Kastamonu Üniversitesi Turizm Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım ve Beğenilme Arzusu Düzeylerinin Belirlenmesi

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 47 - 56, 28.06.2021

Yakup Erdoğan , Aydoğan Aydoğdu

https://doi.org/10.37847/tdtad.874960

Cited By: 2

Öz

Bu çalışma Kastamonu Üniversitesi Turizm Fakültesi öğrencilerinin sosyal medya kullanım ve beğenilme arzusu düzeylerinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda 2020-2021 öğretim yılı içerisinde Kastamonu Üniversitesi Turizm Fakültesi’nde öğrenim gören öğrencilere yönelik bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin beğenilme arzusu düzeylerini belirleyebilmek için Kaşıkara ve Doğan (2017) tarafından geliştirilen “Beğenilme Arzusu” ölçeği kullanılmıştır. 9 maddelik ölçeğin iç tutarlılık katsayısı 0.813 olarak hesaplanmıştır. Çalışmanın evrenini 792 öğrenci oluşturmaktadır. Örneklem yöntemi olarak olasılık dışı örnekleme yöntemlerinden kolayda örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda 268 öğrenci araştırmaya katılarak örneklemi oluşturmuştur. 5’li likert tipinde toplanan veriler SPSS istatistik programı ile ölçeğin geçerlilik ve güvenirliğinin tespit edilmesi için, açıklayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Hipotezlerin test edilmesi amacıyla, tek yönlü ANOVA ve Pearson korelasyon analizleri yapılmıştır. Ayrıca demografik özelliklere ilişkin istatistiksel verileri elde etmek amacıyla frekans analizi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda katılımcıların beğenilme arzusu düzeylerinin kullanılan sosyal medya ağlarına ve kullanım amacına göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Bununla birlikte beğenilme arzusu düzeyleri ile katılımcıların sosyal medya kullanımını bağımlılık olarak tanımlamaları arasında pozitif, anlamlı ve yüksek bir ilişki olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Beğenilme Arzusu, Sosyal Medya Kullanımı, Turizm Öğrencileri, Kastamonu Üniversitesi

Determination of Social Media Usage and Desire to Be Liked Levels of Kastamonu University Tourism Faculty Students

Öz

This study aims to determine the social media usage and desire to be liked of Kastamonu University Faculty of Tourism students. For this purpose, a research was carried out for students studying at Kastamonu University Faculty of Tourism in the 2020-2021 academic year. The "Desire to Be Liked" scale developed by Kaşıkara and Doğan (2017) was used to determine the students' desire to be liked. The internal consistency coefficient of the 9-item scale was calculated as 0.813. The universe of the study consists of 792 students. The convenience sampling method, one of the non-probability sampling methods, was used as the sampling method. In this context, 268 students participated in the study and formed the sample. Explanatory factor analysis was applied to determine the validity and reliability of the scale with the data collected in 5-point Likert type with SPSS statistics program. To test the hypothesis, one-way ANOVA and Pearson correlation analysis were performed. In addition, frequency analysis was applied in order to obtain statistical data on demographic characteristics. As a result of the analysis, it was determined that the desire to be liked of the participants differed according to the social media networks used and the purpose of use. In addition, it was determined that there is a positive, significant and high relationship between the levels of desire to be liked and the participants' definition of social media use as addiction.

