Çoğu
organik atıkların farklı alanlarda kullanılabilme potansiyelleri, üzerinde
sıkça çalışılan bir konudur. Gül ve elma üretiminin yoğun olduğu
Türkiye-Isparta bölgesinde, doğal olarak gül yağı ve elma suyu sanayi de gelişmiş
durumdadır. Söz konusu ürünlerin işlenme sonrası atıklarının toprak özellikleri
üzerine etkilerinin bilinmesi, yararlı ve uygun bir geri dönüşüm için
gereklidir. Bu bağlamda gül ve elma posalarından elde edilen biyoçarlar,
ağırlıkça % 0, 0.5, 1 ve 2 düzeylerinde kumlu bir toprağa uygulanmışlardır. Söz
konusu toprak-biyoçar karışımları laboratuvar koşullarında 4 aylık bir süreyle
inkübasyona bırakılmış ve bu süre boyunca nem içeriği tarla kapasitesinin %
70’i düzeyinde tutulmaya çalışılmıştır. Biyoçarların agregasyon üzerine
etkileri kuru agregat büyüklük dağılımı (>2, 2-1, 1-0.5, 0.5-0.25, <0.25
mm) ve % agregasyon özellikleri
incelenerek ortaya konulmaya çalışılmıştır. Nem tutma özelliklerindeki
değişimlerin belirlenmesi amacıyla 0.1, 0.33 ve 15 barlık tansiyon düzeyleri
kullanılmıştır. Kuru agregat büyüklüklerinin dağılımı itibariyle, 2- 1 mm
boyutunda agregatların % oranları tüm
uygulamalar için en yüksek seviyelerde belirlenmiştir. Agregasyon oranı (%) için
biyoçar uygulamalarının neden olduğu değişim istatistiksel olarak önemli
(P<0.05) bulunmuştur. Ayrıca elma ve gül posası biyoçarları arasındaki
farklılık sadece 0.5-0.25 mm agregat büyüklük grubunda belirlenmiştir. 0.1 ve
0.33 barlık tansiyonlar için tutulan nem miktarlarında dozlara bağlı farklılıklar
ile 0.1 bar tansiyon için biyoçar türleri arasındaki farklılık istatistiksel
olarak önemli bulunmuştur. Agregasyon özelliklerinin geliştirilmesi için elma
posası biyoçarının, nem tutma özelliklerinin geliştirilmesinde ise gül posası
biyoçarının kullanılabilirliğinin daha yüksek olduğu gözlenmiştir.
The possibility of using organic
wastes in different areas is a common issue. Rose oil and apple juice industry
is naturally well developed in the region of Isparta-Turkey in where there are
intensive rose and apple production.
Knowing the effects of these products on the soil properties after
processing is necessary for a useful and suitable recycling. In this context,
the biochars obtained from rose and apple pulps were applied to sandy soil at
0, 0.5, 1 and 2 % by weight. The soil-biochar mixtures were allowed to incubate
for 4 months under laboratory conditions and during that time the moisture
content was tried to be kept at 70% of the field capacity. The effects of
biochars on aggregation were investigated by examining dry aggregate size
distribution (>2, 2-1, 1- 0.5, 0.5- 0.25, <0.25 mm) and aggregation
properties. Tension pressure levels of 0.1, 0.33 and 15 bar were used to
determine in moisture retention properties. In terms of the distribution of dry
aggregate sizes, the amount of aggregate (%) in the size of 2-1 mm was determined
at the highest levels for all applications. The change caused by the biochar
applications was statistically significant (P<0.05) for the aggregation rate
(%). In addition, the differences between apple and rose biochars were
determined only in the 0.5-0.25 mm aggregate size group. The difference between the moisture content
for 0.1 and 0.33 bar tensions and the biochar species for 0.1 bar tension were
found to be statistically significant. It was observed that apple pulp biochar
was used to improve aggregation properties and rose pulp biochar was used to
improve moisture retention properties.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ziraat Mühendisliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 2 |