYELERDE STRATEJİK GÖÇ YÖNETİMİ: HATAY, ADANA VE MERSİN BÜYÜKŞEHİR BELEDİYELERİNİN MUKAYESELİ ANALİZİ

Öz

Bu çalışma belediyelerde göçün stratejik yönetimine ilişkin faaliyetlerin analizini amaçlamaktadır. Bu amaca uygun olarak aynı coğrafi bölgenin hem kendi hem de ikamet eden Suriyeli nüfusu bakımından birbirine yakın üç kenti olan Hatay, Adana ve Mersin tercih edilmiş, bu üç büyük kent özelinde belediyelerin göç konusunu stratejik olarak nasıl ele aldıkları ve bu kapsamda ne tür politikalar üretmeye çalıştıkları incelenmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği kullanılmıştır. Bu kapsamda konuya ilişkin ulusal ve uluslararası literatür taranmış, her üç belediyenin stratejik planları üzerinden içerik analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda üç büyükşehir belediyesinin stratejik planlarında hizmet sunulacak kesimin yerel vatandaşlar olduğu vurgusunun öne çıktığı; stratejik amaçların mekânsal ve toplumsal boyuta ilişkin olduğu; misyon, vizyon, temel ilke ve değer bildirimlerinin stratejik amaçlarla kısmen örtüştüğü ancak her üç kent yönetiminin stratejik göç yönetimi konusunda tam olarak kurumsallaşamadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Belediyeler, Stratejik Göç Yönetimi, Hatay Büyükşehir Belediyesi, Adana Büyükşehir Belediyesi, Mersin Büyükşehir Belediyesi

Kaynakça

• Akıllı, H. ve Dirikoç, A. (2015). Uydu kent Nevşehir’de göç çocukları. İdeal Kent. 17, 252-269.
• Akın, B. ve Güleç, S. (2003, Aralık). Belediyelerde stratejik planlamanın gerçekleştirilebilirliği ve Karaman belediyesinde gerçekleştirilen bir analiz [Tam metin bildiri], Kamu Yönetiminde Kalite 3. Ulusal Kongresi, (ss. 429-445), Ankara: TODAİE Yayını.
• Aktaş, M. (2018). Türkiye’deki Suriyeliler: Sorunlar ve çözüm önerileri. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 42, 129-154.
• Alıcı, O. V. (2013). Büyükşehir ilçe belediyelerinin idari ve mali özerkliği, Yerel Politikalar. Ocak-Haziran, 127-152.
• Altıok, B. ve Tosun, S. (2018). How to co-exist? Urban refugess in Turkey: Prospects and challenges. Yaşar University Policy Brief No 04.
• Amara, A. H. ve Aljunid, S. M. (2014). Noncommunicable diseases among urban refugees and asylum-seekers in developing countries: a neglected health care need. Globalization and Health. 10(24), 1-15.
• Ateş, K. (2020). Göç yönetiminde yerel yönetimlerin rolü, Iğdır Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5, 23-40.
• Aygün, B. ve Memişoğlu, F. (2021). Mültecilere yönelik yerel entegrasyon politikalarında çok düzeyli yönetişim uygulamaları, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 60, 119-143.
• Babaoğlu, C. ve Kocaoğlu, M. (2017). “Kentli” sığınmacılar meselesi ve belediyeler, Türk İdare Dergisi, 485, 497-518.
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 231-274.
• Banazılı, A. M. (2018). Göç ve mülteci yönetimi: Türkiye’deki Suriyeliler üzerinden bir değerlendirme, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi. 10(37), 47-54.
• Banazılı, A. M. (2022). Yerel yönetimlerde göç yönetimi ve göç politikaları, Hamza Ateş (Ed.), Dirençli şehirler için vizyoner yönetim, (ss. 247-261), Ankara: Nobel Yayınevi.
• Birinci-Gemici, N. (2016). Çalışma hayatında dezavantajlı bir grup: Göçmenler. İş ve Hayat. 2(4), 239-261.
• Bostan, H. (2018). Geçici koruma statüsündeki Suriyelilerin uyum, vatandaşlık ve iskan sorunu. Göç Araştırmaları Dergisi. 4(2), 38-88.
• Bramwell, B. (1997). Strategic planning before and after a mega-event. Tourism Management. 18(3), 167-176.
• Bryson, M. J. (1994). Strategic planning for public and non-profit organizations. San Francisco: Jossey-Bass.
