Spacesyntax analysis method and the its usability in geographical studies

Yıl 2015, Sayı: 65, 11 - 22, 17.10.2015

Emrah Şıkoğlu , Handan Arslan

https://doi.org/10.17211/tcd.36109

Cited By: 4

Öz

Spacesyntax is a research method developed by Bill HILLIER and Julienne HANSON and it is based on human movements and perception. This method is used in order to recognize the cities and internal structures of the buildings. In this study, the terminology and analysis about the Spacesyntax method will be elaborated. The connection between some methods/procedures of geography and this method that is used in other disciplines is also mentioned. The usability of this method in Geography is discussed with the obtained results. In this study, it is aimed to raise awareness about the subject and to evaluate the integration of this method to Geography. It is also aimed to construct a background for the upcoming studies about Geographic researches using Spacesyntax method.

Anahtar Kelimeler

GeographySpacesyntaxGeography and spacesyntax analysis

Mekân dizim analizi yöntemi ve bunun coğrafi çalışmalarda kullanılabilirliği

Öz

Mekân dizimi 1970’li yıllarda Bill HILLIER ve Julienne HANSON tarafından geliştirilmiş insan hareketi ve algısını temel alan bir araştırma yöntemidir. Bu yöntem günümüzde özellikle mimarlar tarafından binaların içyapılarının ve şehirlerin algılanmasında kullanılmaktadır. Bu çalışmada mekân dizim analizinde kullanılan bazı terimlerden ve analizlerden bahsedilmiştir. Uzun zamandır farklı bilim dallarında kullanılan bu yöntemin coğrafyada kullanılan bazı kavram ve metotlarla olan bağlantısı incelenmiştir. Elde edilen sonuçlarla bu yöntemin coğrafyada kullanılabilirliği tartışılmıştır. Çalışmada, bu yöntemin coğrafyaya entegrasyonunu değerlendirmek ve konuyla ilgili farkındalık yaratmak temel amaç olarak belirlenmiştir. Gelecekte mekân dizim analizi yöntemi kullanılarak yapılacak olan coğrafi çalışmalara bir altlık hazırlamak da çalışmanın bir diğer önemli amacını oluşturur.

Anahtar Kelimeler

CoğrafyaMekan dizimiCoğrafya ve mekan dizim analizi

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• Ağaoğlu, A. (2003). Afyon’da Şehir Morfolojisinin İki Unsuru: Cadde-Sokak sistemi ve Konutlar. Coğrafi Bilimler Dergisi, 1(2), s.63-83.
• Atak, Ö. (2009). Mekan Dizim ve Görünür Alan bağlamında Geleneksel Kayseri Evleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İTÜ Fenbilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Baç, S. (2012). Tarihi Kentlerde Koruma Kavramının Mekan Dizim Yöntemi Üzerinden Araştırılması-Bergama Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Can, I. (2014). Mekan Dizilim Yöntem ve Teorisini Öğretmek Üzerine. VIII. Mimarlıkta tasarım Ulusal Sempozyumu, İYTE Mimarlık Fakültesi, s. 127-139, İzmir.
• Cole, J.P. ve Kıng, C.A.M. (1968). Quantitative Geography Techniques and Theories in Geography. John Wıley & Sons Ltd. London New York, Sydney.
• Czerkauer Yamu, C. (2010). Space Syntax Understanding, Hiller’s Concept of a Spatial Configuratiın and Space Syntax Analiysis. Unıversite de Franche-Comte, Unıversity College London, İngiltere.
• Çil, E. (2006). Bir Kent Okuma Aracı Olarak Mekan Dizim Analizinin Kuramsal ve Yöntemsel Tartışması. MEGARON. YTÜ mim. Fak. E-Dergisi, Cilt 1, Sayı,4, s. 218-233, İzmir.
• Çil, E. (2008). Kula Tarihsel Kentinin Yirminci Yüzyıldaki Fiziksel Dönüşümünün Mekan Dizim Analiziyle İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt: 23, No: 2, s. 283-293, Ankara.
• Gündoğdu, M. (2014). Mekan Dizimi Analiz Yöntemi ve Araştırma Konuları. Art-Sanat 2,s. 251-275, İstanbul.
• Herbert, T. D. ve Thomas, J. C. (1982). Urban Geography. John Wiley & Sons Ltd., New York.
• Hiller, B. ve Handson, J. (1984). Social Logic of Space. Cambridge Unıversity Press, London.
• Hillier, B. (1996). Space is the Machine; A Configurational Theory of Architecture. Cambridge University Press., London.
• Jiang, B. ve Claramunt, C. (2002). Integration of Space Syntax into GIS: New Perspectives for Urban Morphology. Transactions in GIS, Cilt: 6, Sayı: 3, s. 295-309, USA.
• Karakaş, E. (2005). Uygulamalı Coğrafyada Suç Haritaları II: Suç Harita Tipleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 2, s. 31-50, Elazığ.
• Karakaş, E., Karadoğan, S. ve Arslan H. (2004). Suç Haritaları Ve Bilgisayar Teknolojisi. Pamukkale Üniversitesi, Mühendislik bilimleri Dergisi, C:1 0, Özel Sayı, s.37-42, Denizli.
• Kaya H. S. ve Çıkrıkçı S. (2009). Tarihi Mardin Dokusunun Mekansal Dizin Yöntemiyle Analizi. 3. Ulusal Coğrafi Bilgi Sistemleri Sempozyumu, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Kim Y. O. (2000). The Role of Spatial Configuration in Spatial Cognition. 3rd International Symposium on Space Syntax, 49:1-21, Brazil.
• Nubani, L. ve Wineman, J. (2005). The Role of Space Syntax in Identifying the Relationship Between Space and Crime. A. van Nes (Eds.), Proceedings, 5th International Space Syntax Symposium, p.413-422. Delft.
• Özgüç, N. (1994). Beşeri Coğrafya’da Veri Toplama ve Değerlendirme Yöntemleri. İstanbul Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 3849, İstanbul.
• Özkan Özbek, M. (2007). Fizik Mekan Kurgularının Sosyal İlişkiler Üzerinden Arnavutköy Yerleşimi Bütününde Mekan Dizimi (Space Syntax) Yöntemi İle İncelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Smailes, A.E. (1957). The Geography of Towns. Hutchinson & Co (Publishers) Ltd., London.
• Tolun Denker, B. (1976). Şehir İçi Arazi Kullanımı. İstanbul Ünversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No. 2054, İst. Ünv. Coğ. Ens. Yay. No. 83, İstanbul.
• Tuncel, E. (2010). Mekan Dizim Mekanı Okumaya Yeter mi? Default Yönteme Eleştiri. Arredemanto Mimarlık, Sayı. 242, s. 114-119, İstanbul.
• Tümertekin, E. ve Özgüç, N. (2002). Beşeri Coğrafya İnsan, Kültür, Mekan. Çantay Kitabevi, İstanbul.