Çeltik yetiştiriciliğinde organik tarım olanaklarının araştırılması ve konvansiyonel tarım ile karşılaştırılması

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 2, 54 - 61, 27.12.2021

Şerif Kahraman , Şehmus Atakul , Sevda Kılınç , Aydın Alp , Mehmet Duman , Behzat Baran , Cumali Özaslan

https://doi.org/10.33409/tbbbd.970237

Öz

Diyarbakır’da organik çeltik tarımının olanaklarını belirlemek ve organik tarıma geçişte çiftçiler için örnek teşkil etmesi amacıyla yürütülen bu araştırmada materyal olarak yerel Karacadağ çeltiği ile Türkiye’de en çok ekimi yapılan Osmancık-97 çeltik çeşidi kullanılmıştır. Araştırma; GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi deneme tarlasında 2011 çeltik yetiştirme döneminde tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Denemeden elde edilen verilere göre; hasat indeksi %28.06-37.55, fertilite %49.57-88.63, kırıklı pirinç randımanı %67.87-74-27, yabancı ot sayısı 1.50-2.67 adet/m2, tane verimi 271.57-543.33 kg/da arasında değişimler göstermiştir. Araştırma sonucunda uygulamalar arasındaki farklılıklar; organik uygulamalar, fertilite, yabancı ot sayısı yönünden konvansiyonel uygulamalara göre üstün değerler göstermiştir. Karacadağ çeşidi incelenen tüm özelliklerde en iyi değeri vermiştir. Ekonomik analizde organik Karacadağ uygulaması 371.3 TL/da net kar ile en karlı yöntem olmuştur. Karacadağ çeşidi bölgenin ekolojik koşullarına uyum yeteneğini kanıtlamış bir çeşittir. Karacadağ çeltik çeşidinin organik tarımda kullanılması ile bölgede organik çeltik tarımının yaygınlaştırılabileceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Diyarbakır, organik çeltik, fideleme, yabancı ot, verimlilik

Destekleyen Kurum

Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Tarafından desteklenmiştir.

Proje Numarası

TAGEM/TA/11/07/03/005

Teşekkür

Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Tarafından desteklenmiştir

Investigation of organic agriculture opportunities in rice cultivation and comparison with conventional agriculture

Öz

The present work was conducted to determine the potentialities of organic rice cultivation in Diyarbakır and to set an example for farmers in transition to organic farming. The local Karacadag rice and Osmancık-97 breeding variety, the most cultivated variety in the Turkey were used in the research a test material. The research was carried out in 3 replications according to the split plot trial design in random blocks in the 2011 rice growing period in the experimental field of the GAP International Agricultural Research and Training Centre. According to data obtained from the experiment; harvest index %28.06-37.55, fertility %49.57-88.63, broken rice yield %67.87-74-27, number of weeds 1.50-2.67 adet/m2, grain yield 2715.7-5433.3 kg/ha showed changes. As the result of research, fertility, the number weed, in organical agriculture treatments showed superior values according to conventional agriculture treatments. Karacadağ variety showed the best value in all characteristics observing. In the economic analysis, organic Karacadağ application was the most profitable method with a net profit of 371.3 TL/da. Local Karacadağ variety proved its ability to adapt to the ecological conditions of the region. It is suggested that the cultivation of the Karacadag rice cultivar in organic agriculture conditions may be expanded in the region.