• Bulut, Y. ve Dönmez, D. (2020). Türkiye’de büyükşehir yönetimlerine ilişkin değişim ve dönüşüm. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi. 3(2), 283-297.
• Campbell, A. ve Luchs, K.S. (2002). Temel yetenek tabanlı strateji, (Çev. E. Sungur), İstanbul: Epsilon Yayınları.
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni, (Çev. S. Beşir Demir), Ankara: Eğiten Kitap.
• Çakırer-Özservet, Y. (2015). Modern göçebeler olarak göçmenler, mekân ve şehre uyum, Sosyoloji Divanı, 3(6), 41-54.
• Çakırer-Özservet, Y. (2016). Uluslararası göç, yerel yönetimler ve toplumsal uyum. TBB İller ve Belediyeler Dergisi, 813, 48-55.
• Çelik, N. ve Murat, G. (2014). Türkiye’de iç göç sorununa yeni bir yaklaşım: Stratejik iç göç yönetimi, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 25(76), 1-23.
• Çezik, A. (1982). Kentleşme-yerleşme sektör raporu (Beşinci beş yıllık kalkınma planı hazırlık çalışmaları). Ankara: DPT Sosyal Planlama Başkanlığı.
• Daoudov, M. (2015a, Kasım). Göç politikasında söylem-eylem dönüşümü ve belediyeler. [Tam metin bildiri]. Türkiye Sağlıklı Kentler Birliği Kent ve Göç Konferansı. (ss. 1-16). 14 Kasım, Kadirli/Osmaniye.
• Daoudov, M. (2015b). Türkiye’de yabancıların uyumunda yerel yönetimlerin rolü, Yakup Bulut (Ed.). Uluslararası göç ve mülteci sorunun çözümünde kamu yönetiminin rolü, (ss. 36-64), Kocaeli: Umuttepe Yayınları. Demirhan, Y. ve Aslan, S. (2015). Türkiye’nin sınır ötesi göç politikaları ve yönetimi. Birey ve Toplum, 5(9), 23-62.
• Dinçer, Ö. (1998). Stratejik yönetim ve politikası. (Genişletilmiş 5. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Erdoğan, M. M. (2017). "Kopuş"tan "uyum”a kent mültecileri Suriyeli mülteciler ve belediyelerin süreç yönetimi: İstanbul örneği. İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği Yayını.
• Eryiğit, B. H. ve Kızılboğa-Özaslan, R. (2017). Türk belediyecilik sisteminde uygulanan hükümet sistemi ve bir model önerisi. Strategic Public Management Journal, 3(6), 116-123.
• Eryiğit, B.H. (2012). Belediyelerde stratejik planlama sürecinde dikey ve yatay entegrasyon: İstanbul örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Es, M. ve Ateş, H. (2004). Kent yönetimi, kentlileşme ve göç: Sorunlar ve çözüm önerileri, Journal of Social Policy Conferences, 0(48), 205-248.
• Es, M. ve Menteşe, B. (2018). Yerel yönetimlerde dezavantajlı gruplara yönelik uygulanan sosyal politikalar: Şanlıurfa büyükşehir belediyesi örneği. Emek ve Toplum. 7(19), 525-551.
• Gül, M. (2021). Göç sürecinde erken yaşta evlilikleri Türkiye’de yaşayan Suriyeli çocuklar özelinde düşünmek. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 49, 573-588.
• Gültaşlı, M., Özden, M. S., Sezgin, E., Çopuroğlu, M. A. ve Tuçaltan, G. (2019a). Göç karşısında rezilyans değerlendirmesi: Yerel yönetimler için el kitabı. Ankara: SKL International AB.
• Gültaşlı, M., Özden, M. S., Sezgin, E., Tosun, Z., Çopuroğlu, M. A. ve Tuçaltan, G. (2019b). Göç ana planı: Göçle karşı karşıya kalan belediyeler için planlama. Ankara: SKL International AB.
• Güven, A. (2016). Kent, kentlileşme ve kentsel yönetim ihtiyacı, Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 4(1), 21-30.
• IOM (2020). Institutional strategy on migration and sustainable development. Geneva: IOM.
• İpek, Ş. E. A. (2018). Türkiye’de belediye gelirlerinin değerlendirilmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 20(2), 1-19.
• İrdem, İ. (2018). Türkiye ve Avrupa birliği ilişkilerinde göç ve sınır yönetimi stratejileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Jr-Singleton, R., Straits, B.C., Straits, M.M. ve McAllister, R.J. (1988). Approaches to social research. New York: Oxford University Press.
