Hz. Peygamber’in güzel ahlakı tamamlama vazifesi, vahyin aydınlığında deruhte edilmiştir. Makale, bu yargının sûfî nass yorumculuğu bağlamında ve tasavvufî âdâb kuralları ekseninde örneklendirilmesini kapsamaktadır. Bilindiği üzere Hz. Âişe’ye peygamberin ahlakı sorulduğunda “O’nun (s.a.v) ahlâkı Kur’ân’dı” cevabını vermiştir. Bu durum, âyetlerin sadece inanç ve amel konularını ele almadığına, uygulanabilir edep kuralları ve onları istinbat etmeye imkân tanıyacak nazarî prensipler içerdiğine delâlet eder. Örneğin Ahmed İbn Acîbe (öl. 1224/1809) tarafından kaleme alınan el-Bahru'l-medîd adlı tefsirde, tasavvufî âdâb kurallarını âyetlere ircâ‘ etme refleksi göze çarpmaktadır. Özellikle adı geçen eserde istinbât edilen edep kurallarının azımsanamayacak yoğunlukta olması, âyetler ve tasavvufî âdâb kuralları arasındaki ilişkiyi müstakil bir eser bağlamında incelemeye imkân tanımaktadır. Makale, tasavvufî âdâb kurallarının referans noktalarını vahiyden istinbât etmenin imkânını örneklendirme amacını taşımaktadır. Edebe işaret eden yorumlar, metin analizi yöntemiyle incelenmiş, İbn Acîbe’nin âyetlerle edep kuralları arasında kurduğu ilişkinin naslardan delillendirilebilir arka planı ve benzetme yönlerine dikkat çekilmiştir.
Tasavvuf Edeb İşârî Tefsîr el-Bahru’l-medîd Ahmed İbn Acîbe.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2022 |
Gönderilme Tarihi | 25 Ağustos 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 25 Sayı: 50 |
Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.