Beşeri Sermayenin Etkinliği Açısından Turizm Ön Lisans Eğitiminde Uygulamalı Mesleki Eğitimin Önemi

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 2, 202 - 214, 27.12.2018

İsmail Gümüş , Cemil Örgev

Öz

Türkiye’deki turizm ön lisans eğitiminin temel işlevlerinden
birisi de iş dünyasının ihtiyacı olan bilgi ve beceriye sahip nitelikli ara
eleman yetiştirmektedir. Bunun için bu okullarda okuyan öğrencilere nitelik
kazandırılarak oluşacak becerikli insan gücünün varlığı ülkenin en önemli kaynağını
teşkil edecektir. Ancak bunun için istenilen niteliklere sahip iyi eğitimli ve
beceri kazandırılmış insan kaynaklarının oluşturulması gerekir. Bu durumda
Turizm Meslek Yüksekokullarında ve ön lisans eğitimi veren diğer birimlerde
okuyan öğrenci kaynaklarının etkin ve verimli kılınabilmesi için okul eğitimi
yanında işyeri düzeyinde mesleki açıdan uygulamalı eğitime de ağırlık
verilmesiyle mümkündür. Bu doğrultuda uygulamalı mesleki eğitime verilen destek
sayesinde bu kaynakların niteliksel kazanımları nedeniyle iş dünyasının
kaliteli ara insan gücü karşılanmış dolayısıyla ekonomiye de önemli destek
sağlanmış olacaktır. Bu çalışma ile sektörün geleceğini ilgilendiren 3+1
uygulamasının ön lisans turizm öğrencileri ve işverenler açısından
verimliliğinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda turizm ön lisans
eğitimi alan öğrencilere okulda mesleğin temel bilgilerini kazandırmak ve bir
kısım mesleki bilgi ve becerileri de iş ortamında uygulama yaptırarak işi
öğretmektir. Bu konuda Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi bünyesindeki
tüm meslek yüksekokullarında olduğu gibi turizm meslek yüksekokulu ve turizm
bölümlerinde üç dönem okul eğitimi yanında bir dönem iş yeri eğitim uygulaması
(3+1) ile bu insan kaynaklarına niteliksel özellik kazandırılmaktadır. Bu 3+1
iş yeri eğitim uygulaması sayesinde eğitimli insan kaynaklarının atıl kalması
önlenip iş dünyasına kazandırılmaktadır. Bu nedenle turizm mesleği açısından ön
lisans eğitimi alan bu insan kaynaklarının beşeri sermaye ile olan ilişkisi
üzerinde durulmuştur. Bu doğrultuda beşeri sermayenin etkin kılınabilmesi için
uygulama ağırlıklı iş yeri eğitimi almış ve beceri kazandırılmış insan
kaynaklarının varlığıyla mümkündür. Bu beşeri kaynaklara bilgi ve beceri
kazandırılmasında önemli bir role sahip olan mesleki eğitimin ekonomik
gelişmelere de katkısı son derece önem arz etmektedir. Bu kapsamda, Sakarya Uygulamalı
Bilimler Üniversitesi bünyesindeki ön lisans turizmine uygulanan 3+1 modeliyle
öğrencilerin bilgi ve beceri kazanımlarına ve davranışlarına yönelik 80
öğrenciye anket uygulaması yapılmıştır. Ayrıca 30 iş yeri sahipleriyle yüz yüze
görüşülerek anket yöntemiyle alternatif bir uygulama olan 3+1 modelinin beşeri
kaynaklara olumlu etkisi üzerine bir çalışma olup, bu pratik uygulamanın
öğrencilere niteliksel açıdan önemli bilgi ve beceriler kazandırdığı konusu ön
lisans turizm öğrencileri ve turizm işletmeleri tarafından büyük ölçüde
desteklendiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Beşeri Sermaye, Mesleki Eğitim, Uygulamalı Mesleki Eğitim, 3+1 İşyeri Uygulaması

The Importance of Applied Vocational Education in Tourism Associate Degree Education in Terms of Human Capital Effectiveness