Anahtar Kelimeler

Diyarbakır, organic rice, transplanting, weed, fertilitiy

Proje Numarası

TAGEM/TA/11/07/03/005

Kaynakça

• Abu Bakar A.R, Yon R, Abdullah S, Zakaria A, Omar O, Malik Z, Othman S, & Azmi M, 2003. Conversion of Kampong rice fields in Langkavi, Malaysia, into organic rice farming. Erişim: [http://www.regional.org.au ]
• Alp A, Kahraman Ş, Atakul Ş, & Kılınç S, 2018. Research on cultivation potentialities of ‘Local Karacadag’ and ‘Osmancik-97’ rice varieties in organic agricultural conditions. Applied Ecology and Environmental Research 16(3):2861-2872, Budapest, Hungary.
• Anonim, 2011. Diyarbakır Meteoroloji Müdürlüğü Kayıtları.
• Anonim, 2017. www. tarim.gov.tr/ organik-tarımsal-üretim-verileri. Erişim Tarihi: 18.03.2019.
• Beşer N, & Gençtan T, 1999. Trakya Bölgesi’nde Değişik Ekim Yöntemlerinin Çeltikte (Oryza sativa L) Verim ve Bazı Tarımsal Karekterlere Etkisi. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi. Adana. S, 462-467.
• Beşer N, & Gençtan T, 2001. Dört Sulama Yönteminin Çeltikte (Oryza sativa-L) Bazı Kalite Özellikleri ve Verime Etkisi, Köy Hizmetleri Atatürk Araştırma Enstitüsü Yayınları 119, Kırklareli. S,125-132.
• Choi D, Goh H.G, & Lee Y.J, 2002. The Modern Technique For Organic Rice Cultivation İn Korea. RDN/ARNOA İnternational Conference ‘’ Development of Basic Standart for Organic Rice Cultivation ‘’ 12-15 November 2002. RDA and Dankook Univ. Korea. S, 286-306.
• Çetinkaya H., Kendal E. & Sayar M. S. 2013. Ekolojik tarım açısından Güneydoğu Anadolu Bölgesinin önemi, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6 (1): 195-198.
• Dabney S.M, Breitenbeck G. A, Griffin J. L. & Hoff B. J, 1989. Subterranean clover cover crop used to increase rice yield. Agronomy Journal. Vol. 81, No. 3. p. 483-487.
• De Datta S.K. Moomaw J.C. & Bantilan T, 1969. Effects Varietelntype, Method Of Planting And Nitrogen Level On Competition Between Rice And Weeds. Pages 152-163 İn Proceeding 2 Nd Asian Pacific Weed Control Congres. Los Banos, Philippines.
• Düzgün M, Baran F.B, Kahraman Ş, & Düz M.Z, 2018. Determination of trace elements in Karacadag rice by ıcp-oes. Internationa Engineering and Natural Sciences Conference. S, 525-533, Diyarbakır.
• FAO, 2017. Rice Productions, The Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO), Source: [www.faostat.fao.org]. Access Date: 29.09.2019.
• Gogoi A.K, & Kalita H, 1991. Transplanting Reduces Weed Infestation in Rice. Weed Abs. 1993. 042-01578.
• Gürsoy S, Türk Z, İkinci İ, & Kolay B, 2009. Diyarbakır İli ve İlçelerinde Çiftçilerin Organik Tarıma Bakış Açısı. 1. GAP Organik Tarım Kongresi, 17-20 Kasım 2009, Şanlıurfa. S, 254-259.
• Kahraman Ş, Atakul Ş, & Kılınç, S. 2019. Diyarbakır Yöresinde Çeltik Tarımının Yapısal Durumu. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi. 8 (1):81-90, Konya.
• Kahraman Ş, & Alp A, 2019. A Comparative Study of Yield and Quality of Local Karacadag and Osmancık-97 ın Conventional and Organıc Agricultural Conditions. Bangladesh J. Bot. 48(4): 1133-1142.
• Kendal E. & Sayar, M.S. 2013. Dicle ve Fırat havzalarında bilinçsiz sulamanın ekolojik denge üzerinde oluşturduğu riskler, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6 (1): 89-91.
• Köten M, Ünsal A.B, & Kahraman Ş, 2020. Physicochemical, nutritional, and cooking properties of local Karacadağ rice (Oryza sativa L.) – Turkey. International Food Research Journal 27(3): 435 - 444, Malezya.
• Lee Y.H, Lee S.M, Lee Y.J, & Choi D.H, 2003. Rice cultivation using organic farming system with organic input materials in Korea National Institute of Agricultural Science and Technology, Suwon 441-707, South-Korea.
• Şavsatli Y, Gülümser A, 2006. Fideleme ve serpme ekim yöntemlerinin bazı çeltik çeşitlerinde verim ve kalite karakterlerine etkileri. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2006, 21(2): 154-159.
• Şahin M, Sezer İ, Dengiz O, Akay H, Öner F, 2012. Kızılırmak Şartlarında Yetiştirilen Bazı çeltik Çeşitlerinin Verim Performanslarının Belirlenmesi. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi 5(1):33-36.
• Şahin M, Sezer İ, Akay H, Dengiz O, Sırat A, & Öner F, 2013. Bafra Şartlarında Yetiştirilen Bazı Çeltik Çeşitlerinin Arazi Uygunluk Sınıflarına Göre Verim Performanslarının Belirlenmesi. 10. Tarla Bitkileri kongresi, 10-13 Eylül 2013, sayfa 287-293, Konya.
• Şavşatlı Y, Gülümser A, & Sezer İ, 2008. Samsun ekolojik şartlarında yetiştirilen çeltik genotiplerinin verim ve verim unsurları bakımından karşılaştırılması. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 2008, 23(1): 7-16.
• TUİK, 2021. Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim Tarihi: 11.078.2021.