• Kahraman, S., Tanıyıcı, Ş. ve Kutlu, Ö. (2019). Türkiye’de yerel yönetimler ve yabancı göçmenler, Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(10), 44-67.
• Karaoğlan, B. (2022). Göçmenlerin entegrasyonunda yerel yönetimlerin rolü. Journal of Politics, Economy and Management, 5(1), 17-33.
• Karataş, K., Aslan, H., Öztürk, B. A. ve Albayrak, H. (2020). Cinsel istismara maruz kalan Türk vatandaşı ve mülteci çocukların durumu. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 20(4), 107-132.
• Karatepe, S., Banazılı, A. M. ve Ozan, M. S. (2019). Büyükşehir belediyelerinin stratejik planlarında girişimcilik yaklaşımı: Muğla ve Bursa büyükşehir belediyeleri üzerinden karşılaştırmalı bir inceleme. İzmir Sosyal Bilimler Dergisi. 1(2), 51-59.
• Kaya, A. (2020). Türkiye’de Suriyeli göçü ve belediye deneyimleri: Birlikte yaşam ve sosyal uyum, Ankara: SKL International AB.
• Kienast-Duyar, U. (2020). Kamu güvenliği ve halk sağlığında önleyici yaklaşım: Göçten etkilenen belediyeler için kentsel tasarım ve planlama çözümleri. Ankara: SKL International.
• King, R. (2012). Theories and typologies of migration: An overview and a primer. Malmö: Malmö University.
• Kurter, O., Yetkin, M. A. ve Türksoy, B. U. (2021, September). Göç ve göçün stratejik yönetimi: Afgan göçü örneği. [Tam metin bildiri]. 6th International EMI Entrepreneurship & Social Sciences Congress. (ss. 386-393). September 16-18, Aksaray.
• Lee, E. (1966). A theory of migration. Demography. 3(1), 47-57.
• Liamputtong, P. (2013). Qualitative research methods, (Dördüncü baskı). South Melbourne: Oxford University Press.
• Mair, P. (2015). Kavramlar ve kavram oluşumu, Donetalla della Porta ve Michael Keating (Ed.), Sosyal bilimlerde yaklaşımlar ve metodolojiler, (Çev. S. Gürses), (ss. 215-240). İstanbul: Küre Yayınları.
• Marmara Belediyeler Birliği (2015). Kent mültecilerine hizmette belediyelerin rolü. Çalıştay raporu. Kasım. İstanbul.
• Massey, D. S., Arango, J., Hugo, G., Kouaouci, A., Pellegrino, A. ve Taylor, E. (1993). Theories of international migration: A review and appraisal. Population and Development Review. 19(3), 431-466.
• Nadaroğlu, H. (2012). Mali tevzin, bazı kamu gelirlerinin paylaştırılması. Maliye Araştırma Merkezi Konferansları. 9, 171-184.
• Nalcı-Arıbaş, N. (2013). Kamuda stratejik planlamanın “katılımcılık” boyutu. Akademik Yaklaşımlar Dergisi. 4 (1), 80-100.
• OECD (2020). Local inclusion of migrants and refugees. U.S.A: UN-Habitat.
• Oomen, B., Baumgartel, M., Miellet, S., Durmuş, E. ve Sabchev, T. (2021). Strategies for divergence: Local authorities, law, and discretionary spaces in migration governance. Journal of Refugee Studies. 34(4), 3605-3628.
• Orhan, O. (2014). Suriye’ye komşu ülkelerde Suriyeli mültecilerin durumu: Bulgular, sonuçlar ve öneriler. ORSAM Yayını, Rapor No: 189, Ankara.
• Örselli, E. ve Bayrakcı, E. (2016). Yerel hizmetlerde vatandaş karnesi: Konya örneği. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
• Özaslan, K. (2021). Türkiye’nin değişen göç politikası ve belediyeler. Ankara: Adalet Yayınları.
• Özdemir, H. (2012). Türkiye’de iç göçler üzerine genel bir değerlendirme. Akademik Bakış Dergisi, 30, 1-18.
