1990-2015 yılları arasında Türkiye’ye yönelik uluslararası turizm hareketlerindeki değişim

Yıl 2018, Sayı: 71, 7 - 13, 30.12.2018

Ayşe Okuyucu , Mehmet Somuncu

https://doi.org/10.17211/tcd.376358

Cited By: 3

Öz

Turizm, insanların boş zaman ve eğlenme amaçlı olarak gerçekleştirdikleri geçici bir yer değiştirme hareketidir. 2016 yılında Dünya genelinde 1.235 milyar kişi uluslararası turizm hareketine katılmıştır. Türkiye uluslarası turist varışlarında ilk on ülke içerisinde yer almaktadır. Bu çalışmada Türkiye’ye yönelik uluslararası turizm hareketlerinin yapısı; milliyetlere göre uluslararası varışlar, tesise geliş sayısı, geceleme ve ortalama kalış sürelerine göre değerlendirilmiştir. Çalışmada başlıca veri kaynağını Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın yayınladığı, 1990 ve 2015 yıllarına ait sınır giriş çıkış istatistikleri oluşturmaktadır. Bakanlıktan elde edilen veriler; ArcGIS 10.1 yazılımı kullanılarak tematik haritalar oluşturulmuştur. Oluşturulan haritalar, Türkiye’ye yönelik uluslararası turizm hareketlerinin daha hızlı analiz edilmesine katkı sağlamaktadır. Araştırmanın bulgularına göre; Türkiye’ye gelen ziyaretçilerin %75’i Avrupalıdır. Türkiye’ye gelen yabancı ziyaretçiler içerisinde en başta Almanya, Rusya ve Gürcistan, İran, Bulgaristan gibi sınır komşusu ülkelerden gelen ziyaretçiler dikkat çekmektedir. Tesise geliş sayısı Batı Avrupa ülkelerinden gelenlerde daha yüksektir. Buna karşılık komşu ülkelerden gelen ziyaretçilerin, tesise geliş sayıları daha azdır. Türkiye’de ziyaretçilerin ortalama kalış süresi ise Baltık ülkelerinden gelenlerde en yüksektir.

Anahtar Kelimeler

Uluslaraarası turiz hareketleri, Türkiye'de turizm, Türkiye

Changing of the international tourism movements towards Turkey, for the years 1990 and 2015

Öz

Tourism is a temporary movement of people to a destination of their choice intended for leisure or recreation. In 2016, 1.235 billion people participated in the international tourism movement around the world. Turkey ranks in the top ten countries in international tourist arrivals. In this study, the structure of the international tourism movement towards Turkey is evaluated according to nationalities, number of arrivals, arrivals to facilities, night spends and average length of stay. The study’s main data source is the border entry and exit statistics for the years 1990 and 2015, is published by the Ministry of Culture and Tourism. From the data obtained from the Ministry were created thematic maps, using ArcGIS 10.1 software. The generated maps, has contributed to more rapid analysis of international tourism movement towards Turkey. According to the findings of the research; 75% of visitors, coming to Turkey is the European origin. It is remarked that primarily foreign visitors coming to Turkey is from Germany, Russia and neighboring countries such as Georgia, Iran, Bulgaria. The number of entrances to facilities is higher Western European countries than others. On the other hand the number of entrances to facilities from neighboring countries is relatively low. The average night spends is highest in Baltic countries.

