Maral Waterfall (Borçka-Artvin), its Natural Characteristics, and Economic Potentiality

Yıl 2009, Sayı: 52, 17 - 29, 28.09.2014

Ramazan Sever İbrahim Kopar

Öz

Maral Waterfall is located at 41° 57’ E and 41° 30' N the northwestern of Karçal Mountains in Turkey. The waterfall, formed on Maral Creek, is administratively within Maral village borders, Borçka, Artvin. The most distinctive feature of the waterfall is that water falls from 63 meters directly from a knick point. The waterfall, studied through travel-observation and interview method, exhibits the characteristics of Plunge or Vertical types in The World Waterfall Database. Being within Biosphere Reserve Protection Area decided by UNESCO, the waterfall is a hydro-geomorphologic formation that could take place in World Natural Heritage. The waterfall may contribute to the economy of the region if regulations are made for protection, advertisement and utilization. 

Anahtar Kelimeler

Turkey, Artvin, Borcka, Camili, Maral Waterfall, Eco-Tourism

Maral Şelalesi (Borçka-Artvin), doğal ortam özellikleri ve ekonomik potansiyeli

Öz

Maral Şelalesi, Karçal Dağları’nın (3415 m) kuzeybatısında 41° 57' doğu ve 41° 30' kuzey enleminde yer almaktadır. Maral Deresi üzerinde oluşan şelale, idari bakımdan Artvin ili Borçka İlçesi’nin Maral köyü yönetim sahasındadır. Şelaleyi benzerlerinden ayıran en önemli özellik; bir eğim kırığından, suları tek seferde, 63 m den düşen yüksek bir şelale olmasıdır. Gezi-gözlem ve mülakat yöntemleriyle incelenen şelale, WWD (The World Waterfall Databates) veritabanında belirtilen şelale tiplerinden Plunge veya Vertical şelale özelliklerini göstermektedir. UNESCO tarafından belirlenen Biyosfer Rezervi Koruma Alanı içindeki şelale, Dünya doğa mirasına girmeye aday bir hidro-jeomorfolojik oluşumdur. Şelale ve çevresinde koruma-tanıtma ve kullanmaya yönelik düzenlemeler yapılırsa, sahanın ekonomisine katkı sağlayacağına inanılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Artvin, Borçka, Camili, Maral Şelalesi, Eko-Turizm

Kaynakça

• ANONİM (2007). Borçka ve Artvin’in Uzun Yıllık Ortalama Meteo- rolojik Verileri, T.C. Başbakanlık Devlet meteoroloji İşleri ge- nel Müdürlüğü, İstatistik Yayın Şube Müdürlüğü Kayıtları, An- kara.
• ARINÇ, K. (2002). “Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi Gere- ken Bir Yöre; Günpınar Çağlayanı ve Çevresi (Şuhul Vadisi/ Darende)”, Türk Coğrafya Dergisi 39: 1-20.
• ATALAY, A. (2002). Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri, İzmir: T.C. Or- man Bakanlığı Yayınları.
• AYGEN, T. (1987). “Şelaleler”. İlgi Dergisi 21: 1-9.
• AYLAR, F., ve ÇOBAN,A. (2004). “Baraklı Çağlayanı (Taşova– Amasya)”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 24 (3) : 365-381.
• BEISEL, R. H. Jr (2006). International Waterfall Classification System. US: Outskirts Press Inc.
• BULUT, İ., SEVİNDİ, C., ve KAYA, G. (2005). “Türkiye’nin Tanıtıl- mamış Güzelliklerine Yeni Bir Örnek: Ciro Çağlayanı (Yusufeli- Artvin)”, Ulusal Coğrafya Kongresi-2005 (Prof. Dr. İsmail Yal- çınlar Anısına), Bildiriler: 107-115, İstanbul: Türk Coğrafya Ku- rumu.
• CEYLAN, M. A. (2000). “Güney Çağlayanı’nın Rekreasyonel Öne- mi”, Doğu Coğrafya Dergisi 2: 61-76.
• DİZDAR, M. Y. (2003). Türkiye’nin Toprak Kaynakları, Ankara: TMMOB, Ziraat Mühendisleri Odası.
• DOĞANAY, H. (1990). “Turistik Potansiyeli Yönünden Gürlevik Çağlayanı”, Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Araş- tırma Dergisi 8: 147-161.
• DOĞANAY, H. (1994). “Tortum (Uzundere) Çağlayanı ve Turistik Potansiyeli”, Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı, 76-92.
• DOĞANAY, H. (2000). “Türkiye’de Az Tanınan Üç Doğa Harikası: Tomara-Sarıkayalar ve Muradiye Çağlayanları”, Doğu Coğraf- ya Dergisi 3: 1-25.
• DOĞANAY, H., ve ZAMAN, S. (2001). “Kurşunlu ve Düden Çağla- yanları: Coğrafi Bir Tanıtım”, Doğu Coğrafya Dergisi 5: 1-35.
• DOĞANAY, H.,ve UZUN, A. (1996). Tomara Çağlayanı Raporu, Gümüşhane: T.C. Gümüşhane Valiliği.
• ERİNÇ, S. (2000). Jeomorfoloji I (Güncelleştirme; A. ERTEK ve C. GÜNEYSU), İstanbul: Der Yayınları.
• HUDSON, B. J. (1998). “Waterfalls: Resources for tourism”, Annals of Tourism Research 25: 4.
• İLHAN (Lahn), E. (1944). “Tortum Gölü ve Tortum Şelalesi”, Türk Coğrafya Dergisi 5-6: 137-142.
• İZBIRAK, R. (1971). Hidroğrafya Akarsular ve Göller, Ankara: Hari- ta Genel Müdürlüğü.
• KETİN, İ. (1949). Artvin Bölgesinin Jeolojik Etüdü Hakkında Memuar, Ankara: MTA Genel Müdürlüğü.
• ÖZDEMİR, Ü., ZAMAN, S. ve SEVER, R. (2004). “Rekreasyonel Açıdan Ulukaya Şelalesi ve Kanyonu”, Doğu Coğrafya Dergisi 12: 209-223.
• TOPRAK-SU (1984). Çoruh Havzası Toprakları, Ankara: Toprak-Su Genel Müdürlüğü.
• UZUN, S., UZUN, A., YILMAZ, C. ve ZEYBEK, H. İ. (2005). “Erfelek Çağlayanları-Sinop”, Doğu Coğrafya Dergisi 14: 331-349.
• WILSON, E.W. ve MOORE, J. E. (2003). Glossary of Hydrology, US: American Geological Institute.
• YILMAZ, B. S., GÜLİBRAHİMOĞLU, İ., KONAK , O., YAZICI, E. N., KÖSE, Z., YAPRAK, S., ÇUVALCI, F., SARALOĞLU, A., ve TOSUN C. Y. (1998). Artvin İli’nin Çevre Jeolojisi ve Doğal Kaynakları, Ankara: MTA Genel Müdürlüğü Jeoloji Etütleri Dairesi. HARİTALAR
• ARTVİN E 47-c3 paftası
• ARTVİN F47-b2 paftası İNTERNET ADRESLERİ
• TÜİK (Türkiye İstatiktik Kurumu) (2008). <http:www.tuik.gov.tr>. Son erişim 10 Mart 2008.
• TDK (Türk Dil Kurumu) (2008). <http://www.tdk.gov.tr> Son erişim 10 Mart 2008. d=20>. Son erişim 16 Ocak 2009.