Anahtar Kelimeler

Desire to be Liked, Social Media Usage, Tourism Students, Kastamonu University

Kaynakça

• Akın, A. (2010). İki Boyutlu Sosyal Istenirlik Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özelliklerinin Araştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3), 771-784.
• Akın, M. (2017). A research on the impacts of the young people’s Internet addiction levels and their social media preferences. International Review of Management and Marketing, 7(2), 256-262.
• Ayan, G. (2016). Tüketim Kültürü Bağlamında Kimlik İnşasının Sosyal Medyada Kullanımı. Instagram Örneği. Ankara: Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
• Aytaç, S. (2000). İnsanı anlama çabası. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Balcı, Ş., Gölcü, A. A & Öcalan, M. E. (2013). Üniversite öğrencileri arasında internet kullanım örüntüleri. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 7 (4), 5-22.
• Baritçi, F. & Fidan, Z. (2018). Sosyal Ağlarda Benlik Sunumuna Dair Bir Distopya: Black Mirror Dizisi Örneği. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences, 54, ss. 37-63.
• Boyd, D. (2010). Social network sites as networked publics: Affordances, dynamics, and implications. In ZiziPapacharissi (Ed.), Networked Self: Identity, Community, and Culture on Social Network Sites (pp.39-58). New York, NY: Routledge.
• Cheung, C. M. K., Chiu, P & Lee, M. K. O. (2011). Online social networks: Why do students use Facebook? Computers in Human Behavior, 27, 1337-1343.
• Cliffton, A., Turkheimer, E. & Oltmanns, T.F. (2009). Personality Disorder in Social Networks: Network Position as a Marker of Interpersonal Dysfunction. Social Networks, 31, p. 26–32.
• Coie, J. D., & Cillessen, A. H. (1993). Peer rejection: Origins and effects on children's development. Current Directions in Psychological Science, 2(3), 89-93.
• Çakmak, V. & Baş, Ü. (2017). Benlik Sunum Aracı Olarak Instagram Kullanımı: Öğrenciler Üzerine Nitel bir Araştırma. Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 17, ss. 96-118.
• Çınar, H. & Keskin, N. (2015). Öğrencilerin sosyal görünüş kaygısının öğrenim yeri tercihlerine etkisi. Electronic Journal of Vocational Colleges, 457-465.
• Erdoğan, İ. (2012). Pozitivist Metodoloji ve Ötesi: Araştırma Tasarımları, Niteliksel ve İstatiksel Yöntemler. Erk: Ankara.
• Eroğlu, F. (2000). Davranış bilimleri (5.Baskı). Kırklareli: Beta Yayınları.
• Filiz, O., Erol, O., Dönmez, F.İ. & Kurt, A.A. (2014). BÖTE Bölümü Öğrencilerinin Sosyal Ağ Siteleri Kullanım Amaçları ile Internet Bağımlılıkları Arasındaki Ilişkinin Incelenmesi. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 3(2), 17-28.
• Glynn, C. J., Huge, M. E. & Hoffman, L. H. (2012). All the news that’s fit to post: A profile of news use on social networking sites. Computers in Human Behavior, 28, 113-119
• Gunelius, S. (2011). 30 Minute Social Media Marketing. McGraw-Hill.
• Gülsoy, T. (2009). Etkileşimli MedyavePazarlama Terimler Sözlüğü. L. Baruh, ve M. Yüksel içinde, Değişen İletişim Ortamında Etkileşimli Pazarlama (s. 223-251). İstanbul: Doğan Kitap.
• Güney, S. (2015). Örgütsel Davranış, (3.bs.), Ankara: Nobel Yayınları.
• Horzum Taylor, I. (2015). Facebook ve Beğenilme Güdüsü. International Journal of Social Sciences and Education Research, 4, 1473-1486.
• İnce, M. & Koçak, M. C. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları. Necmettin Erbakan Üniversitesi Örneği. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (2), 736-749.
• İşçi, M. (1999). Davranış Bilimleri (Genişletilmiş 2.Baskı). İstanbul: Der
• Karagülle, A. E. & Çaycı, B. (2014). Ağ Toplumunda Sosyalleşme ve Yabancılaşma. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 4(1), 1-9.
• Karaşar, B., & Öğülmüş, S. (2016). Üniversite öğrencilerinde sosyal onay ihtiyacının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 469-495.
• Kaşıkara, G. & Doğan, U. (2017). Beğenilme Arzusu: Ölçek Geliştirme, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), ss. 51-60.
• Kayış, A. (2009). Güvenirlik Analizi. Ş. Kalaycı (Ed), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayıncılık. (403-419).
• Küçükali, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanımı: Atatürk Üniversitesi Örneği. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 7(13), 531-546.
• Mason, R. & Rennie, F. (2008). E-learning and social networking handbook: Resources for higher education New York, NY: Routledge.
• O'Brien, K. A. (2011). Attenuating Desirable Responding: A Comparison of Self-Compassion and Self-Affirmation Strategies. University of Manitoba (Canada).
• Özdemir, Z. (2015) Sosyal Medyada Kimlik İnşasında Yeni Akım; Özçekim Kullanımı. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 2(1), 112-131.
• Paulhus, D. L. (1984) Two Components of Social Desirable Responding. Journal of Personality and Social Psychology, 46, 598-609.
• Polat, R. (2017). Dijital Hastalık Olarak Nomofobi. İstanbul Aydın Üniversitesi Yeni Medya Elektronik Dergisi, 10(4), 164-172.
• Safko, L. (2010). The Social Media Bible. New Jersey: John Wiley and Sons.
• Solmaz, B., Tekin, G., Herzem, Z. &Demir, M. (2013). İnternet Ve Sosyal Medya Kullanımı Üzerine Bir Uygulama. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(4), 23-32.
• Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2013). Using Multivariate Statistics, Ed. 6th Pearson Education. Inc, Boston.
• Tokgöz Bakıroğlu, C. (2013). Sosyalleşme ve Kimlik İnşası Ekseninde Sosyal Paylaşım Ağları. Antalya: Akdeniz Üniversitesi, XV. Akademik Bilişim Konferansı.
• Uğurlu, Ö. (2015). Kadının Benlik Sunumunun Güncel Bir Aracı Olarak Sosyal Ağlar Bir Tasarım Unsuru: “Kusursuzlaştırma”. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 231-247.