• Öztop, S. (2007). Stratejik planlamanın belediyelerde uygulanması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Öztop, S. ve Namlı, Z. (2022, Aralık). Göç politikalarının yerel yönetim stratejik planlarında yansıması: Gaziantep büyükşehir belediyesi örneği [Tam metin bildiri], Uluslararası 6. Sivil Strateji Sempozyumu Bildiri Kitabı, (ss. 388-406), İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Öztürk, C. ve Tekiner, M. A. (2017). Stratejik göç yönetimi çerçevesinde Türkiye’de göç idaresi genel müdürlüğünün konumu, Güvenlik Çalışmaları Dergisi. 19(1), 143-159.
• Öztürk, M. ve Altuntepe, N. (2008). Türkiye’de kentsel alanlara göç edenlerin kent ve çalışma hayatına uyum durumları: Bir alan araştırması. Journal of Yasar University. 3(11), 1587-1625.
• Pavanello S., Elhawary S. ve Pantuliano S. (2010). Hidden and exposed: Urban refugeesin Nairobi, Kenya. KPG Working Papers. London: Overseas Development Institute.
• Robson, C. (2015). İleri veri toplama yöntemleri, Şakir Çınkır ve Nihan Demirkasımoğlu (Ed.), Bilimsel araştırma yöntemleri, (Çev. G. Arastaman), (ss. 427-476), Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sertkaya-Doğan, Ö. ve Özdemir, F. (2021). Mersin’de (Akdeniz, Mezitli, Toroslar ve Yenişehir) yaşayan Suriyeliler: Sosyo-kültürel yapı ve entegrasyon. Coğrafya Dergisi, 42, 1-15.
• Spencer, S. ve Delvino, N. (2019). Municipal activism on irregular migrants: The framing of inclusive approaches at the local level. Journal of Immigrant & Refugee Studies, 17(1), 27-43.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2019). 2020-2023 ulusal akıllı şehirler stratejisi ve eylem planı. Ankara.
• Taylor, Y. (2008). The tip of the iceberg: Working on the victoria climbie data corpus Project. Qualitative Research. 8(1), 115-135.
• Tekin, Ö. F., Aslan, S. ve Söylemez, A. (2017). Mültecilerin kente uyumunda belediyelerin rolü: Örnek politika ve hizmetler üzerine bir inceleme, Mahmut Güler ve A. Menaf Turan (Ed.), Belediyelerin geleceği ve yeni yaklaşımlar, (ss. 365-376), İstanbul: Marmara Belediyeler Birliği Yayınları.
• The Ombudsman Institution (2018). Syrians in Turkey special report. Ankara KDK.
• Topgül, S. (2016). Sosyal dışlanma ve göç: Mülteci işçiler örneği. Sosyoloji Dergisi. 33, 270-289.
• Tortop, N., İspir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2010). Yönetim bilimi. (8. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yılmaz, N. (2010). Farklılaştıran ve ayrıştıran bir mekanizma olarak kentleşme, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 48, 250-267.
• 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu. (2004). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5216&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5
• 5393 Sayılı Belediye Kanunu. (2005). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5393&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5
• 6203 Sayılı Geçici Koruma Yönetmeliği. (2014). https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/21.5.20146883.pdf
• 6458 Sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu. (2013). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.6458.pdf
• Adana Büyükşehir Belediyesi Stratejik Planı (2020-2024). https://www.adana.bel.tr/panel/uploads/stratejikplani_v/files/2020-2024-adana-buyuksehir-belediyesi-stratejik-plani.pdf
• Hatay Büyükşehir Belediyesi Stratejik Planı (2020-2024). http://www.sp.gov.tr/upload/xSPStratejikPlan/files/0ct9c+Hatay_20-24_SP.pdf
• Mersin Büyükşehir Belediyesi Stratejik Planı (2020-2024). http://www.sp.gov.tr/upload/xSPStratejikPlan/files/THJOS+MERSIN_BUYUKSEHIR_2019-2023_SP.pdf
• T.C. İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Başkanlığı. (2023). Geçici koruma. https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638
• T.C. Sayıştay Başkanlığı. (2021). Belediyeler-bağlı idareler. https://www.sayistay.gov.tr/reports/category/31-belediyeler---bagli-idareler
• TÜİK. (2021). İstatistik veri portalı. https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=Nufus-ve-Demografi-109.
• UNHCR. (2022). Refugee data finder. https://www.unhcr.org/refugee-statistics/
• UNHCR. (2023). Syria refugee crisis explained. https://www.unrefugees.org/news/syria-refugee-crisis-explained/
• UNHCR. (t.y.). Refugee camps. https://www.unrefugees.org/refugee-facts/camps/