Anahtar Kelimeler

International tourism movement, Tourism in Turkey, Turkey

Kaynakça

• Buhalis, D. (2000). “Marketing The Competitive Destination of The Future”, Tourism Management, 21 (1): 97-116.
• Çavuş, Ş. ve Öncüer, M. (2013). Türkiye’de Konaklama Sektörünün Gelişimi, Ş. Çavuş, Z.Ege ve O.E. Çolakoğlu (Ed.), Türk Turizm Tarihi Yapısal ve Sektörel Gelişim (s.87-118), Ankara: Detay Yayıncılık.
• Çeken, H., Ateşoğlu, L. ve Karadağ, L. (2008). “Turizm Talebine Bağlı Olarak Uluslararası Turizm Hareketlerindeki Gelişmeler”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26): 71-85.
• Çımat, A. ve Bahar, O. (2003) “Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisi İçindeki Yeri ve Önemi Üzerine Bir Değerlendirme”, Akdeniz İ.İ.B.F Dergisi 6: 1-18.
• Emekli, G., İbrahimov, A. ve Soykan, F. (2006). “Turizmde Küreselleşmeye Coğrafi Yaklaşımlar ve Türkiye”. Ege Coğrafya Dergisi, 15: 1-16.
• Esen, F. Ö. (2013). “Turizm Öğrencilerinin Her Şey Dahil Sistemine Yönelik Tutumları”, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30: 1-24.
• Fennell, D.A. (1996). “A Tourist Space-Time Budget in the Shetland Islands”. Annals of Tourism Research, 23(4): 811-829.
• Güzel, Ö. (2011). “Türkiye’de İç Turizm Pazarı Analizi ve Pazarı Canlandırmaya Yönelik Alternatif Turizm Olanakları”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16): 127-144.
• Hall, C.M. ve Higham, J. (2005). Introduction: Tourism, Recreation and Climate Change. In (C. M. Hall, J. Higram Eds). Tourism, Recreation and Climate Change (s: 3-29), Clevedon: Channel View Publications:
• Hall, M. C., ve Page, S. J. (2006). The Geography of Tourism and Recreation: Environment, Place and Space. London and New York: Routledge.
• Kozak, N., Kozak, M.A. ve Kozak, M. (2014). Genel Turizm Bilgisi İlkeler-Kavramlar. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Kültür ve turizm Bakanlığı (2016). http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR,9870/turizm-paorlari.html Son erişim 5 Mayıs 2017.
• Kültür ve Turizm Bakanlığı (2017). http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR,9851/turizm-istatistikleri.html Son erişim 10 Haziran 2017.
• Mason, P. (2010). Tourism Impacts, Planning and Management. Amsterdam: Butterworth-Heineman.
• Özgüç, N. (2007). Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Özgüç, N. (2015). Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Raybaher (2017). http://www.rayhaber.com/2017/06/yapimi-devam-eden-yht-projeleri/ Son erişim: Ekim 2017
• Shaw, G. ve Williams, A.M. (2004). Tourism and Tourism Space. London: Sage Publications..
• Sievänen, T., Pouta, E. ve Neuvonen, M. (2007). “Recreational Home users-potential Clients for Countryside Tourism?”, Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 7(3): 223-242.
• Somuncu, M. (2016). İklim Değişikliğinin Dünya ve Türkiye Turizmine Etkileri. M. Somuncu (Ed.) Küresel İklim Değişikliği ve Etkileri. (s. 157-182). Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayını.
• Su, S. Wan, C. Hu, Y. ve Cai, Z. (2016). “Characterizing Geographical Preferences of International Tourists and the Local Influential Factors in China Using Geo-tagged Photos on Social Media”, Applied Geography 73: 26-37.
• Telfer, D.J. (2002). The Evolution of Tourism and Development Theory. R. Sharpley and D. J., Telfer (Eds.) Tourism and Development Concept and Issues (p. 35-78). Channel View Publications.
• Thurnell-Read, T. (2012). “Tourism Place and Space: British Stag Tourism in Poland”, Annals of Tourism Research, 39(2): 801-819.
• Tuija Sievänen , Eija Pouta ve Marjo Neuvonen (2007). “Recreational Home Users-Potential Clients for Countryside Tourism?, Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 7(3), 223-242.
• Umunç, H. (2016). “Anzaklar ve Çanakkale: Anzak Günlüklerindeki Gerçekler”, Hacettepe Edebiyat Fakültesi Dergisi, 33(1): 169-181.
• UNWTO (2016). http://www.e-unwto.org/doi/book/10.18111/9789284418145 Son erişim: 5 Ekim 2017.
• Vinod, S., Sirakaya, E. ve Kerstetter, D. (2002). “Devoloping Countries and Tourism Ecolabels”. Tourism Management, 23: 161-174.