Öz

One of the main functions of the vocational education
in tourism field in Turkey is to raise the intermediate staff that contain the
knowledge and skills which the business world requires. Therefore, the
existence of the skillful labor force, which will be created by giving quality
to the students who study at these schools, will be the most important resource
of the country. However, human resource with the required skills and education
needs to be created first. This will be possible by enabling applied
professional education in addition to the theoretical education, which is being
held at Tourism Vocational Schools and other entities that give vocational
education, in order to make the student resources more effective and efficient.
In this direction, with the support that will be given to applied professional
education, since these resources will gain more qualifications, it will be
possible to meet business world’s quality intermediate staff need. With this
study, it is aimed to determine the efficiency of the 3 + 1 application which
deals with the future of the industry in terms of pre-license tourism students
and employers. In this direction, it is aimed to give basic knowledge of the
profession to the students who are studying tourism in associate's degree level
and to teach the business by applying some professional knowledge and skills in
business environment. In this respect, as in all vocational schools of Sakarya Applied
Sciences University, as well as school education in tourism vocational college
and tourism departments, qualitative characteristics are given to these human
resources with a one term workplace education application (3+1). As a result of
the 3+1 workplace training application, educated human resources are prevented
from being idle and brought to the business world. For this reason, the
relationship between these human resources and human capital is emphasized. In
this direction, application is possible with the presence of skilled
workplace-trained and skilled human resources so that human capital can be
effective. The contribution of vocational education to economic development,
which has an important role in gaining knowledge and skills in these human
resources, is of utmost importance. In this context, questionnaires were
applied to 80 students towards their knowledge and skill acquisition and
behaviors with 3 + 1 model which is being applied at tourism associate’s degree
level within Sakarya Applied Sciences University. Moreover, face to face
surveys were applied to 30 business owners in order to see the effects of 3+1
application, which is an alternative application, on human capital. As a
result, it was concluded that this practical application enables vocational
school and tourism students to gain more knowledge and skills in a qualitative
way, which was also supported by the tourism students and businesses.

Anahtar Kelimeler

Human Capital, Vocational Education, Applied Vocational Education, 3+1 Workplace Practice

Kaynakça

• Atik, H. (2006). Beşeri Sermaye, Dış Ticaret ve Ekonomik Büyüme. Bursa: Ekin Kitabevi.
• Aydın, Ü., Oğuz, A. (2007). Teknolojik Yenilik ve Buluşçuluk İçin Türkiye Eğitim ve İnsan Kaynakları Stratejisi, içinde; 6.Uluslararası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı, İ.Ü İktisat Fakültesi, İstanbul.
• Arabacı, İ. B. (2011). Türkiye’de ve OECD Ülkelerinde Eğitim Harcamaları”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 35, ss.100-112.
• Eser, K., Gökmen Ç. E. (2009). Beşeri Sermayenin Ekonomik Gelişme Üzerindeki Etkileri: Dünya Deneyimi ve Türkiye Üzerine Gözlemler. Muğla Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı 2. ss. 45-46.
• Gümüş, İ. (2016). Meslek Liseleri ve Meslek Yüksekokullarındaki Öğrencilere Uygulamalı İş Yeri Eğitimle Kazandırılan Becerilerin Niteliksel Açıdan Değerlendirilmesi. Uluslararası Yükseköğretimde Mesleki Eğitim ve Öğretim Sempozyumu Çorum. ss. 304-320.
• Gürak, H. (2006). Önce Bilgili İnsan, Üretim Bilgisi (Teknoloji) ve Nitelikli Emek Üzerine. İstanbul.
• İçli, G. (2001). Eğitim, İstihdam ve Teknoloj. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 9. ss. 67-69.
• Karagul, M. (2003). Beşeri Sermayenin Ekonomik Büyümeyle İlişkisi ve Etkin Kullanımı. Akdeniz Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. No.5.
• Resmi Gazete, 2547 sayılı “Yüksek Öğretim Kanunu” 04.11.1981 tarih ve 17506 Sayılı Resmi Gazete.
• Resmi Gazete, 6111 Sayılı Kanun 13.02.2011 tarih ve 27857 Sayılı Resmi Gazete.
• Sakarya Üniversitesi Meslek Yüksekokulları İşyeri Uygulaması Eğitim Yönergesi, (2011). Sakarya.
• Ural, A., Pelit, E.(2002).Türkiye’de Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Yüksek Öğretim Örgütlerinin Örgütleniş Biçimleri. Turizm Eğitimi Konferans Workshop, 11-13 Aralık, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitimi Genel Müdürlüğü Ankara. ss. 75-85.
• Üzümcü, T. P., Bayraktar, S. (2004). Türkiye'de Turizm Otel İşletmeciliği Alanında Eğitim Veren Yükseköğretim Kuruluşlarındaki Eğitimcilerin Turizm Mesleki Eğitiminin Etkisel Açıdan İncelenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması. 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir.