Giriş: Çocuklarda görülen
akut ishallerde en sık viral etkenler rotavirüs ve enterik adenovirüstür. Her iki etkenin neden olduğu
ishallerde çocukların klinik tablosu çok hızlı
kötüleşebilmektedir. Kusma, dehidratasyon ve metabolik asidoz sonucu,
hastalarda yatarak tedavi endikasyonu
ortaya çıkmaktadır. Çalışmamızda yatarak tedavi gören enterik adenovirüs ve
rotavirüs ishalli vakaları epidemiyolojik açıdan değerlendirerek demografik
verilerini irdelemek ve hangi tedavilerin uygulandığını göstermeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntemler: İstanbul Yeni Yüzyıl
Üniversitesi Tıp Fakültesi Gaziosmanpaşa Hastanesi'ne 1 Ocak 2016-31 Aralık 2017
tarihleri arasında ishal şikayeti ile başvuran 0-14 yaş aralığında 1281
çocuk hasta retrospektif olarak incelendi. Bu hastalar arasında akut
gastroenterit tanılı, rotavirüs ve enterik adenovirüs antijen testi
değerlendirilmiş, gaita mikroskopisinde parazit olmayan ve gaita kültüründe Salmonella-Shigella
spp üremesi olmayan ve hastanede en
az 24 saat yatış süresi olan 443 hasta çalışma grubu olarak belirlendi. İstatistik metodu olarak T testi ve Ki kare testleri kullanıldı.
Çalışmada p<0,05 değeri anlamlı olarak kabul edildi.
Bulgular: İshal şikayeti ile
başvuran 1281 hastanın 443(%34,6)’ü yatarak takip edildi. 38 (%2,9) hastada
enterik adenovirüs, 95(%7,4) hastada ise
rotavirüs antijeni testi pozitif idi. Hastalarda
ki en sık şikayetler sıklık sırasıyla bulantı-kusma, halsizlik ve ateş olup,
karın ağrısı en az saptanan şikayettir. Yatarak tedavi edilen hastalarda tek başına probiyotik
kullanımı rotavirüs ishalli hastalarda %61, enterik adenovirüs enfeksiyonlu
hastalarda %63,2 oranında en sık
kullanılan ilaç grubu olmuştur.
Antibakteriyel etkili antibiyotikler %58 oranında rotavirüs ve enterik
adenovirüs antijeni negatif ishalli hastalarda, en yüksek oranda
kullanılantedavi ajanıdır. Antiprotozoal etkili antibiyotikler, rotavirüs antijeni
ve enterik adenovirüs antijeni pozitif grupta ve her iki etken için negatif
hasta grubunda en az tercih edilen ilaçlardı.
Tartışma: Çocukluk çağı
ishallerinde viral etkenler göz önünde bulundurulmalıdır. İshalin tedavisinde
öncelikle kaybedilen sıvının yerine konması planlanmalıdır. Antibakteriyel ya
da antiprotozoal antibiyoterapi için laboratuvar testleri yönlendirici
olmalıdır. Hastanede yatarak tedavi gören ve viral etyoloji düşünülen ishalli
çocuk hastalara rotavirüs ve enterik adenovirüs antijeni hızlı tanı testleri
kullanılarak erken tanı konulabilieceği, böylece semptomatik tedaviler ile gereksiz antibiyotik kullanımın önüne
geçilebileceği değerlendirilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İç Hastalıkları |
Bölüm | ORIGINAL ARTICLES |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Mayıs 2020 |
Gönderilme Tarihi | 7 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 14 Sayı: 3 |