An Evaluation of Instructors and Curriculums in Tourist Guidance Programs

Yıl 2022, , 1 - 26, 17.06.2022

Lütfi Atay , Alparslan Güvenç , Sedat Bozdoğan

https://doi.org/10.37847/tdtad.1022630

Cited By: 3

Öz

Purpose: In this study, it is aimed to determine the current status of the tourist guide education programs available at the associate degree in vocational schools and undergraduate level in tourism faculties at Universities in Turkey in terms of instructors and curriculum. Tourism guidance programs at the associate and undergraduate level were evaluated separately, and in this context, the data on the instructors, curriculums and foreign language lessons taught in the programs were evaluated.
Method: In this research, a literature review was made on secondary data (undergraduate and associate degree programs). In this study, which was prepared as a source review and based on the data of 2020, secondary data on the official websites of the Council of Higher Education and related academic units were used.
Findings: As a result of the analysis of the data, it was seen that the majority of the instructors who play an important role in tourist guide education do not have an academic degree in the field of tourist guiding. In addition, it has been determined that some of the curriculums are designed by focusing on the qualifications of the instructors rather than the program qualifications, and that the teaching of the courses specified in the Tourist Guidance Vocational Regulation is not taken into account sufficiently in the teaching plans. It has been observed that there is a focus in certain languages among languages, but there is no problem in offering a second foreign language as optional in general.
Discussion: Findings of this study was evaluated according the findings and results of related studies in literature, the various suggestions have been put forward regarding the curriculums and the allocation of staff in academic units.
Key Words: Tourist Guidance, Tourist Guidance Education, Tourist Guidance Curriculums, Tourism Guidance

Anahtar Kelimeler

Tourist Guidance, Tourist Guidance Education, Tourist Guidance Curriculums, Tourism Guidance

Turist Rehberliği Programlarındaki Öğretim Elemanlarına ve Öğretim Planlarına Yönelik Bir Değerlendirme

Öz

Amaç: Bu çalışmada, Türkiye’de üniversitelerde meslek yüksekokullarındaki ön lisans ve turizm fakültelerindeki lisans düzeyinde mevcut olan turist rehberliği eğitimi veren programların öğretim elemanı ve öğretim planı açısından mevcut durumunun tespiti amaçlanmıştır. Ön lisans ve lisans düzeyindeki turizm rehberliği programları ayrı ayrı değerlendirilmiş ve bu kapsamda programlardaki öğretim elemanı, öğretim planları ve öğretilen yabancı dil derslerine ilişkin veriler değerlendirilmiştir.
Yöntem: Bu araştırmada ikincil veriler (lisans ve ön lisans programları) üzerinden bir kaynak taraması yapılmıştır. 2020 yılı verilerinin baz alındığı, kaynak taraması niteliğinde hazırlanan bu çalışmada Yüksek Öğretim Kurulu ve ilgili akademik birimlerin resmi web sitelerindeki ikincil verilerden faydalanılmıştır.
Bulgular: Verilerin analizi sonucunda turist rehberliği eğitiminde rol alan öğretim elemanlarının çoğunluğunun turist rehberliği alanında bir akademik dereceye sahip olmadıkları görülmüştür. Ayrıca, bazı öğretim planlarının program yeterliliklerinden ziyade öğretim elemanı yeterliliklerine odaklanılarak düzenlendiği ve öğretim planlarında Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği’nde belirtilen derslerin karşılanmasının yeterince dikkate alınmadığı tespit edilmiştir. Verilen yabancı dil derslerinde de belirli dillerde bir yoğunlaşma olduğu fakat genel olarak ikinci yabancı dil seçeneği sunma konusunda bir sorun olmadığı görülmüştür.
Tartışma: Çalışmanın bulguları alan yazındaki ilgili çalışmaların bulgu ve sonuçları ile tartışılmış, akademik birimlerdeki öğretim planı ve akademik kadro tahsisine ilişkin çeşitli öneriler ortaya konmuştur.

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberliği, Turist Rehberliği Eğitimi, Turist Rehberliği Programları, Turizm Rehberliği

Kaynakça

• Ahipaşaoğlu, S. (2006). Turizmde Rehberlik. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Arslantürk, Y. (2010). Yükseköğretim düzeyinde turist rehberliği eğitimi veren öğretim kurumlarında uygulanan eğitime yönelik öğrenci algılamaları. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (1), 63-78.
• Baytok, A., Boyraz, M. ve Kabakulak, A. (2019). Turizm/turist rehberliği bölümü akademisyenlerinin profili: Türkiye üniversiteleri örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (68), 1038-1049.
• Boyraz, M. ve Kabakulak, A. (2020). Türkiye’deki turizm rehberliği bölümlerinde görev yapan akademisyenlerin bilimsel yayınlarının bibliyometrik analizi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3): 2152-2163.
• Büyükkuru, M. ve Çokal, Z. (2018). Turizm rehberliği eğitimi alan öğrencilerin duygusal zekâ düzeyleri ile meslek seçimleri arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (2018), 443-474.
• Cansu, E. ve Tanrısever, C. (2020). Turist rehberlerinin yabancı dil eğitimleri üzerine bir araştırma. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 9 (1), 26-44.
• Çimrin, H. (1995). Turizm ve Turist Rehberliğinin ABC’si. Antalya: Akdeniz Kitabevi.
• Çolakoğlu, O. E., Epik, F. ve Efendi, E. (2007). Tur Yönetimi ve Turist Rehberliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Değirmencioğlu, A. Ö. (2001). Türkiye'de turizm rehberliği eğitimi üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12 (2), 189-196.
• Düz, B. (2017). Turist rehberliğinde meslek etiği ilkelerinin faydacı etik yaklaşımı ile belirlenmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (2), 1639-1662.
• Eker, N. ve Zengi̇n, B. (2016). Turizm rehberliği eğitimi müfredatlarının uygulama yeterliliğinin profesyonel turist rehberleri bakış açısıyla irdelenmesi. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 5 (2), 4-19.
• Eser, S. ve Şahin, S. (2020). Turist rehberliği mesleğinde yaşanan güncel sorunlar üzerine bir inceleme. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2): 1344-1355.
• Gökdemir, S. (2017). Turist rehberlerinde iş doyumu ve tükenmişlik ilişkisi: Bir alan araştırması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Gökdemir, S. ve Yüksel, O. (2020). Turlarda Rehber ve Acenta Denetim Usul ve Esasları. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
• Gül, T. (2012). Türkiye’deki turizm rehberliği öğretim programlarının değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Güven Ö. Z. ve Ceylan U. (2014). Lisans ve ön lisans düzeyinde turizm rehberliği Eğitimi veren okullardaki müfredatların turizm rehberliği meslek yönetmeliğine uygunluğunun incelenmesi. 15. Ulusal Turizm Kongresi, 13-16 Kasım 2014. Ankara, 186-195.
• İRO, İstanbul Rehberler Odası, (2021). https://iro.org.tr/tr/53-page-rehberligin-tarihcesi.aspx (Erişim tarihi: 21.06.2021).
• İşçeli̇, Z. ve Kılıç, G. (2018). Lisans düzeyinde turizm rehberliği eğitimi veren fakültelerin müfredatlarının incelenmesi. Turist Rehberliği Dergisi (Tured), 1 (1), 41-56.
• İyitoğlu, V. (2015). İş etiği kurallarının uygulanmasının örgütsel ve mesleki bağlılığa etkisi: ön lisans turizm öğrencileri üzerinde bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 12 (1), 82-98.
• Koçoğlu, C. M. ve Avcı, M. (2018). Turizmde küresel etik kodların uygulanma düzeyleri: turizm eğitimi alan öğrenciler üzerinde bir araştırma. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(1), 539-553.
• KTB, Kültür ve Turizm Bakanlığı, (2021). https://www.ktb.gov.tr/Eklenti/906,ttstratejisi2023pdf.pdf?0 (Erişim tarihi: 21.06.2021). Türkiye Turizm Stratejisi (2023) ve Türkiye Turizm Stratejisi Eylem Planı (2007-2013)
• Kürkçü M. (2017). Turist rehberliği eğitimi sorunları, sektöre etkileri ve çözüm önerileri. 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı (1-3 Kasım 2017). Cilt 2 (2017) 264-274.
• Kürkçü, M. (2018). Rehber adayları gözünden turist rehberliği bölümleri ders programları ve uygulamalardaki yanlışlıklar. Mediterranean Journal of Humanities, 8(2), 437-449.
• Mısırlı, İ. (2015). Seyahat Acentacılığı ve Tur Operatörlüğü. Ankara: Detay Yayıncılık.
• MYK, Mesleki Yeterlilik Kurumu (2021). https://portal.myk.gov.tr/index.php?option=com_meslek_std_taslak&view=taslak_listesi_yeni&msd=2 (Erişim Tarihi: 21.06.2021).
• Pelit, E. ve Katırcıoğlu, E. (2018). Turist rehberliği mesleğinde taraflar açısından yaşanan sorunlar üzerine bir değerlendirme. Turist Rehberliği Dergisi, 1(2), 74-94.
• Tanrısever, C., Bektaş, İ. ve Koç, D. E. (2019). Dünyada turist rehberliği eğitimi. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 2 (1), 44-56.
• Taş, E. (2019). Lisans düzeyinde turizm rehberliği eğitiminde mesleki İngilizce dersine yönelik bir değerlendirme (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Temizkan, R. ve Timur, B. (2020). Türkiye’deki turist rehberliği eğitim modellerinin karşılaştırmalı bir analizi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(4): 3550-3569.
• TUREB, Türkiye Turist Rehberleri Birliği, (2020). http://www.tureb.org.tr/tr/RehberVeritabani (Erişim tarihi: 15.06.2020 – 30.11.2020).
• TURİNG, Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu, (2021). https://www.turing.org.tr/tarihce/ (Erişim tarihi: 21.06.2021).
• Turist Rehberliği Meslek Kanunu (2012, 7 Haziran). Resmî Gazete (Sayı: 28331). https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120622-2.htm (Erişim Tarihi: 15.06.2021)
• Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği (2014, 26 Aralık). Resmî Gazete (Sayı: 29217). https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/12/20141226-25.htm (Erişim Tarihi: 15.06.2021)
• TYYÇ, Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi (2021). http://tyyc.yok.gov.tr/?pid=20) (Erişim Tarihi: 21.06.2021).
• Yarcan, Ş. (2007). Profesyonel turist rehberliğinde mesleki etik üzerine kavramsal bir değerlendirme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18(1), 33-44.
• Yarcan. Ş. (1993). Seyahat Yönetimi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Matbaası.
• Yeni̇pınar, U, Zorki̇ri̇şci̇, A. (2013). Türkiye ve Avrupa Birliği ülkelerinde turist rehberliği eğitimi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (2), 111-136.
• Yenipınar, U. ve Kardaş, K. (2019). Turizm rehberliği bölümleri müfredat geliştirme önerisi. Journal of Travel and Tourism Research, (14), 1-26.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YÖK, Yüksek Öğretim Kurulu, (2021). https://yokatlas.yok.gov.tr./tercih-sihirbazı-t4-tablo.php?p=ea (Erişim Tarihi: 09.07.2021).